İletişim Dörtgeni

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İletişim Dörtgeni (ya da Dört Kulak Modeli) Friedemann Schulz von Thun tarafından geliştirilen bir iletişim modelidir. Bu modele göre bir mesaj dört farklı şekilde yorumlanır. Bu dört farklı yorumlama yöntemi, gönderilen mesajın anlaşılma ihtimallerini de kapsamaktadır.

Konu[değiştir | kaynağı değiştir]

Ne hakkında konuşuluyor, hangi konuda bilgi verildiğinin açıklandığı temel aşama.

Kendini bildirme[değiştir | kaynağı değiştir]

Mesajın içeriğinde kişi kendisi hakkında bir takım bilgiler verir. Buna bağlı olarak nasıl görünmek istediği belirgin bir biçimde açığa çıkardığı noktalarca anlaşılabilir.

İlişki[değiştir | kaynağı değiştir]

İletişimde olunan kişi hakkında hangi düşüncelere sahip olunduğu açığa vurulan bir aşamadır.

Dilek[değiştir | kaynağı değiştir]

Hangi beklentiler içinde olunduğunun ifade edildiği bir aşamadır.

Kullanım örneği[değiştir | kaynağı değiştir]

Hareket halindeki bir araçta iki kişi seyahat etmektedir. Bir trafik lambasından geçerken seyahat edenlerden birisi bir diğerine "yeşil yandı." der. Bu mesaj ile hangi bilgiler aktarılmak istenmektedir.[1]

Konu: Yeşil trafik lambası yanıyor.

Kendini bildirme: İletişimi kuran kişi Türkçe biliyor, renklere ve trafik kurallarına hakim ve bunlara dikkat ediyor.

İlişki: Aracı süren kişi muhtemelen ışığı görmedi. İletişimi kuran kişi şoförün yardıma ihtiyacı olduğunu düşünüyor.

Dilek: İletişimi kuran kişi yolculuğun ışıklarda durmadan devam etmesini istiyor.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2018.