Vagitanus
Antik Roma dininde, Vagitanus veya Vaticanus doğum tanrılarından biriydi.[1] Adı Latincedeki bebek ve ağlama kelimelerinin benzeriydi.[2] Vagitanus bu nedenle "insan konuşmasının başlangıcına başkanlık eden" [3] tanrı olarak tanımlanmıştır.[4][5]
Hint-Avrupa dillerinde sıkça görülen fiilin isime evrilmesi burada da görülmüştür. Vaticanus veya vagitus isimleri ağlamakla ilgilidir.[6]
Aius Vagitanus hakkında şunları demeştir:
"tanrı olarak adlandırıldı ve yeni yolun en alt kısmında onuruna bir sunak inşa edildi, çünkü o yerden bir ses duydu, bu yüzden bu tanrıya Vatikanus denildi çünkü o insan sesinin ilkel halini yönetiyordu. Vaticanus ilk hece oluşturan sesi ve bu nedenle gürültü ifade eden kelime (ağlama kadar) vagire olarak söylenir.''
Kaynakça
- ^ Beryl Rawson, Children and Childhood in Roman Italy (Oxford University Press, 2003), pp. 136–137 online.
- ^ Emilio Lorìa, Salute e magia attraverso i secoli (Padua: Piccin Nuova, 1994), p. 41 online.
- ^ George C. Simmons, Education and Western Civilization: Greece, Rome, and the Middle Ages (College Readings, 1972), p. 93.
- ^ Kathryn Hinds, Life in the Roman Empire: Religion (Marshall Cavendish, 2005), p. 52 online; Antonio Verone, Rediscovering Pompeii: Exhibition by IBM-ITALIA, New York City («L'Erma» di Bretschneider, 1990), p. 135 online.
- ^ Pliny, Natural History 7.1 (in English): hominem tantum nudum et in nuda humo natali die abicit ad vagitus statim et ploratum; see Morell's notes online.
- ^ Varro's works "were the closest equivalent to an encyclopedia Augustine had": Augustine Through the Ages: An Encyclopedia (Wm. B. Eerdmans, 1999), p. 863 online.