Kullanıcı:Kriptocu/Denemeler

Duhân-ı Nâr-ı Yâr

Duhan etti bir hüsn-ü ceylan ol siyah gözlerinden
Kaçıp gitti ol güzel gözler mekatip-i nevbetlerden

Sormaz kimse işbu vakit neler olmakta
Güzel gözlerin bir azm-i şehbal ile solmakta

Soluyordu hüsn-ü aynın bu karanlık geceden
Dökülür kem sözlerin, damlar heyecanla her bir heceden

Bir meczup ki arar durur geçeği
Çözemez, arar sorarda tek bir heceyi

Ol heceyan saklıdır her bir necm-i semada
Saklanırda görünmez, bir nâr-ı dûhâna

Kayar her necm-i sema ol zeng-i eflâktan
Seyr ile seyran olur, seyr olur her cihet-i yarandan

Sayyâdıdır her kişi, bir garip dûhânın
Uyanamaz er kişi, esiridir rüyanın

Ben de o kara gecenin suskunuyum
Şimdi o çeşman-ı siyahın meyûsuyum

Armânım ol hüsn-ü çeşm-i siyahına
Teftî değilim bilesin, ol elfaz-ı kizbine

Tecrid eder nar-ı yar, bir menamı aşkının
Harla yanar nar-ı yar, ilk kazası Fahri'nin

Fahrî