İçeriğe atla

Saip, Karaburun

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Saip (köy) sayfasından yönlendirildi)

Saip, İzmir ilinin Karaburun ilçesine bağlı bir kırsal mahalledir.

Saip köyünün eski adı Sayib Yüzü'dür. Nitekim 1575 tarihli Osmanlı tahrir defterinde bu isimle geçer.[1] Ancak "Sa'ib Yeri" (صائب یری) adı sehven "Sayib Yüzü" (صایب یزی) şeklinde yazılmış veya okunmuş olabilir.

Eskiden bir ticaret merkezi olan Saip köyünün Saipaltı adını taşıyan iskelesi, ticari amaçlarla kullanılıyordu. İskelenin karşısındaki iki ada da köyün adından dolayı Büyük Saip ve Küçük Saip olarak adlandırılmıştır. Eskiden Rumlar ile Müslümanların birlikte yaşadığı Saip köyünün nüfusu, 1891 yılında 385 kişiden oluşuyordu. 1923 yılında gerçekleşen Mübadele sonrasında köyde sadece Müslüman nüfus kalmıştır. Köyün üst tarafında bulunan Rum kilisesi bugün harap haldedir.[2]

Saip köyü, 1928 tarihli Osmanlıca köy listesinde "Sa'ib" (صائب) şeklinde kaydedilmişti. Bu tarihte köy İzmir vilayetinin Karaburun kazasına bağlıydı. Karaburun kazasının merkezi, Ahorli (bugün Karaburun) kasabasıydı.[3] Eskiden bölgenin merkezi Saip köyüydü. Köyde tarım ve hayvancılık başlıca geçim kaynağıydı. Bugünkü Karaburun kasabasının bulunduğu yerde köyün ahırları bulunuyordu ve bundan dolayı burası Ahorli veya Ahırlı olarak anılıyordu.[2] Saip köyü, 1940 genel nüfus sayımında aynı idari konuma sahipti ve nüfusu 322 kişiden oluşuyordu.[4] 1965 genel nüfus sayımında Saip köyünde 336 kişi yaşıyor ve bu nüfus içinde 218 kişi okuma yazma biliyordu.[5]

Saip, Karaburun ilçe merkezine 3 km uzaklıktadır.

  1. ^ Şevket Işık, Karaburun Yarımadası'nın Tarihsel Coğrafyası, İzmir, 2002, s. 13. 17 Ağustos 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ISBN 9754835438
  2. ^ a b ""Saip"- Karaburun Belediyesi sayfası". 17 Ağustos 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2024. 
  3. ^ Son Teşkilat-i Mülkiyede Köylerimizin Adları (Osmanlıca), İstanbul, 1928, s. 259.
  4. ^ 1940 Genel Nüfus Sayımı, Ankara, 1946, s. 332.
  5. ^ 1965 Genel Nüfus Sayımı, Ankara, 1968, s. 345.