Abdülhak Şinasi Hisar

Vikipedi, özgür ansiklopedi
18.42, 1 Aralık 2016 tarihinde 95.15.251.37 (mesaj) tarafından oluşturulmuş 17884525 numaralı sürüm (→‎Edebiyat Yaşamı)

Abdülhak Şinasi Hisar (14 Mart 1887, İstanbul - 3 Mayıs 1963, İstanbul), Türk yazar.

Hayatı

İlk yılları

Anne tarafından dedesi Muhtar Bey'in Rumelihisarı'ndaki yalısında doğdu. Abdülhak Şinasi Hisar'ın çocukluğu, Rumelihisarı, Büyükada ve Çamlıca’da geçti. 1898’de Galatasaray Sultanisi’ne girdi.

Paris hayatı

Ailesine haber vermeden 1905'te Galatasaray Sultanisi'nden ayrılarak Paris'e gitti. 1908'e kadar Paris’te École Libre des Sciences Politiques’e devam etti.

Paris'te Prens Sabahattin, Dr. Nihat Reşat Belger, Ahmet Rıza Bey ve Yahya Kemal Beyatlı ile sık sık görüştü.[1]

Türkiye'ye dönüşü

II. Meşrutiyet’in ilânından (1908) sonra Türkiye’ye döndü. Fransız ve Alman şirketlerinde, Osmanlı Bankası’nda, Reji İdaresi’nde, 1931’den sonra ise Ankara’ya yerleşerek Dışişleri Bakanlığı’nda çalıştı. 1948’de İstanbul’a döndü ve Ayaspaşa’da Boğazı gören bir apartmana yerleşti. 1954-57 yılları arasında Türk Yurdu dergisinin genel yayın müdürlüğünü üstlendi.

1963'te Cihangir’deki evinde beyin kanamasından öldü. Hiç evlenmemiştir.

Edebiyat Yaşamı

Edebiyata Mütareke yıllarında Dergâh ve Yarın dergilerindeki şiir, kitap tanıtma ve eleştiri yazılarıyla başladı. 1921’den itibaren İleri ve Medeniyet gazetelerindeki yazılarıyla tanındı; 7Ağaç, Varlık, Ülkü ve Türk Yurdu dergileri ile Milliyet, Hakimiyet-i Milliye ve Dünya gazetelerinde yazdı. Cumhuriyet dönemi yazarı olmasına rağmen dil ve üslup açısından Meşrutiyet kuşağına bağlı kalan[kaynak belirtilmeli] Hisar’ın bütün yapıtları esas olarak “hatıra”ya dayalıdır. Romanlarında Maurice Barrés, Anatole France ve Marcel Proust gibi yazarların edebiyat anlayışlarını benimsemiştir.[kaynak belirtilmeli]

1942 CHP Hikâye ve Roman Mükâfatı’nda üçüncülük alan en önemli eseri Fahim Bey ve Biz, Almancaya da çevrildi. (Unser Guter Fahim Bey, Çev.: Friedrich Von Rummel, 1956) Eser roman dalında ödül almış olsa da, Hisar, eserini hikâye olarak tanımlamayı yeğler.

Sermet Sami Uysal (Varlık Yayınları, 1961) ve Necmettin Türinay’ın (M.E.B., 1988) Abdülhak Şinasi Hisar adlı birer inceleme kitabı vardır.

Ölümünden sonra Abdülhak Şinasi Hisar: Seçmeler (Haz.: Selim İleri, YKY, 1992), Geçmiş Zaman Edipleri (Haz.: T. Yıldırım, Selis, 2005) ve Kelime Kavgası: “Edebiyata ve Romana Dair” (Selis, 2005) adlı üç kitabı daha çıkmıştır. Emre Aracı Boğaziçi Mehtapları'ndan esinlenerek aynı adlı bir keman konçertosu (1997) bestelemiştir.

Eserleri

Roman
  • Fahim Bey ve Biz (1941; 1942 CHP Hikâye ve Roman Ödülü üçüncülüğü)
  • Çamlıca’daki Eniştemiz (1944)
    Abdülhak Şinasi Hisar
    Abdulhak Şinaşi Hisar
    Doğum14 Mart 1887(1887-03-14)
    İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu
    Ölüm3 Mayıs 1963 (76 yaşında)
    İstanbul, Türkiye
    MeslekYazar
  • Ali Nizami Bey’in Alafrangalığı ve Şeyhliği (1952)
Anı
  • Boğaziçi Mehtapları (1942)
  • Boğaziçi Yalıları (1954)
  • Geçmiş Zaman Köşkleri (1956)
Fıkra
  • Geçmiş Zaman Fıkraları (1958)
Antoloji
  • Aşk imiş her ne var alemde (1955)
Biyografi
  • İstanbul ve Pierre Loti (1958)
  • Yahya Kemal'e Veda (1959)
  • Ahmet Haşim: Şiiri ve Hayatı (1963)

Ölümünden Sonra Toplanan Eserleri

Hisar'in kitaplarına girmemiş edebi makale, deneme ve eleştiri yazıları Necmettin Turinay tarafından üç cilt olarak bir araya getirilmiştir.

Kaynakça

  1. ^ Abdülhak Şinasi Hisar, Sermet Sami Uysal, Sermet Matbaası, 1961