Sofulu, Yunanistan
| Sofulu Σουφλί Soufli | |
|---|---|
| Konum | |
  | |
| Koordinat | 41°12′K 26°18′D / 41.200°K 26.300°D |
| Zaman dilimi Yaz (YSU): |
DAS (UTC+02.00) DAYS (UTC+03.00) |
| Yönetim | |
| Ülke | Yunanistan |
| Coğrafi bölge: | Batı Trakya |
| İl: | Evros |
| Nüfus İstatistikleri (2001'e göre) | |
| Belediye | |
| - Nüfus: | 4.258 |
| Kodlar | |
| Posta Kodu: | 684 00 |
| Alan Kodu: | 25540-2 |
| Plaka Numarası: | EB |
| İnternet Sitesi | |
| www.soufli.gr | |
| |
Sofulu veya Sufli (Yunanca'da Σουφλί Soufli), Yunanistan'da, Batı Trakya'da, Evros (Meriç) ilinin (nomos) sınırları içinde, Meriç nehri kıyısında ve dolayısıyla Türkiye sınırına komşu bir ilçe merkezidir.
Coğrafya
[değiştir | kaynağı değiştir]Yunanistan'ın Meriç hattının aşağı yukarı tam ortasında, bu hattın kuzey ucundaki Kumçiftliği (Orestiada) kasabasından 50 km, güney uçta, Ege Denizi kıyısındaki il merkezi Dedeağaç'tan (Alexandroupolis) 65 km mesafededir.
Sofulu'da geleneksel olarak ipekböcekçiliği yapılmaktadır ve Tsipouro şarabı meşhurdur. 19. yüzyılda (ve özellikle 1872'de demiryolu nun Sofulu'ya getirilmesi sonrasında) oldukça gelişmiş, önemli bir bölgesel ticaret merkezi haline gelmiştir.
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Sofulu'nun bulunduğu mevkide antik çağda bir yerleşim mevcut olduğu tahmini yürütülmekte ise de, "Sofulu" ismi Evliya Çelebi tarafından Seyahatname'sinde zikredilen ilkler arasındadır. Bugünkü Yunanca ismi de aynı Türkçe isimden kaynaklanmaktadır.
Edirne Vilayet Matbaası Müdürü Şevket Dağdeviren'in yazdığı 1892 tarihli salnameye göre;
Bu tarihten 3 yıl önce Dimetoka’ya bağlı iken yeni yapılanmada, çevresindeki kazalardan alınan nahiye ve köylerle toplamda 6 nahiyeden oluşan, Dedeağaç Sancağı'na bağlı bir kaza haline getirilmiştir.
Dağlık yörelerde meşe ve çam koruları bulunup, bunlardan kereste elde edilir. Kaza, İpsala nahiyesi ile birlikte 18 mahalle, 108 köy, 8 çiftlik, 1991 evde 21171 erkek ve 19664 kadın nüfusa sahiptir.
Sofulu’da 1 hükûmet konağı, 1 jandarma dairesi, 1 ambar, 1 telgrafhane, 1 hapishane, 1 de evrak deposu vardır. Kazada 31 çeşme, 37 cami ve 2 tekke bulunur.
Kazadan yılda 50000 kıye tereyağı, 250000 kilo ipek kozası, 7-800000 kilo şarap, 700 vagon bostan, 400 vagon değişik zahire ve 10000 kıye taze balık ihraç edilir.[1]
Balkan Savaşları, I. Dünya Savaşı ve 1922'den sonra Yunanistan'a dahil edilerek Türkiye bağlantılarını (ve bu arada Meriç'in doğu kıyısındaki bağları ve dut ağaçlarını) kaybetmesi şehrin ekonomik açıdan gerilemesine sebep olmuş, sönük bir hudut kasabası haline gelmiştir. II. Dünya Savaşı ve sonrasında da Nazi Almanyası işgalinin ve Yunan İç Savaşı'nın getirdiği kayıpları yaşamıştır.
Nüfus
[değiştir | kaynağı değiştir]1877 nüfusu 4500 iken, bu rakam 1900'de 10000'e, 1908'de 12-13000'e çıkmıştır.
Azalma eğilimi gösteren ilçe merkezi nüfusu 2001 rakamlarına göre 4500'dür (1950'de 7500).
| Sofulu Kazası Nüfus Cetveli 1892[1] | |||
| Kadın | Erkek | Toplam | |
| İslam | 9.507 | 10.329 | 19.836 |
| Rum | 6.906 | 6.904 | 13.810 |
| Bulgar | 2.882 | 3.595 | 6.477 |
| Katolik | 15 | 25 | 40 |
| Ermeni | 19 | 19 | 38 |
| Yahudi | 4 | 4 | 8 |
| Müslüman Çingene | 326 | 282 | 608 |
| Müslüman olmayan Çingene | 5 | 13 | 18 |
| Toplam | 19.664 | 21.171 | 40.835 |
| 1923 Yılında Batı Trakya Nüfusu[2] | |||||||
| Türk | Yunan | Bulgar | Yahudi | Ermeni | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sofulu | 14.736 | 11.542 | 5.490 | - | - | ||
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Kazancıgil Ratip, Gökçe Nilüfer, Dağdevirenzade M. Şevket Bey'in Edirne Tarihi ve Balkan Savaşı Anıları, Türk Kütüphaneciler Derneği Edirne Şubesi Yayınları, 2005 Edirne
- ^ Öksüz 2004, 255.