Klorlanmış PVC
Klorlanmış polivinil klorür (CPVC), polivinil klorür (PVC) reçinesinin klorlanmasıyla üretilen bir termoplastiktir. CPVC, PVC'den çok daha esnektir ve daha yüksek sıcaklıklara da dayanabilir. Kullanım alanları arasında sıcak ve soğuk su dağıtım boruları ve endüstriyel sıvı taşıma yer alır.
Fiziksel özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]
CPVC, PVC'nin özelliklerinin ve özelliklerinin çoğunu paylaşmaktadır ancak aynı zamanda bazı önemli farklılıklara da sahiptir. CPVC, işleme, kaynaklama ve şekillendirme dâhil olmak üzere kolaylıkla işlenebilir. Yüksek sıcaklıklarda mükemmel korozyon direnci nedeniyle CPVC, 93 °C'ye (200 °F) kadar sıcaklıkların mevcut olduğu yapılar için idealdir. CPVC'yi bükme, şekillendirme ve kaynaklama yeteneği, onun çok çeşitli proses ve uygulamalarda kullanılmasını sağlar. Yangın geciktirici özellikler gösterir.
Üretimi[değiştir | kaynağı değiştir]
Klorlanmış polivinil klorür (CPVC), serbest radikal klorlama reaksiyonu yoluyla klorlanmış PVC'dir. Bu reaksiyon tipik olarak çeşitli yaklaşımlar kullanılarak termal veya UV enerjisinin uygulanmasıyla başlatılır. İşlemde, klor gazı serbest radikal klora ayrıştırılır ve bu daha sonra üretim sonrası bir aşamada PVC ile reaksiyona sokulur, esasen PVC'deki hidrojenin bir kısmı klor ile değiştirilir.
Yönteme bağlı olarak, polimerin içine değişen miktarlarda klor katılarak nihai özelliklerin ölçülü bir şekilde ayarlanmasına olanak sağlanır. Klor içeriği üreticiden üreticiye değişiklik gösterebilir; baz, PVC'den kütlece %56,7'ye kadar düşük ila %74'e kadar yüksek olabilir, ancak çoğu ticari reçinenin klor içeriği %63 ila %69 arasındadır. CPVC'deki klor içeriği arttıkça cam geçiş sıcaklığı (Tg) önemli ölçüde artar. Normal çalışma koşulları altında CPVC, %70'lik klor kütlesinde kararsız hâle gelir.
Malzemeyi işlenmeye daha uygun hâle getirmek için reçineye çeşitli katkı maddeleri de eklenir. Bu katkı maddeleri stabilizatörler, pigmentler ve yağlayıcılardan oluşabilir.