Ahmet Mehmet Uluğbay
Ahmet Mehmet Uluğbay (21 Mart 1942, Isparta - 22 Ocak 1983, Akşehir), kumarda kaybedip borçlandıktan sonra 1973 yılında bir taksi şoförünü, 1974 yılında ise araba almak için para biriktiren bir arkadaşını para için öldürdü. Yargılandı ve ölüm cezasına çarptırıldı. 12 Eylül Darbesi'nden sonra 1980-1984 arasında idam edilen 24'ü adli suçlu 50 mahkûmdan biridir.
İlk cinayet[değiştir | kaynağı değiştir]
Ahmet Mehmet Uluğbay, 15 Kasım 1973 tarihinde Isparta'dan Dinar'a gitmek üzere kiraladığı taksinin şoförü Cemalettin Çiftçi'yi parasını almak amacıyla beynine kurşun sıkarak öldürdü. Çiftçi'nin cesedini bagaja kilitledi, araç anahtarlarını alarak kaçtı ve izini kaybettirdi.
İkinci cinayet[değiştir | kaynağı değiştir]
Ahmet Mehmet Uluğbay, 16 Şubat 1974'te arkadaşı Fikri Tokgöz'ü, onu Antalya'ya götürmek bahanesiyle motosikletine aldı. Uluğbay, gece yolda giderken ve şehirden uzaklaştıkları bir anda silahı ile kafa bölgesine ateş ederek Tokgöz'ü öldürdü. Tokgöz'ün paralarını alarak uzaklaştı.[1]
Yakalanışı, yargılama ve idam[değiştir | kaynağı değiştir]
Ahmet Mehmet Uluğbay, cinayetin ertesi günü öldürdüğü Fikri Tokgöz'ün cenazesine katıldı. Cenazede zabıtaya yardım teklif etmesi ve bazı şüpheli davranışları sebebiyle üzeri arandı. İlk öldürdüğü taksi şoförü Cemalettin Çiftçi'nin aracının anahtarları Uluğbay'ın cebinden çıktı. Derinleştirilen tahkikat sonucunda Uluğbay'ın işlediği cinayetler ortaya çıktı.
Uluğbay, 4 Şubat 1975'te Isparta Ağır Ceza Mahkemesi tarafından, Cemalettin Çifçi'yi öldürdüğü için 30 yıl ağır hapis cezasına, Fikri Tokgöz'ü öldürdüğü için ise ölüm cezasına çarptırıldı. Yargıtay 1. Ceza Dairesi, kararı 21 Ekim 1975'te onadı. 12 Eylül 1980'de Türk Silahlı Kuvvetlerinin yönetime el koymasının ardından idam kararları da infaz edilmeye başlandı. Önce Danışma Meclisinden geçen Uluğbay'ın idam kararı, son olarak 21 Ocak 1983 günü Cumhurbaşkanı Kenan Evren başkanlığındaki Millî Güvenlik Konseyinin 128. birleşiminde kabul edildi.[2] Uluğbay, 22 Ocak 1983'te Akşehir Kapalı Cezaevi'nde asılarak idam edildi.[3]
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Millî Güvenlik Konseyi, 128. Birleşim, 21 Ocak 1983" (PDF). 24 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
- ^ "22 Ocak 1983 tarihli Cumhuriyet gazetesi: MGK, üç idam cezasını onayladı". 9 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "23 Ocak 1983 tarihli Cumhuriyet gazetesi: Üç idam kararından biri Akşehir'de infaz edildi". 9 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi.