Zuheyr b. Ebî Sulmâ

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Zuheyr b. Ebî Sulmâ (Arapça: زهير بن أبي سلمى) (520-609?), Câhiliye döneminin en meşhur Arap şairlerinden birisidir. Önemli bir muallaka ve hiciv şairidir.[1]

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Zuheyr b. Ebî Sulmâ el-Muzenî, İslam öncesi dönemde yaşamış meşhur bir Arap şairidir. Arap edebiyatındaki üç öncü şairden birisi sayılmaktadır. Muallaka şairleri arasında tasnif edilmesi, onun büyük bir şöhrete ulaşmasına vesile olmuştur. Yaklaşık olarak 520 yılında, Necid'de dünyaya gelmiştir. Soyu, Medine kentinin güney kısmında mukim olan Muzeyne boyuna dayanmaktadır. Şairliğinin gelişmesinde ailesinin büyük katkılarının olduğu düşünülmektedir. Dayısı ile yakın bir şairlik ilişkisi vardır. Hicivciliğinin gelişmesinde ailesinden devraldığı edebî geleneklerin rolü büyüktür. Hciviyeleri sayesinde ismi döneminin en seçkin yergicileri arasında anılmaktadır. Ahlaklı birisi olması ve barışseverliğiyle adını duyurması, onun hicivciliğini ayrıcalıklı bir konuma yerleştirmektedir. Yergilerinde, duru ve iğneleyici bir üslup benimsemiştir.[1]

Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Esat Ayyıldız, Klasik Arap Şiirinde Emevî Dönemine Kadar Hiciv. Ankara: Gece Kitaplığı, 2020. s.220-231.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Esat Ayyıldız, Klasik Arap Şiirinde Emevî Dönemine Kadar Hiciv. Ankara: Gece Kitaplığı, 2020. s.220-231.