Bütünleme

Bütünleme, eksik bir şeyi tam hale getirme demek olup aşağıdaki anlamlara sahiptir:

• Bütünleme sınavı, okullarda başarısız olan öğrenciler için yapılan ek sınav, bütünleme, ikmâl imtihanı.
• Bütünleyici parça, hukukta, bir taşınmazın tamamlayıcı unsurları, kullanılmasında yararlı olan ve vergi hukukunda onunla birlikte göz önünde bulundurulan ayrılmaz parçaları. Mütemmim cüz, tamamlayıcı.

Ayrıca bakınız

• İkmal
• Komplemantasyon
• Tamamlama
• Tamlama
• Tümleme