Nerçinsk Antlaşması
 1734 yılından kalma "Çin Tataristanı"nı gösteren harita, Nerçinsk'te belirlenen Rusya-Çin sınırını yaklaşık olarak gösterir. | |
| İmzalanma | 27 Ağustos 1689 |
|---|---|
Nerçinsk Antlaşması, Rusya Çarlığı ile Çin'deki Çing Hanedanı arasında 27 Ağustos 1689 tarihinde Nerçinsk'te imzalanan ve Rusya'nın Amur Havzasındaki ileri karakollarını kaldırarak doğuya doğru genişlemesini durduran barış antlaşması. Çin ile Rusya arasında imzalanan tarihteki ilk antlaşmadır.[1]
Amur kıyısındaki Albazin kalesini kuran Kazaklar ile Çinliler'i karşı karşıya getiren sınır çatışmalarının sürmesi üzerine naibe Sofia Alekseyevna, Fyodor Alekseyeviç Golovin başkanlığındaki bir elçilik kurulunu Pekin'e gönderdi. Nerçinsk'te Çin birlikleri tarafından tutuklanan kurul, Cizvit rahipleri Gerbillon ve Pereira'nın uzlaştırıcı girişimi sayesinde bir antlaşma yapmayı başardı.
Rusya antlaşmayla Amur Havzasıyla birlikte, Ohotsk Denizine ve Uzak Doğu pazarlarına kolayca ulaşma olanağını yitirdiyse de, Transbaykal üzerindeki iddialarını Çin'e kabul ettirdi ve Rus ticaret kervanlarının engellenmeksizin Pekin'e gidebilmelerini güvence altına aldı. Golitsın'in dış politikasının başarısını kanıtlayan Nerçinsk Antlaşması'yla Stanovoy Sıradağları ve Ergun Nehri iki ülke arasında sınır olarak kabul edildi.
Sonraki İlişkili Antlaşmalar[değiştir | kaynağı değiştir]
1727 yılındaki Kiahta Antlaşması ile kapsamı genişletilen onaylanan Nerçinsk Antlaşması, 1858-60 yıllarına değin Rus-Çin ilişkililerinin temelini oluşturdu. 1858'de Aigun ve 1860'ta Pekin Antlaşmalarında yeni belgeler imzalanarak Rusya'nın lehine bazı sınır düzenlemeleri yapıldı.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Alexis Sidney Krausse (1899). Russia in Asia: a record and a study, 1558-1899. G. Richards. ss. 330-31. 27 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2011.
