Sagu sayfasının kaynağını görüntüle

{{Sözlü Edebiyat}}
'''Sagu''', ölen bir kişinin ardından söylenen bir tür ağıt şiiridir. Genelde ölen kişinin erdemlerini ve yiğitliklerini konu alır. Geniş doğa tasvirlerine yer verilir. Yedili [[hece ölçüsü]] ile, nazım şeklinde söylenir. Edebi sanatlara yer verilir. Dörtlük esasına dayanır. Ölen kişinin kahramanlıklarını, başarılarını, erdemlerini; kalanların acısını ve duyulan üzüntüyü dile getirir. Bu şiirlere İslâmiyet sonrası halk edebiyatında [[ağıt]], [[Divan edebiyatı]]nda [[mersiye]] denir. [[Yuğ]] denilen ölüm törenlerinde söylenir. Divân-ı Lugati-t Türk'teki [[Alp Er Tunga]] (Saka Türklerinin yazdığı) sagusu bu türün önemli örneklerindendir.

== Örnek ==
[[Alp Er Tunga]] için söylenmiş sagulardan kaydedilmiş olan bazı parçalar Kaşgarlı Mahmut'un [[Divânu Lügati't-Türk]] adlı eserinde bulunmaktadır. Bu saguda yer alan ilk üç dörtlük şu şekildedir:

{{Sütun-başla}}
{{Sütun-kes}}
{{Sütun-3}}
;ilk dörtlük
Alp Er Tunga öldi mü?<br />
Issız ajun kaldı mu?<br />
Ödlek öçin aldı mu?<br /> 
Emdi yürek yırtılur.
{{Sütun-3}} 
;ikinci dörtlük
Ödlek küni tavratur<br />
Yalnguk küçin kevretür<br />
Erdin ajun sevretür<br />
Kaçsa tagı ertilür.
{{Sütun-3}} 
;üçüncü dörtlük
Begler atın urgurup<br />
Kadgu anı torgurup<br />
Mengzi yüzi sargarup.<br />
Korkum angar türtülür.
{{Sütun-sonu}}

== Kaynakça ==
{{Kaynakça}}
{{İslamiyet öncesi Türk edebiyatı}}

[[Kategori:Edebiyat terimleri]]
[[Kategori:Türk edebiyatı]]
[[Kategori:Şiir]]