Nalburunlu yarasa: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
giriş genişletme
taksonomik tarihçesi eklendi
36. satır: 36. satır:
Rinolofitler, güney [[Avrupa]], [[Afrika]], [[Asya|Asya'nın]] güney-kuzeyi ve doğu [[Avustralya|Avustralya'nın]] [[Ilıman kuşak iklimleri|ılıman]] ve [[Dönence|tropikal]] bölgelerinde yaşarlar. Tüm türler böcekçidir ve uçuş sırasında böcekleri yakalar. Tünek alışkanlıkları çeşitlidir; bazı türler [[mağara]]larda büyük koloniler halinde bulunur, bazıları ağaç oyuklarını tercih eder, diğerleri açıkta, ağaçların dalları arasında uyur. Kuzeydeki nüfusun üyeleri kış aylarında kış [[Kış uykusu|uykusuna]] yatarken, az bir kısmın yaz uykusuna yattığı bilinmekte ikin; en az bir tür de göçmendir. Birçok Vespertilionidae yarasası gibi, bazı rinolofid türlerinin dişileri de sonbaharda çiftleşir ve [[sperm]]i kış boyu depolar, ilkbaharda döllenir ve gebe kalır.
Rinolofitler, güney [[Avrupa]], [[Afrika]], [[Asya|Asya'nın]] güney-kuzeyi ve doğu [[Avustralya|Avustralya'nın]] [[Ilıman kuşak iklimleri|ılıman]] ve [[Dönence|tropikal]] bölgelerinde yaşarlar. Tüm türler böcekçidir ve uçuş sırasında böcekleri yakalar. Tünek alışkanlıkları çeşitlidir; bazı türler [[mağara]]larda büyük koloniler halinde bulunur, bazıları ağaç oyuklarını tercih eder, diğerleri açıkta, ağaçların dalları arasında uyur. Kuzeydeki nüfusun üyeleri kış aylarında kış [[Kış uykusu|uykusuna]] yatarken, az bir kısmın yaz uykusuna yattığı bilinmekte ikin; en az bir tür de göçmendir. Birçok Vespertilionidae yarasası gibi, bazı rinolofid türlerinin dişileri de sonbaharda çiftleşir ve [[sperm]]i kış boyu depolar, ilkbaharda döllenir ve gebe kalır.


==Taksonomisi ve evrimi==
== Sınıflandırma ==
===Taksonomik tarihçesi===
Nalburunlu yarasalar, genellikle Rhinolophidae'de bulunan Hipposideridae ailesi ile yakından ilişkilidir; ancak şimdi ayrı bir aile olarak kabul edilmektedir.<ref name="Simmons 2005">Simmons, N.B. 2005. Order Chiroptera. Pp.&nbsp;312–529 in Wilson, D.E. and Reeder, D.M. (eds.). [http://www.bucknell.edu/msw3 Mammal Species of the World: a taxonomic and geographic reference]. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2 vols., 2142&nbsp;pp.&nbsp;{{ISBN|978-0-8018-8221-0}}. Simmons, N.B. 2005. Order Chiroptera. Pp.&nbsp;312–529 in Wilson, D.E. and Reeder, D.M. (eds.). [http://www.bucknell.edu/msw3 Mammal Species of the World: a taxonomic and geographic reference]. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2 vols., 2142&nbsp;pp.&nbsp;{{ISBN|978-0-8018-8221-0}}</ref><ref name="hutch">Hutcheon, J.M. and Kirsch, J.A.W. 2006. A moveable face: deconstructing the Microchiroptera and a new classification of extant bats. Acta Chiropterologica 8(1):1–10.</ref> Tek yaşayan cins olan ''Rhinolophus'a'' ek olarak ''Rhinolophidae'' ailesi, soyu tükenmiş bir cins olan ''Palaeonycteris'i içerir'' .<ref>McKenna, M.C. and Bell, S.K. 1997. Classification of Mammals: Above the species level. New York: Columbia University Press, 631&nbsp;pp.&nbsp;{{ISBN|978-0-231-11013-6}}</ref> Birçok türün ayırt edilmesi son derece zordur.
''Rhinolophus'' ilk olarak Fransız doğa bilimci [[Bernard Germain de Lacépède]] tarafından 1799 bir [[cins]] olarak tanımlandı. Başlangıçta yaşayan tüm nalburunlu yarasaların yanı sıra şimdi ''[[Hipposideros]]'' cinsinde sınıflandırılan yarasalar da ''Rhinolophus'' cinsi içinde yer almaktaydı.{{sfn|Csorba|2003|p=xii}} İlk olarak ''Rhinolophus'' [[Vespertilionidae]] [[familya]]sı içine kondu. [[John Edward Gray]] 1825 yılında Verspertilionidae familyasını alt familyalara ayırırken içine Rhinolophina alt familyasını da ekledi.<ref>{{Dergi kaynağı|soyadı=Gray| ad=J. E.| yıl=1825| başlık=An attempt at a division of the family Vespertilionidae into groups| dergi=The Zoological Journal| cilt=2| sayfa=242| url=https://biodiversitylibrary.org/page/27490586}}</ref> Nalburunlu yarasaları ayrı bir familya olarak tanıyanın ilk olarak 1836 yılında Rhinolophidae adını kullanan İngiliz hayvanbilimci [[Thomas Bell]] olduğu kaydedilmiştir.<ref name="McKenna">{{Kitap kaynağı|soyadı1=McKenna|ad1= M. C.|soyadı2= Bell| ad2= S. K.| yıl= 1997| başlık= Classification of mammals: above the species level| publisher= Columbia University Press| url=https://books.google.com/books?id=zS7FZkzIw-cC&pg=PA305| sayfa=305|isbn=9780231528535}}</ref> Rhinolophidae için bazen Bell takson yazarı olarak tanınsa da<ref name="Taylor 2012">{{Dergi kaynağı|doi=10.1371/journal.pone.0041744|pmid=22984399|pmc=3440430|başlık=Four New Bat Species (Rhinolophus hildebrandtii Complex) Reflect Plio-Pleistocene Divergence of Dwarfs and Giants across an Afromontane Archipelago|dergi=PLOS ONE|cilt=7| sayı=9|sayfalar=e41744|yıl=2012 |soyadı1=Taylor | ad1=Peter J.|soyadı2=Stoffberg |ad2=Samantha |soyadı3=Monadjem|ad3=Ara |soyadı4=Schoeman |ad4=Martinus Corrie |soyadı5=Bayliss |ad5=Julian |soyadı6=Cotterill |ad6=Fenton P. D.|bibcode=2012PLoSO...741744T}}</ref> takson yazarı olarak Gray'in adı ve 1825 yılı daha yaygın olarak kullanılmaktadır.<ref name="McKenna"/><ref name="Simmons 2005">{{MSW3|id=13800444}}</ref> Nalburunlu yarasalar, [[Craseonycteridae]], [[Megadermatidae]], [[Rhinonycteridae]] ve [[Rhinopomatidae]] familyaları ile birlikte [[Rhinolophoidea]] üst familyasında toplanırlar.<ref name="Springer">{{Dergi kaynağı|doi=10.1073/pnas.111551998|pmid=11353869|pmc=33452|başlık=Integrated fossil and molecular data reconstruct bat echolocation|dergi=Proceedings of the National Academy of Sciences|cilt=98|sayı=11|sayfalar=6241–6246|yıl=2001|soyadı1=Springer|ad1=M. S.|soyadı2=Teeling|ad2=E. C.|soyadı3=Madsen|ad3=O.|soyadı4=Stanhope|ad4=M. J.|soyadı5=De Jong|ad5=W. W.|bibcode=2001PNAS...98.6241S}}</ref><ref name="Amador">{{Dergi kaynağı| soyadı1=Amador| ad1= L. I.| soyadı2=Arévalo| ad2= R. L. M.| soyadı3= Almeida| ad3= F. C.| soyadı4= Catalano| ad4= S. A.| soyadı5= Giannini| ad5= N. P.| yıl=2016| başlık= Bat systematics in the light of unconstrained analyses of a comprehensive molecular supermatrix| dergi= Journal of Mammalian Evolution| cilt= 25| sayfalar= 37–70| doi=10.1007/s10914-016-9363-8}}</ref>

Nalburunlu yarasalar geleneksel olarak [[Küçük yarasalar|Microchiroptera]] ("mikroyarasalar") alt grubuna dahil edilmiş olsa da, genetik kanıtlar, kendilerinin ve diğer birkaç mikroyarasa ailesinin "megayarasalar"ın ([[Büyük yarasalar|Megachiroptera]] ) tek ailesi olan [[Büyük yarasalar|Pteropodidae]] ile daha yakından ilişkili olduğunu göstermektedir. Bu nedenle, Pteropodidae, nalburunlu yarasalar ve ilişkili aileler şimdi Yinpterochiroptera veya Pteropodiformes adı verilen tek bir alt takıma yerleştirilmiştir.<ref name="hutch"/>

Güney Afrika'da son zamanlarda üç yeni tür keşfedildi <ref>Taylor PJ, Macdonald A, Goodman SM, Kearney T, Cotterill FP, Stoffberg S, Monadjem A, Schoeman MC, Guyton J, Naskrecki P, Richards LR. 2018. Integrative taxonomy resolves three new cryptic species of small southern African horseshoe bats (Rhinolophus). Zoological Journal of the Linnean Society 184(4): 1249–1276.</ref>


== Tıbbi önemi ==
== Tıbbi önemi ==
48. satır: 45. satır:
Hipposiderid ve rinolofid yarasalarının filogenomik ilişkilerinin, insanlarda SARS benzeri bir salgına neden olabilecek koronavirüs rezervuarları olarak potansiyel etkileri vardır.<ref name="Foley2014">{{Dergi kaynağı|başlık=How and Why Overcome the Impediments to Resolution: Lessons from rhinolophid and hipposiderid Bats|yazarlar=Foley|tarih=Şubat 2015|sayı=2|sayfalar=313–333|çalışma=Molecular Biology and Evolution|cilt=32}}</ref>
Hipposiderid ve rinolofid yarasalarının filogenomik ilişkilerinin, insanlarda SARS benzeri bir salgına neden olabilecek koronavirüs rezervuarları olarak potansiyel etkileri vardır.<ref name="Foley2014">{{Dergi kaynağı|başlık=How and Why Overcome the Impediments to Resolution: Lessons from rhinolophid and hipposiderid Bats|yazarlar=Foley|tarih=Şubat 2015|sayı=2|sayfalar=313–333|çalışma=Molecular Biology and Evolution|cilt=32}}</ref>


== Notlar ==
== Kaynakça ==
===Özel===
{{Kaynakça}}
{{Kaynakça|2}}

== Kaynaklar ==
===Genel===
*{{Kitap kaynağı | başlık=Horseshoe Bats of the World: (Chiroptera: Rhinolophidae) | yayıncı=Alana Books |soyadı1=Csorba|ad1=G. |soyadı2=Ujhelyi|ad2=P. |soyadı3=Thomas|ad3=P. | yıl=2003 | isbn=9780953604913|ref={{harvid|Csorba|2003}} }}

* Corbet, GB ve Hill, JE 1992. Indomalayan bölgesinin memelileri: sistematik bir derleme. Oxford: Oxford Üniversitesi Yayınları.
* Taylor, PJ, Macdonald, A., Goodman, SM, Kearney, T., Cotterill, FP, Stoffberg, S., Monadjem, A., Schoeman, MC, Guyton, J., Naskrecki, P. ve Richards, LR 2018 . Bütünleştirici taksonomi, küçük güney Afrika at nalı yarasalarının (Rhinolophus) üç yeni şifreli türünü çözmektedir. Linnean Society Zooloji Dergisi 184 (4): 1249–1276.
* Hutcheon, JM ve Kirsch, JAW 2006. Hareketli bir yüz: Microchiroptera'nın yapısını bozmak ve mevcut yarasaların yeni bir sınıflandırması. Açta Chiropterologica 8 (1): 1–10.
* Kock, D., Csorba, G. ve Howell, KM 2000. [http://www.hunbat.hu/html/publikaciok_link/cikkek/east-asia/Rhinolophus_maendeleo_from_Tanzania.pdf ''Rhinolophus maendeleo'' n. sp. Tanzanya'dan, sistematiği ve biyocoğrafyası (Mammalia, Chiroptera, Rhinolophidae) için kayda değer bir at nalı yarasası.] Senckenbergiana biologica 80: 233-239.
* Lau, S., Woo, P., Li, K., ''vd.'' 2005. Çin at nalı yarasalarında şiddetli akut solunum sendromu koronavirüs benzeri virüs. Fen 102 (39) National Academy of Proceedings: &ndash;
* Li, W., Zhengli, S., Meng, Y., ''vd.'' 2005. Yarasalar SARS benzeri koronavirüslerin doğal rezervuarlarıdır. Bilim 310 (5748): &ndash;
* Macdonald, D. 1984. Memeliler Ansiklopedisi. New York: Dosyadaki Gerçekler, 805 &nbsp; s. &nbsp;{{ISBN|0-87196-871-1}} [[International Standard Book Number|ISBN]] &nbsp; [[Special:BookSources/0-87196-871-1|0-87196-871-1]]
* McKenna, MC ve Bell, SK 1997. Memelilerin Sınıflandırılması: Tür seviyesinin üstünde. New York: Columbia Üniversitesi Yayınları, 631 &nbsp; s. &nbsp;{{ISBN|978-0-231-11013-6}} [[International Standard Book Number|ISBN]] &nbsp; [[Special:BookSources/978-0-231-11013-6|978-0-231-11013-6]]
* Schober, W. ve Grimmberger, A. 1989. Britanya ve Avrupa Yarasaları Rehberi. Hamlyn Yayın Grubu. {{ISBN|0-600-56424-X}} [[International Standard Book Number|ISBN]] &nbsp; [[Special:BookSources/0-600-56424-X|0-600-56424-X]]
* Simmons, NB 2005. Chiroptera sipariş edin. Pp. &nbsp; 312-529, Wilson, DE ve Reeder, DM'de (ed. ). [http://www.bucknell.edu/msw3 Dünyanın Memeli Türleri: Taksonomik ve coğrafi referans] . 3. baskı. Baltimore: Johns Hopkins Üniversitesi Yayınları, 2 cilt, 2142 &nbsp; s. &nbsp;{{ISBN|978-0-8018-8221-0}} [[International Standard Book Number|ISBN]] &nbsp; [[Special:BookSources/978-0-8018-8221-0|978-0-8018-8221-0]] Simmons, NB 2005. Chiroptera sipariş edin. Pp. &nbsp; 312-529, Wilson, DE ve Reeder, DM'de (ed. ). [http://www.bucknell.edu/msw3 Dünyanın Memeli Türleri: Taksonomik ve coğrafi referans] . 3. baskı. Baltimore: Johns Hopkins Üniversitesi Yayınları, 2 cilt, 2142 &nbsp; s. &nbsp;{{ISBN|978-0-8018-8221-0}} [[International Standard Book Number|ISBN]] &nbsp; [[Special:BookSources/978-0-8018-8221-0|978-0-8018-8221-0]]
* Corbet, GB 2008. Dünyanın At Nalı Yarasalarının Taksonomisi (Chiroptera: Rhinolophidae). http://dea.unideb.hu/dea/bitstream/2437/89636/4/ertekezes_angol.pdf
* Zhou, Z.-M., Guillén- Servent A., Kim, BK, Eger, JL, Wang, YY ve Jiang, X.-L. 2009. At nalı yarasaların ( ''Rhinolophus'' ) Afro-Palearktik soyunda güneybatı Çin'den yeni bir tür. Journal of Mammalogy 90: 57-73.
* Wu, Y., Harada, M. ve Motokawa, M. 2009. Tayland'dan yeni bir türün tanımı ile ''Rhinolophus yunanensis'' Dobson, 1872 (Chiroptera: Rhinolophidae) taksonomisi. Açta Chiropterologica 11 (2): 237-246.


[[Kategori:Articles with 'species' microformats]]
[[Kategori:Rhinolophidae]]
[[Kategori:Rhinolophidae]]

Sayfanın 06.56, 5 Mart 2020 tarihindeki hâli

Nalburunlu yarasa
Küçük nalburunlu yarasa
Rhinolophus hipposideros
Biyolojik sınıflandırma
Âlem: Animalia
Şube: Chordata
Alt şube: Vertebrata
İnfa şube: Gnathostomata
Sınıf: Mammalia
Takım: Chiroptera
Familya: Rhinolophidae
Gray, 1825
Alt familya: Rhinolophinae
Gray, 1825
Cins: Rhinolophus
Lacépède, 1799

Nalburunlu yarasa[1] ya da Nalburun yarasa,[2] Rhinolophidae yarasa familyasını oluşturan yarasalara verilen isimdir. Yaşayan tek cinsi olan Rhinolophus dışında soyu tükenmiş bir cins olan,Palaeonycteris de tanımlanmıştır. Bazen Rhinolophidae familyası içinde de sınıflandırılan Hipposideridae familyası ile yakın akrabadır. Nalburunlu yarasalar altı alt cinse ve birçok tür grubuna ayrılırlar. Tüm nalburunlu yarasaların ortak atası 34 ila 40 milyon yıl önce yaşamıştır ancak bu familyanın coğrafi kökeni belirli değildir ve familya biyocoğrafyasını ortaya koyma çabaları sonuçsuz kalmıştır. Genetik kanıtların gösterdiği birçok tür kompleksinin olma olasılığının yanı sıra daha öncede ayrı bir tür olarak tanımlanmış yarasaların aslında başka taksonlardan çok az genetik farklılık göstermesi sonucu taksonomileri karmaşıktır. Çoğunlukla tropikal ve subtropikal bölgeler olmak üzere Afrika, Asya, Avrupa ve Okyanusya kıtalarında, Eski Dünya'da yaşarlar.

Nalburunlu yarasalar 4 ila 28 g ağırlıkları, 30 ila 75 mm. ön kol uzunlukları ve 35 ila 110 mm. baş-gövde uzunluklarıyla küçük ya da orta boylu küçük yarasalardan sayılırlar. Kürkleri kızıl kahverengi, siyahımsı ya da parlak turuncu-kırmızı olabilir ve türlerinin çoğunun uzun ve yumuşak kürkü bulunur. Adlarını at nalına benzeyen burunlarındaki ince ve geniş zar katmanından oluşan deriden alırlar. Bu burun zarları ekolokasyon ile yönlerini bulmada yardımcı olur. Çok yoğun ve karmaşık çevrelerde avlarını bulmak için sabit frekanslı çağrılar kullanan nalburunlu yarasaların ekolokasyon sistemleri oldukça gelişmiştir. Tünedikleri yerden birdenbire avlarının üzerine çullanarak böcekleri ve örümcekleri avlarlar. Çiftleşme sistemleri hakkında çok az bilgi bulunmaktadır ancak en azından bir türün tek eşli bir başka türün de çok eşli olduğu bilinmektedir. Gebelik süresi yaklaşık yedi haftadır ve bir batında tek yavru doğar. Genellikle ömürleri altı ila yedi yıl kadardır ama bir büyük nalburunlu yarasanın otuz yıldan fazla yaşadığı bilinmektedir.

Nalburunlu yarasaların insanlar için bir hastalık kaynağı olmasının yanı sıra bazı bölgelerde gıda olarak tüketilmekte ve ilaç olarak kullanılmaktadır. İnsanların bulaşmasında Paguma larvata türü misk kedisinin ara konak olmasına rağmen bazı türleri SARS için doğal konaktır. Bazı bulgular koronavirüs hastalığı 2019'a neden olan SARS-CoV-2'nin de doğal konağı olduğunu önermektedir. Başta Sahra Altı Afrika olmak üzere Güneydoğu Asya gibi bazı bölgelerde besin maddesi olarak kullanılmak üzere avlanırlar. Bazı türleri ya da guanoları Nepal, Hindistan, Vietnam ve Senegal gibi ülkelerde geleneksel tıpta kullanılır.

Görünüm

Profilde lanset ve sella
Nalburunlu yarasa yaprak burun diyagramı

Tüm at nalı yarasalarının burunlarında yaprak burun adı verilen yaprak benzeri, at nalı şeklinde çıkıntılar vardır. Burun yaprakları tür tanımlamasında önemlidir ve birkaç kısımdan oluşur. Lanset üçgen, sivri ve ceplidir ve yarasaların gözleri arasını işaret eder.[3] Sella, burnun orta kısmında, burun deliklerinin arkasından kafaya dik uzanan, düz, çıkıntılı bir yapıdır. Sella genellikle lanset veya burun deliğinden daha az saça sahiptir.

İlgili Hipposideridalar'da, bu çıkıntılar yaprak veya mızrak şeklindedir. Sesi odaklamaya hizmet edebilecek bu yapılar aracılığıyla ekolojik konum çağrıları çıkarırlar . Arka bacakları iyi gelişmemiştir, bu nedenle dört ayak üzerinde yürüyemezler; tersine, kanatları geniştir ve uçuşlarını özellikle çevik hale getirir. Çoğu rinolofidler donuk kahverengi veya kırmızımsı kahverengi renktedir. Boyutları kafa-gövde uzunluğunda 2,5 ile 14 cm ağırlıkları 4.0 ile 120 gram arasında değişir.[4] Diş formülleri 1.1.1-2.3 / 2.1.2-3.3'tür.

Dişilerde, genital açıklığın üzerinde ve yanında, yenidoğan yarasaların doğumdan birkaç gün sonra emdiği bir çift meme bezi ve iki "yalancı meme ucu" bulunur.

Ekoloji

Rinolofitler, güney Avrupa, Afrika, Asya'nın güney-kuzeyi ve doğu Avustralya'nın ılıman ve tropikal bölgelerinde yaşarlar. Tüm türler böcekçidir ve uçuş sırasında böcekleri yakalar. Tünek alışkanlıkları çeşitlidir; bazı türler mağaralarda büyük koloniler halinde bulunur, bazıları ağaç oyuklarını tercih eder, diğerleri açıkta, ağaçların dalları arasında uyur. Kuzeydeki nüfusun üyeleri kış aylarında kış uykusuna yatarken, az bir kısmın yaz uykusuna yattığı bilinmekte ikin; en az bir tür de göçmendir. Birçok Vespertilionidae yarasası gibi, bazı rinolofid türlerinin dişileri de sonbaharda çiftleşir ve spermi kış boyu depolar, ilkbaharda döllenir ve gebe kalır.

Taksonomisi ve evrimi

Taksonomik tarihçesi

Rhinolophus ilk olarak Fransız doğa bilimci Bernard Germain de Lacépède tarafından 1799 bir cins olarak tanımlandı. Başlangıçta yaşayan tüm nalburunlu yarasaların yanı sıra şimdi Hipposideros cinsinde sınıflandırılan yarasalar da Rhinolophus cinsi içinde yer almaktaydı.[5] İlk olarak Rhinolophus Vespertilionidae familyası içine kondu. John Edward Gray 1825 yılında Verspertilionidae familyasını alt familyalara ayırırken içine Rhinolophina alt familyasını da ekledi.[6] Nalburunlu yarasaları ayrı bir familya olarak tanıyanın ilk olarak 1836 yılında Rhinolophidae adını kullanan İngiliz hayvanbilimci Thomas Bell olduğu kaydedilmiştir.[7] Rhinolophidae için bazen Bell takson yazarı olarak tanınsa da[8] takson yazarı olarak Gray'in adı ve 1825 yılı daha yaygın olarak kullanılmaktadır.[7][9] Nalburunlu yarasalar, Craseonycteridae, Megadermatidae, Rhinonycteridae ve Rhinopomatidae familyaları ile birlikte Rhinolophoidea üst familyasında toplanırlar.[10][11]

Tıbbi önemi

Eylül 2005'te, dört Rhinolophus türü, R. sinicus, büyük R. ferrumequinum, büyük kulaklı R. macrotis ve R. pearsoni, Çin'de 2002-2004 yılları arasındaki salgınlarda SARS etkeni koronavirüs benzeri virüslerin doğal rezervuarları olarak belirlendi.[12][13]

Hipposiderid ve rinolofid yarasalarının filogenomik ilişkilerinin, insanlarda SARS benzeri bir salgına neden olabilecek koronavirüs rezervuarları olarak potansiyel etkileri vardır.[14]

Kaynakça

Özel

  1. ^ Demirsoy, Ali (1992). Yaşamın Temel Kuralları Omurgalılar/Amniyota (Sürüngenler, Kuşlar ve Memeliler) Cilt - III / Kısım - II. Ankara: Meteksan. ss. 636-637. ISBN 975-7746-02-9. 
  2. ^ "nalburun yarasa". AnaBritannica. 16. Ana Yayıncılık. 1989. s. 388. 
  3. ^ "Fauna of Australia Volume 40: Rhinolophidae" (PDF). environment.gov.au. AGPS Canberra. 1989. 26 Ocak 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2017. 
  4. ^ Macdonald, D. 1984. The Encyclopedia of Mammals. New York: Facts on File, 805 pp. 0-87196-871-1
  5. ^ Csorba 2003, s. xii.
  6. ^ Gray, J. E. (1825). "An attempt at a division of the family Vespertilionidae into groups". The Zoological Journal. Cilt 2. s. 242. 
  7. ^ a b McKenna, M. C.; Bell, S. K. (1997). Classification of mammals: above the species level. Columbia University Press. s. 305. ISBN 9780231528535. 
  8. ^ Taylor, Peter J.; Stoffberg, Samantha; Monadjem, Ara; Schoeman, Martinus Corrie; Bayliss, Julian; Cotterill, Fenton P. D. (2012). "Four New Bat Species (Rhinolophus hildebrandtii Complex) Reflect Plio-Pleistocene Divergence of Dwarfs and Giants across an Afromontane Archipelago". PLOS ONE. 7 (9). ss. e41744. Bibcode:2012PLoSO...741744T. doi:10.1371/journal.pone.0041744. PMC 3440430 $2. PMID 22984399. 
  9. ^ Wilson, D.E.; Reeder, D.M., (Ed.) (2005). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3ncü bas.). Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494. 
  10. ^ Springer, M. S.; Teeling, E. C.; Madsen, O.; Stanhope, M. J.; De Jong, W. W. (2001). "Integrated fossil and molecular data reconstruct bat echolocation". Proceedings of the National Academy of Sciences. 98 (11). ss. 6241–6246. Bibcode:2001PNAS...98.6241S. doi:10.1073/pnas.111551998. PMC 33452 $2. PMID 11353869. 
  11. ^ Amador, L. I.; Arévalo, R. L. M.; Almeida, F. C.; Catalano, S. A.; Giannini, N. P. (2016). "Bat systematics in the light of unconstrained analyses of a comprehensive molecular supermatrix". Journal of Mammalian Evolution. Cilt 25. ss. 37–70. doi:10.1007/s10914-016-9363-8. 
  12. ^ Li, W., Zhengli, S., Meng, Y., et al. 2005. Bats are natural reservoirs of SARS-like coronaviruses. Science 310(5748):676–679.
  13. ^ Lau, S., Woo, P., Li, K., et al. 2005. Severe acute respiratory syndrome coronavirus-like virus in Chinese horseshoe bats. Proceedings of the National Academy of Sciences 102(39):14040–14045.
  14. ^ Foley (Şubat 2015). "How and Why Overcome the Impediments to Resolution: Lessons from rhinolophid and hipposiderid Bats". Molecular Biology and Evolution. 32 (2). ss. 313–333. 

Genel

  • Csorba, G.; Ujhelyi, P.; Thomas, P. (2003). Horseshoe Bats of the World: (Chiroptera: Rhinolophidae). Alana Books. ISBN 9780953604913.