Selçuknâme
Selçuknâme (Farsça: سلچوق نامه), özellikle Selçuklu Hanedanından bahseden eserlere verilen genel ad. 11. yüzyıldan itibaren başlayan selçuknâme yazıcılığından günümüze ulaşan en eski eser Zahîrüddîn-i Nîsâbûrî'nin Irak Selçuklu Sultanı II. Tuğrul adına yazdığı eserdir. İbn Bîbî'nin el-Evâmirü'l-Alâiyye fi'l-umûri'l-Alâiyyesi ile Kerimüddin Mahmud-i Aksarayî'nin Müsâmeretü'l-Ahbâr'ı da bu tarzın önemli örneklerindendir.[1][2]
İmâdüddin el-İsfahânî'nin Nusretü'l-Fetre, Bündârî'nin Zübdetü'n-Nusra, Muhammed bin İbrahim'in Târîh-i Selçûkıyân-ı Kirmân, İbnü'r Râvendî'nin Râhatü's-Sudûr, Muhammed bin Muhammed el-Hüseynî el-Yezdî'nin Farsça yazılan el-Uraza fi'l-Hikâyeti's-Selcûkıyye, Ebü'l-Hasan Sadreddin Ali'ye nispet edilen Ahbârü'd-Devleti's-Selcûkıyye, Ahmed bin Mahmud'a nispet edilen Selçuknâme eserleri ve Fransa Millî Kütüphanesinde bulunan anonim eser ile yine aynı kütüphanede yer alan Müntehab-ı Tevârîh-i Selâcika isimli künyesiz eser de günümüze ulaşan selçuknâmelerdir.[3] Bunlara ek olarak Yazıcıoğlu Ali'nin Tevârih-i Âl-i Selçuk eserinin üçüncü kısmı da bir selçuknâmedir.[3] Ayrıca Niğdeli Kadı Ahmed, el-Veledü'ş-şefîk isimli eserini bir selçuknâme olduğu iddiası ile yazmışsa da bu eser selçuknâme olarak kabul edilmemektedir.[3]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Özaydın, Abdülkerim (1999). "İBN BÎBÎ" (PDF). İslâm Ansiklopedisi. 19. İstanbul: Türk Diyanet Vakfı. ss. 379-382. 13 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 13 Mart 2014.
- ^ Aka, İsmail (1989). "Kerîmüddin AKSARÂYÎ" (PDF). İslâm Ansiklopedisi. 2. İstanbul: Türk Diyanet Vakfı. s. 293. 13 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 13 Mart 2014.
- ^ a b c Merçil, Erdoğan (2009). "SELÇUKNÂME" (PDF). İslâm Ansiklopedisi. 36. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı. ss. 397, 398. ISBN 9789753895668. 14 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 13 Mart 2014.