Geleneğin icadı
.svg)
Geleneğin icadı, Britanyalı Marksist düşünür E. J. Hobsbawm ve T. O. Ranger'ın editörü olduğu ve kavramın adını aldığı 1983 tarihli kitapta öne çıkan bir ifadedir.[1] Giriş bölümünde editörler çoğu "geleneğin, eski gözüken veya eski olduğu iddia edildiği halde gayet yeni ortaya çıkmış ve hatta bazen icad edilmiş" olduğunu savunur.[2] Kendileri geleneğin "icadı"nı bu açıdan, sonradan eski olduğu iddia edilmeyen bir geleneği "başlatmak"tan veya "öncüsü olmak"tan ayırırlar. Olgu ulus ve ulusçuluğun modern gelişiminde, ulusal birliği sağlayan, ulusal kimliği yaratan ve belirli kurumları veya kültürel uygulamaları meşrulaştıran eylemlerde açıkça görülür.[3]
Kavramın uygulanması ve paradoks
[değiştir | kaynağı değiştir]Mefhum ve kavram uzun süredir belli başlı olarak İncil ve Sionizm gibi kültürel olgulara,[4] Japon dövüş sanatına,[5] İskoçya'daki "highland miti"ne[6] ve büyük dinlere[7] uygulanmıştır. Mefhum ayrıca Benedict Anderson'ın hayali cemaatler kavramında ve pizza etkisi gibi ilişkili konularda da etkili olmuştur.[kaynak belirtilmeli]
Kavramın içinde değerlendirilmesi gereken şey "gelenek" ve "modernite" arasındaki keskin farkın kendisinin de bir icat olduğudur. Mefhum "mukayesece daha yakın zaman yeniliği, 'ulus' ve onun bağlantılı olgularıyla gayet ilişkilidir: ulusçuluk, ulus devlet, ulusal semboller, tarihler ve geri kalanlar." Hobsbawm ve Ranger "tuhaf ama anlaşılabilir [şu] paradoks: modern ulus ve onun tüm yüklerinin genel olarak yeni, ismen eski kadimiyette kök bulan ve inşa edilmiş, ismen kendi iddiasından başka bir tanımlamaya ihtiyaç duymayan çok 'doğal' insan topluluklarına karşı olma iddiasını" vurgular.[8] Bir diğer meseleyse "hakikilik" mefhumunun da sorgulanması gerektiğidir.
Eleştiriler
[değiştir | kaynağı değiştir]Bir eleştirmen "'geleneğin icadı'nın fevkalade rahatsız edici bir ifade" olduğunu ama "ciddi belirsizlikleri gizlediğini" belirtir. Hobsbawm "geleneğin icadını 'özlü geleneklerin uygulanabilirliği ve gücü' olarak adlandırdığı şeyle kıyaslar. Ancak onun 'uygulanabilirliği' veya arkadaşı Ranger'ın 'esneklik' ucu dediği şey ve icat nerede başlar? Eğer tüm geleneklerin değiştiğini kabul edersek 'sahih' kadimlerin sahte olanlardan ayrıştırılması çabası faydalı yahut olası mıdır?[9] Bir başka eleştirmen de makalelerin yüksek kalitesini, bazı sınırlamalarıyla beraber övmüştür."Böyle farklılıklar, hakiki ve sahte olan arasında, neticede tek bir şeye dönerek birbirini ortadan kaldırır." Bütün gelenekler doğal olarak verili ("hakiki") olmaktansa insanlar tarafından yaratılmış ("sahte") oldukları için (bütün sembolik olgular gibi) bu farklılaştırma savunulamayacak bir ayrımdır.[10]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Eric Hobsbawm & Terence Ranger, (Ed.) (1983). The Invention of Tradition. Cambridge University Press. ISBN 0521246458.
- ^ Hobsbawm & Ranger (1983), p. 1.
- ^ Ciltteki makaleler içinde Hugh Trevor-Roper'ın "The invention of tradition: the Highland tradition of Scotland," Prys Morgan'ın "From a death to a view: the hunt for the Welsh past in the romantic period," David Cannadine'in "The context, performance and meaning of ritual: the British monarchy and the 'invention of tradition', c. 1820-1977," Bernard S. Cohen'in "Representing authority in Victorian India," Terence Ranger'ın "The invention of tradition in colonial Africa," ve Eric Hobsbawm'ın "Mass-producing traditions: Europe, 1870-1914" bulunur.
- ^ Nur Masalha, The Bible and Zionism: Invented Traditions, Archaeology and Post-Colonialism in Palestine-Israel(London; New York: Zed Books 2007). LCCN-2006031826-{{{3}}}, ISBN 978-1-84277-761-9)
- ^ Stephen Vlastos, ed., Mirror of Modernity: Invented Traditions of Modern Japan (Berkeley: University of California Press, 1998. ISBN
- ^ M. Sievers, The Highland Myth as an Invented Tradition of 18th and 19th Century and Its Significance for the Image of Scotland 2 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (GRIN Verlag, 2007), ISBN 3-638-81651-6, pp. 22-5.
- ^ Masuzawa, Tomoko (2005). The Invention of World Religions. Chicago University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-50989-1.
- ^ Masuzawa (2005), p. 14.
- ^ Peter Burke, "Review" 10 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The English Historical Review 101.398 (1986): 316-317.
- ^ Richard Handler, "Review" 10 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., American Anthropologist 86.4 (1984): 1025-1026.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Cornelius Holtorf (University of Toronto) "The Invention of Tradition," [1] 9 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.