Iclingas
İclingas 7. ve 8. yüzyıllarda Mercian kralların sülalesiydi. Adları Anglusların söylencesel kralı Offa'nın torunun oğlu İcel'den geliyormuş. Offa ise Anglus göçmenlerin söylencesel figürlerinden biridir ve Anglo-Sakson Kraliyet jenealojisinde Woden'in soyundan geldiği söylenir.[1][2][3][4]
İclingasların gücü Mercia krali Offa'nın zamanında (r. 757-796) zirvesine ermiş. Offa, diğer Anglo-Saksonların üzerinde hakim olmuş ve kendini "İngilizlerin Krallı" olarak ilan etmiş. Icingaslar Offa'nın ölümünden kısa bir süre sonra Mercia üzerindeki egemenliklerini kaybetmişler. 626 yılında Mercia kralı Penda Mercia'nın son pagan kralı olmuş. Mercia'nın krallarından en az on tanesi Penda'nın sülalesindendir.
İcel'ın tarihselliğı araştırmacılar tarafından tartışılan bir konudur. Nicholas Brooks'a göre, İcel tarihi ise 450 ve 525 yılları arasında yaşamış ve İngiltere'de ilk İclingas olarak muhtemelen sülalenin kurucusu olarak sayılırdır.[5]
Family tree
[değiştir | kaynağı değiştir]| Pybba | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Penda | Eowa | Cenwalh | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Peada | Wulfhere | Æthelred | Merewalh | Alweo | Osmod | Cundwalh | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Coenred | Ceolred | Ceolwald | Æthelbald | Eanulf | Centwine | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Thingfrith | Cynreow | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Offa | Bassa | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ecgfrith | Cuthberht | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Coenwulf | Ceolwulf | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Başvurular
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ John Nowell Linton Myres (1 Nisan 1989). English Settlements Pb. Oxford University Press. ss. 185-. ISBN 978-0-19-282235-2. Erişim tarihi: 5 Aralık 2012.
- ^ Kirby, Earliest English Kings, p. 15.
- ^ Johanne Hoops (2003). Reallexikon der germanischen Altertumskunde: Östgötalag-Pfalz und Pfalzen. Walter de Gruyter. ss. 552-. ISBN 978-3-11-017351-2. 17 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2012.
- ^ Thomas A. Bredehoft (2001). Textual Histories: Readings in the Anglo-Saxon Chronicle. University of Toronto Press. ss. 167-. ISBN 978-0-8020-4850-9. 16 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2012.
- ^ Nicholas Brooks (2 Ağustos 2003). Anglo-Saxon Myths: State and Church, 400-1066: State and Church, 400-1066. Continuum International Publishing Group. ss. 67-68. ISBN 978-1-85285-154-5. 5 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2012.