İçeriğe atla

Varsayılan etkisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Varsayılan etkisi, dürtme teorisi çalışmasında yer alan bir kavram olup, bir temsilcinin stratejik bir ilişkideki varsayılan seçeneği genel olarak kabul etme eğilimini açıklamaktadır.[1] Varsayılan seçenek, temsilcinin ya da seçenin belirli bir hareket tarzı belirtmediği takdirde elde edecek olduğu hareket tarzıdır.[2] Varsayılan etkisi, müşterileri firmanın optimal sonucu yönünde 'dürtmeye' çalışan firmalar için geniş bir uygulama alanına sahiptir. Deneyler ve gözlemsel çalışmalar, bir seçeneğin varsayılan hale dönüştürülmesinin böyle bir seçeneğin seçilme olasılığını artırdığını göstermektedir.[3] İki geniş varsayılan sınıf vardır: kitlesel varsayılanlar ve kişiselleştirilmiş varsayılanlar.[4] Varsayılanların ayarlanması veya değiştirilmesi, örneğin klima sıcaklık ayarlarının yapılması, e-mail pazarlaması almak için onay verilmesi veya otomatik abonelik yenilemeleri gibi davranışları etkilemenin etkili bir yolu olarak firmalar tarafından önerilmiş ve uygulanmıştır.

Bir politika aracı olarak varsayılan etkisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Varsayılan değerlerin belirlenmesi veya değiştirilmesi, örneğin organ bağışçısı olmaya karar verme,[5] e-posta pazarlaması için onay verme,[6] araba sigortası planlarını seçme,[7] hangi yemeği yiyeceğini seçme,[8] hangi araba seçeneklerini satın alacağını seçme,[9] farklı enerji sağlayıcıları arasında seçim yapma [10] veya kişinin emeklilik katkılarının seviyesini seçme [11] gibi davranışları etkilemenin etkili bir yolu olarak önerilmektedir. Varsayılanları belirlemek, dürtmelerin veya yumuşak paternalist politikaların önemli bir özelliğidir.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Altman, Morris (2017). "Aspects of Smart Decision-Making". Handbook of Behavioural Economics and Smart Decision-Making: 155-156. doi:10.4337/9781782549598. ISBN 9781782549598. 
  2. ^ Herrmann, Andreas; Goldstein, Daniel G.; Stadler, Rupert; Landwehr, Jan R.; Heitmann, Mark; Hofstetter, Reto; Huber, Frank (1 Kasım 2011). "The effect of default options on choice—Evidence from online product configurators". Journal of Retailing and Consumer Services (İngilizce). 18 (6): 483-491. doi:10.1016/j.jretconser.2011.06.005. ISSN 0969-6989. 
  3. ^ "Do you need a nudge?". Yale Insights (İngilizce). Erişim tarihi: 22 Nisan 2021. 
  4. ^ "Nudge Your Customers Toward Better Choices". Harvard Business Review. 1 Aralık 2008. ISSN 0017-8012. Erişim tarihi: 22 Nisan 2021. 
  5. ^ Johnson, E. J.; Goldstein, D. (2003). "MEDICINE: Do Defaults Save Lives?". Science. 302 (5649): 1338-1339. doi:10.1126/science.1091721. PMID 14631022. 
  6. ^ Johnson, E. J.; Bellman, S.; Lohse, G. L. (2002). "Defaults, Framing and Privacy: Why Opting In-Opting Out". Marketing Letters. 13: 5-15. doi:10.1023/A:1015044207315. 
  7. ^ Johnson, E. J.; Hershey, J.; Meszaros, J.; Kunreuther, H. (1993). "Framing, probability distortions, and insurance decisions". Journal of Risk and Uncertainty. 7: 35-51. doi:10.1007/BF01065313. 
  8. ^ Huh, Young Eun; Vosgerau, Joachim; Morewedge, Carey K. (1 Ekim 2014). "Social Defaults: Observed Choices Become Choice Defaults". Journal of Consumer Research (İngilizce). 41 (3): 746-760. doi:10.1086/677315. ISSN 0093-5301. 
  9. ^ Park, C. W.; Jun, S. Y.; MacInnis, D. J. (2000). "Choosing What I Want Versus Rejecting What I Do Not Want: An Application of Decision Framing to Product Option Choice Decisions". Journal of Marketing Research. 37 (2): 187. doi:10.1509/jmkr.37.2.187.18731. 
  10. ^ Pichert, D.; Katsikopoulos, K. V. (2008). "Green defaults: Information presentation and pro-environmental behaviour". Journal of Environmental Psychology. 28: 63-73. doi:10.1016/j.jenvp.2007.09.004. 
  11. ^ Beshears, J.; Choi, J. J.; Laibson, D.; Madrian, B. C. (2009). "The Importance of Default Options for Retirement Saving Outcomes". Social Security Policy in a Changing Environment. s. 167. doi:10.7208/chicago/9780226076508.003.0006. ISBN 978-0-226-07648-5.