Abdülaziz Av Köşkü (İstanbul)

Abdülaziz Av Köşkü, İstanbul'un Üsküdar ilçesinde, Sultan Abdülaziz tarafından yaptırılmış av köşküdür.

Üsküdar ilçesine bağlı, Koşuyolu ve Altunizade arasında kalan bölgede, etrafında değerli ağaç topluluğuna, zengin kuş çeşitliliğine ve bol su kaynaklarına sahip olan yaklaşık 354. 000 metrekarelik bir alanı kaplayan Validebağ Korusu içerisinde yer alır. Bu koru, Abdülaziz Av Köşkü’nün yanı sıra, Adile Sultan Kasrı’ na ev sahipliği yapmaktadır.

Köşkün mimarı Balyan Kalfa’dır. 1856'da veya 1866'da yaptırıldığı düşünülmektedir. Ok atmaya, ata binmeye ve avlanmaya merakıyla tanınan Sultan Abdülaziz bu köşkü, Alemdağı’ na ava gittikçe dinlenmek ve geceyi geçirmek için özel olarak yaptırmıştır. Bir rivayete göre, köşkün yerinde önceden Altunizâde İsmail Paşa’ nın köşkü bulunmaktaydı.

Tek katlı ahşap bir yapıdır. Dört yanı ahşap sütunlar üzerine oturtulmuş revaklarla sarılıdır ve cephesi kalem işiyle bezelidir. On adet penceresi sayesinde bol ışık alan bir yapıdır. Üst pencereleri renkli camlıdır. Ön kapısının iki tarafında ve bahçede, aynısı Sultanahmet Meydanı’ nda bulunan, dökme havagazı fenerleri olduğu söylenmekle beraber, bu fenerler günümüzde yok olmuştur. Arka kapısının önünde fıskiyeli, mermerden bir havuz vardır. Osmanlılar döneminde okçuluk rekorlarının kırıldığı menzilleri belgelemek için dikilen nişan taşlarından ikisi bu havuzun birkaç metre ilerisinde yer alır.

Köşkün kapısının yanında "Abdülaziz Köşkü-1856" yazılı bir levha asılıdır. Sultan Abdülaziz, 1861-1876 yılları arasında Osmanlı İmparatorluğu’ nda padişahlık yapmıştır. Köşkün kapısında 1856 tarihi yazılmış olması, bu köşkün şehzadeliği zamanında yapılmış olabileceğine ya da yapım tarihinin yanlış yazılmış olabileceğine işaret etmektedir.

Binanın giriş holünün sağında mermerden bir abdesthane, solunda ise, içinden köşk şirvanına çıkılan merdiven bulunan bir oda bulunur. Şirvan, önü parmaklıklı yatak yapmak için kullanılan özel bir yerdir. Giriş holünün sağ ve sol tarafında mermer lavabolar vardır. Holden girilen salonun sağ köşesinde şömineye benzeyen, İtalyan çinilerle süslü bir kahve pişirme ocağı, sol köşede ise mermer yalaklı bir çeşme bulunur. Salonun zemini renkli çini döşelidir. Duvarlar pembe tonlarında İtalyan çinisi geniş panolar ve zümrüt yeşili çini bantlarla kaplanmıştır.