Kullanıcı:Ert2611/deneme tahtası
Bekarlık vergisi, nüfus azlığı çeken ülkelerde evliliğe teşvik amacı ile uygulanan bir kuraldır. Evli olmayan bireylerden vergi alınması ve evli kişilere ödül verilmesi gibi uygulama yöntemleri vardır.[1]
Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]
Tarih boyunca tüm eyaletler, nüfusu artırmak için evliliği teşvik eden yasalar çıkardı. Burada "bekarlık vergisi" bu kanunlardan biridir. Özellikle nüfusun azalmasına neden olan yıkıcı savaştan sonra bu vergiler gündem haline geldi.[2] Örneğin, bazı Avrupa ülkeleri iki dünya savaşı arasındaki nüfusu artırmak için "bekarlık vergisi" veya benzeri evlilik teşvik vergileri getirdi. Örneğin İngiltere'de 1938'den beri, gelir vergisi bekarlarınkinden iki buçuk kat daha yüksektir.[kaynak belirtilmeli] Almanya, Fransa ve İtalya'da evli insanların sayısı az ve çok sayıda çocuk var.[kaynak belirtilmeli] Bekarlardan ve çocuksuz insanlardan çok fazla vergi aldı. 18. yüzyıldan beri Avrupa, nüfusunu artırmak için adımlar attı. Öyle ki 19. yüzyılın başlarında İngiltere'nin nüfusu bu yüzyılın sonunda 9,2 milyondan 36,1 milyona çıktı. Aynı dönemde Almanya'nın nüfusu 24 milyondan 64 milyona çıktı. Aynı dönemde Osmanlı İmparatorluğu'nun nüfus artış hızı çok daha yavaştı.[2]
Osmanlı'da nüfusu arttırmaya yönelik evlilik teşvikleri[değiştir | kaynağı değiştir]
16. yüzyılda, Osmanlı İmparatorluğu'nda evlilik teşvikleri Osmanlı İmparatorluğu nüfusunun dörtte birini oluştururken, 20. yüzyılın başlarında bu oran % 7 idi. [2]Avrupa'da ortalama yaşam süresi 50 yıl olmasına rağmen Osmanlı İmparatorluğu döneminde 30 yılın altına düştü. Savaş, nüfusta daha büyük bir düşüşe neden oldu. Osmanlı İmparatorluğu'nda nüfusun azalması için II. Meşrutiyet döneminde belli bir önemi vardır. Evliliği teşvik etmek için bir dernek kuruldu. Böyle bir dernek, " Kadınları Çalıştırma Cemiyeti İslamiyesi " memurların işçilerle evlenme yükümlülüğünü şart koşuyor. Dernek ayrıca evlilik için bir yaş sınırı belirledi. Buna göre erkekler 25 yaşından önce, kadınlar 20 yaşından önce evlendirilmelidir. Daha da ilginci, evli veya toplumda bulunan adaylardan hoşlanmayan çalışanların günlük maaşınızdan% 15 oranında kesintiye uğramasıdır. Öte yandan evlilerin günlük maaşı% 20, doğan her çocuğun maaşı ise% 20 arttı. Osmanlı İmparatorluğu'nda sorun sadece evlilik eksikliği ve doğum oranı değil. Asıl sorun, bebek ölüm oranının geçmişte% 80'lere yaklaşmasıdır. [3]
Osmanlı'da Bekarlık Vergisi[değiştir | kaynağı değiştir]
Osmanlıca bir kelime olan "mücerred", "yalnız" anlamına gelir ve Resm-i Mücerred çoğunlukla bekârlık vergisi olarak bilinir.Osmanlı İmparatorluğu'nda, maaşlı çalışan ve bekar erkekler tarafından ödenen vergidir.Verginin 6 akçe olduğu ve eğer bekar erkek evlenirse hemen bir benn ak vergisine dönüştüğü kayıtlarda yazılıdır.[4]
Türkiye Cumhuriyetinin ilanından sonra Bekarlık Vergisi[değiştir | kaynağı değiştir]
Türkiye'de evlilik ile ilgili tartışmalar doğrultusunda nüfusun artırılması amacıyla bekarların evliliğe teşvik edilmesi ve bekarlardan vergi alınması konusunda ilk kanun teklifi 1920 yılında verildi. Kanun teklifinin bazı hükümleri şöyle idi: Evliliğe başlama yaşı 18 idi; 25 yaşına kadar evlenmemiş olanlara evlenme zorunluluğu getirilmekteydi. Evli olan ancak eşini çalıştığı yere getiremeyenlerin görev yerinde evlenmeleri, görevler bittiğinde ise her iki eşin de aynı yerde olması zorunlu idi. 25 yaşında olmasına rağmen; askerlik, sağlık ve mahkumiyet nedeniyle evlenmeyenlerden yıllık gelirlerinin dörtte birinin tahsil edileceği belirtilmişti. Ayrıca bu kişiler kamu hizmetinde çalışamayacak, işe seçilemeyecek, görevleri varsa istifa etmiş sayılacaklardı; öngörülen yaş sınırı içinde evlenenler 1,5 sene, bu yaş sınırlarından sonra evlenenler 3 yıl askerlik hizmeti yapacaktı. [5]
Bu konuda benzer bir teklifi 1921 yılında verilmiş; bu kanun teklifin gerekçesinin Anadolu'da nüfusun savaş ve çeşitli hastalıklardan dolayı sürekli azalmasının önüne geçmek olduğu belirtilmiştir. Benzer bir kanun teklifi, 1929 yılında ekonomik buhranın etkilerinin azaltılması amacıyla sunuldu. Teklif, resmî bir daireden maaş alan 20-35 yaşları arasındaki tüm bekâr kadınların, ödedikleri verginin bir misli bekârlık vergisi olarak vermelerini öngörüyordu. Teklife göre bu şekilde elde edilecek gelir, fazla çocuk sahibi olan ailelere verilecekti. Bu tekliflerin hiçbiri kabul olmadı ve hiçbir bekaret yasası yürürlüğe girmedi.[5]
Ülkelere göre Bekarlık Vergisi[değiştir | kaynağı değiştir]
[6]T
Roma İmparatorluğu[değiştir | kaynağı değiştir]
Bekarlık vergisinin bilinen ilk örneği, 'Lex Papia et Poppaea' adını taşır. Roma İmparatorluğu'nda 9. yüzzyılda uygulanan bu vergi, 25-60 yaş arası erkeklere ve 20-50 yaş arası kadınlara uygulandı Aynı vergiler çocuksuz çiftler için de geçerli idi.
Birleşik Krallık[değiştir | kaynağı değiştir]
1695'te Birleşik Krallık, Fransa ile savaş için para toplamada zorluklarla karşılaştı ve bu nedenle halktan yeni vergileri artırmalarını istedi. Vergilerden biri, 25 yaşın üzerindeki bekar erkeklerden alınan tek yaşam vergisidir. Vergi 1706'da kaldırıldı
Türkiye[değiştir | kaynağı değiştir]
Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşunun ilk birkaç yılında Yozgat Milletvekili Süleyman Sırrı, TBMM'nin gündemine birçok kez "Bekarlık Vergisi" koydu, ancak önergesi kabul edilmedi.
Almanya[değiştir | kaynağı değiştir]
1923'te, Almanya'nın Repelen şehri bekarlardan ayda 2.000 mark vergi almaya istekliydi, ancak hükümet bu teklifi reddetti.
Polonya[değiştir | kaynağı değiştir]
İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Polonya, 1946'dan 1956'ya kadar 21 yaşın üzerindeki çocuksuz çiftlerden ve evlenmemiş kişilerden vergi aldı. Vergi, 25 yaş şartını takip ediyordu ve 1973 yılına kadar geçerliydi.
Sovyetler Birliği[değiştir | kaynağı değiştir]
Sovyetler Birliği 1941 ile 1990 arsında 25-50 yaş arası çocuksuz erkeklerden ve 20-45 arası çocuksuz evli kadınlardan kazançlarının %6'sını çocuksuzluk vergisi olarak aldı.90 sonrasında Sovyetler Birliği dağılana kadar olan iki senelik süreçte vergi yalnızca erkeklere uygulandı.
İtalya[değiştir | kaynağı değiştir]
İtalyada 1927-1943 yılları içinde Mussolini düşene kadar bekarlık vergisi uygulandı. Bu süreçte İtalyada bekarlar, evli çiftlere nazaran 2 katı gelir vergisi ödedi. Mussolini, İtalya nüfusunun artmasıyla sadece öteki Avrupa ülkeleri ile mücadele edebileceklerine düşünüyorlardı.
Romanya[değiştir | kaynağı değiştir]
1986 yılında Romanya nüfus azlığı sebebiyle bekarlık vergisi arttırmak adına uygulamaya başladı. 89 Devrimi'ne kadar uygulama devam etti.
[6]Günümüzde Bekarlık Vergisi uygulanan ülkeler[değiştir | kaynağı değiştir]
ABD[değiştir | kaynağı değiştir]
1821 yılında ABD'nin Missouri Eyaleti'nde evli olmayan tüm reşit erkekler için senede 1 dolarlık bekarlık vergisi uygulaması başlatıldı. Günümüzde hala Missouri'de 21-50 yaş aralığında olan erkekler sembolik olarak senede 1 dolarlık bir vergi ödemekle yükümlü.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Alev, GÖZCÜ (2018). "İkinci Dünya Savaşı Türkiye'sinde ekonomik durumun sosyal hayata etkilerine dair bazı tespitler". Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi. 0 (62): 85–108. doi:10.1501/tite_0000000494. ISSN 1303-5290.
- ^ a b c "Süleyman Sırrı Bey'in Ruhu Bekârlık Vergisi". www.sozcu.com.tr. Erişim tarihi: 2021-05-23.
- ^ AYDIN, Mehmet Sadık (2020-10-23). "CUMHURİYETİN ERKEN DÖNEMİNDE VERGİ UYGULAMALARI". Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (20): 531–550. doi:10.29029/busbed.733527. ISSN 1309-6672.
- ^ "Mücerred Vergisi (Resm-i Mücerred)". Tarihselbilgi.com sitesi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
- ^ a b AYDIN, Mehmet Sadık (2020-10-23). "CUMHURİYETİN ERKEN DÖNEMİNDE VERGİ UYGULAMALARI". Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (20): 531–550. doi:10.29029/busbed.733527. ISSN 1309-6672.
- ^ a b Yilmaz, Mert Can (2020-01-13). "Tarihteki 'bekarlık ve çocuksuzluk vergisi' örnekleri". euronews. Erişim tarihi: 2021-05-23.