Torricelli kanunu

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Toriçelli deneyi sayfasından yönlendirildi)

Torricelli yasası, bir kaptaki sıvının çıkış hızının, sıvı yüksekliğiyle ilişkisini açıklayan, akışkanlar dinamiği yasasıdır. Bu yasa akmaz olmayan sıvılar için geçerlidir.

h derinliğindeki bir sıvının çıkış hızı v, h yüksekliğinden bırakılan bir cismin yere düştüğü andaki hızıyla aynıdır ve dir.

İtalyan bilim insanı Evangelista Torricelli, bu yasayı 1643'te keşfetmiştir. Daha sonra ise bu formülün, Bernoulli ilkesinin özel bir sonucu olduğu anlaşılmıştır.

İspatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Bernoulli ilkesi'ne göre:

v akışkanın hızı, g yerçekimi ivmesi, z akışkanın seçilen herhangi bir referans noktasına göre yüksekliği, p basınç ve ρ yoğunluktur.

Çıkış noktasını referans seçersek burada z 0'dır. Kabın üstünde ve çıkış noktasında basınç atmosfer basıncına eşittir. Kabın üst kısmı, çıkış noktasına göre çok geniş kabul edilirse burada akışkanın hızı 0 alınabilir. Bu bilgilere göre Bernoulli denklemini üst kısım ve çıkış noktası için eşitlersek:

z, ilk kısımda bahsettiğimiz h'ye eşittir.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]