Bateman dönüşümü

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Bateman dönüşümü, matematiğin kısmi diferansiyel denklemler başlığında, üç karmaşık değişkenli holomorfik bir fonksiyonunun çizgi integrali kullanılarak, dalga denkleminin üç ve Laplace denkleminin dört boyutta çözülmesi için bir yöntemdir. Adını, bu konudaki ilk yayını yapan İngiliz matematikçi Harry Bateman'den almıştır.

Föormüle göre, eğer ƒ üç kompleks değişkenli bir holomorfik fonksiyon ise,

ifadesi Laplace denkleminin bir çözümdür. Bateman, Laplace denkleminin en genel çözümünün de bu bu yolla bulunacağını söylemiştir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]