İrina Tsvila
| Irina Tsvila | |
|---|---|
| |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | Irina Volodymyrovna Tsvila 29 Nisan 1969 Kiev, Sovyetler Birliği |
| Ölüm | 25 Şubat 2022 (52 yaşında) Kiev, Ukrayna |
| Çocuk(lar) | 5 |
| Mesleği | Asker, yazar, eğitimci, fotograf sanatçısı ve aktivist |
| Askerî hizmeti | |
| Bağlılığı |  Ukrayna
|
| Branşı |  Ukrayna Kara Kuvvetleri
|
| Hizmet yılları | 2014-2022 |
| Çatışma/savaşları | |
Irina Volodymyrovna Tsvila (Ukraynaca:Ірина Володимирівна Цвіла; 29 Nisan 1969, Kiev – 25 Şubat 2022, Kiev), Ukraynalı eğitimci, aktivist, yazar ve fotoğraf sanatçısı. Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında cephede görev almış ve Kiev Muharebesi esnasında Rus taarruzunda ölmüştür.
Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]
Tsvila, 29 Nisan 1969'da Kiev, Sovyetler Birliği'nde doğdu. Pedagoji eğitimi aldıktan sonra 2006 yılına kadar Kiev Uluslararası Okulu "Meridian" bünyesinde görev yaptı.
Askeri olarak ilk defa 2014'te Donbass Savaşı esnasında Sich Taburu'nda gönüllü görev aldıktan sonra Ukrayna Ordusunun Ulusal Müdahale Muhafız Tugayı'nda geçiş yaptı.[1] Tsvila, Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında 25 Şubat 2022'de Kiev Savaşı sırasında Rus birliklerinin taarruzu esnasında vurularak 52 yaşında ölmüştür.[1][2][3][4]
Sanat çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]
Onur Devrimi ve Rus-Ukrayna Savaşı esnasında fotoğraf sanatı ile ilgilenerek 2017'de çektiği fotoğraflardan oluşan Svyatopetrovsky köyünde kişisel bir sergi düzenlemiştir. Ayrıca ülkesi Ukrayna'daki[2] savaş ortamını anlatan Voices of War. Stories of Veterans.[1][4] (Savaşın Sesi. Gazilerin Hikâyeleri.) adlı kitabı yayınladı.
Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]
- Voices of War. Stories of veterans
Özel yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]
Tsvila evli olup beş çocuğu sahibiydi. Eşide 2022 yılında Kiev Savaşı esnasında kendisi gibi Rus askerlerinin taarruzu sırasında ölmüştür.[1][3]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b c d "Cae en combate la escritora ucraniana Iryna Tsvila en la defensa de Kiev". Diario de Cuba (İspanyolca). 28 Şubat 2022. 1 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022.
- ^ a b "Civiles, una diputada... Las ucranianas dispuestas a luchar contra la invasión rusa". La Sexta (İspanyolca). 28 Şubat 2022. 3 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022.
- ^ a b Palade, Monica (28 Şubat 2022). "O mamă a cinci copii a murit cu arma în mână apărând Kievul. "Vom câștiga acest război și ne vom răzbuna"". Observator (Rumence). 28 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2022.
- ^ a b "Ukrainan sodan koskettavat tarinat: Vitali ja Iryna antoivat henkensä, myös rakkaus kukoistaa hädän keskellä". Ilta-Sanomat (Fince). 1 Mart 2022. 3 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2022.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
- Подобна, Є. Дівчата зрізають коси. Книга спогадів. — К.І.С, 2020. — 346 с. — ISBN 978-617-7420-39-1.
- Чабарай, Г. Ірина Цвіла: «Можливо, я розридаюся, коли настане перемога, а доти не час киснути» 6 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. // Тиждень. — 2017. — 14 вересня.
- Максименко, О. «Цвісти за будь-яких обставин» — війна і повернення Ірини Цвілої 26 Şubat 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. // Без броні. — 2020. — 20 січня.
- Бурлакова, В. Ірина Цвіла, позивний Лінза: «Для всіх, хто пройшов війну, це загальна біда — повернутися у „цивілізоване“ життя. Бо де воно цивілізованіше — ще питання» 6 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. // Цензор. — 2021. — 5 жовтня.
  | Bir Ukraynalı asker ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
 | Bir Ukraynalı'nın biyografisi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |