Yel (dergi)
 Yel’in logosu | |
| Sıklık | 2 Ay |
|---|---|
| İlk sayı | 1 Haziran 2006 |
| Son sayı | 1 Ocak 2007 |
| Ülke |  Türkiye |
| Dil | Türkiye Türkçesi |
Yel dil ve kültür dergisidir. 2006-2010 yılları arasında İzmir merkezli faal olan dergide Türkçe, edebiyat, kültür, Türk Dünyası gibi alanlarda yazılar çıkmıştır. 2006 yılının Haziran ayında yayın hayatına girmiş, 2010 yılında yayınına son verilmiştir. Dergi ilk iki sayıda Yenisey’den Tuna’ya adıyla yayınlandıktan sonra, üçüncü sayısıyla beraber Yel adını almıştır.
Faaliyetlerine 2004 yılında Ege Üniversitesi’nde başlamış olan "Yenisey’den Tuna’ya" Türk Dili ve Edebiyatı Topluluğu’nun dergisi olarak yayın hayatına başlamıştır. İkinci sayıdan itibaren, bağımsız bir dergi olarak yayınına devam edilmiştir. 09.06.2006 tarihinde resmî olarak Yenisey’den Tuna’ya adıyla yayınına başlanan dergi, 07.11.2006 tarihinden itibaren Yel olarak yayınına devam etmiştir. 24.02.2010 tarihi itibarıyla faaliyetlerine resmen son verilmiştir.
Yayın yönetimi
İlk günden beri imtiyaz sahipliğini Alpay İğci yürütmüştür. İlk sayısından son sayısına kadar yayın kurulu üyeleri değişen derginin yayın kurulunun en geniş hâlinde Arzu Gökçimen, Aslı Gümrahoğlu, Bahar Gülbahar, Deniz Yörükoğlu, Gözde Güngör, Hâdi Taç, Utku Saltık, Zeynep Akdeniz yer almıştır.[1][2][3]
Yayın sıklığı
Dergi iki aylık yayın süresi ile yayımlanmıştır.
Temsilcilikler
Türkiye sathında geniş bir dağıtım sistemi ile dağıtılmamıştır. Dergi, üniversite merkezli temsilcilik ağıyla Türkiye’de dağıtılmıştır. İzmir merkez olmak üzere, Ankara, Eskişehir, Isparta, Kastamonu, Manisa, Uşak’ta dergi temsilcilikleri var olmuştur. Temsilcilikler bulunmayan illerde dağıtım, en yakın temsilcilik yordamıyla sağlanmıştır.[3] İlk sayı İzmir; ikinci sayı Ege Bölgesi; üçüncü sayı ise ulusal bir çapta yayımlanmak üzere hazırlanmış ve sunulmuştur. Derginin yayılma seyri bu şekildedir.
Yayın anlayışı
Derginin isim seçimi, “yel” sözünün Türkçe coğrafyasında aynı veya benzer biçimlerde yaşamasıyla alakalıdır. Bütün Türk Dünyası coğrafyasını konu ve okunma bakımlarından kapsama fikriyle yayın hayatına giren Yel, ismiyle de bu iddiasını somutlaştırmıştır. Derginin isim tercihinde bu duruma dikkat edilmiştir.
Dergi mensuplarının çoğu üniversite (lisans ve yüksek lisans) öğrencisi idi. Yel dergisinin sabit yazar kadrosu olmayıp yazıları yeterli düzeyde olan her kişinin yazısı dergide yer bulabilmekteydi. Bu mantıktan hareketle amaç; okur, yazar, eğitimci, öğrenci vb. bakımlardan herkesin dergi yapısına dâhil olması olarak belirtilmiştir. Yel, Türkiye ve Türkçe coğrafyasında olması gereken düzeyde bulunmayan Türkçe bilinçlenmesini güçlendirmeyi kendisine hedef edinmiştir.
Dergi, Türkiye ve genel olarak dünyada, bilim çevresine hitap eden bilimsel yayınların dışında, çok daha geniş bir kesime hitap edebilecek bir tarz benimseyerek, dil ve kültür bilinçlenmesinin artmasına uygun olarak, yazı tarzını ve içerik durumunu ayarlamıştır.
Yel dergisinin kuruluşunda açıklanan amaçlar şu şekilde belirtilmiştir:
- Türk kültürünün ne kadar eski ve gelişkin olduğunu göstermek. Kıtalara sığmayan bu dil ve kültürü, bugünkü insanlara hatırlatmak ve dergiyle beraber düşüncelerini geliştirmek isteyenlere bilgi aktarmak.
- Türkçe dil bilgisi konusunda doğru, ilgi çekici bilgiler vermek,
- Türkçe ve Türk kültürü konusunda bilimsel ve/veya edebî yazılara yer vermek,
- Tarihle ilgili sıkmayan ve yormayan bilgilenmeler sunmak. Bu bilgilenmeler için “çizgi”nin gücünden de yararlanılmaktadır.
- “Türkçesi Varken”, “Kutadgu Bilig’den”, “Çizgi” gibi bölümlerle görsel yolla bilgilenme sağlamak,
- Edebî yazılar yazan, şiirler inşa eden amatör gönüllerin eserlerine yer vermek. Bu şekilde, ilgili kişilerin yazılarını topluma duyurmak ve edebî gelişimlerine bir nebze de olsa, katkı sağlamak amaçlanmaktadır.
- Türkçenin konuşulduğu coğrafyayla ilgili toplumumuzda sağlıklı ve geniş bilgilenmenin sağlanması,
- “Yel Haber” bölümüyle, basın-yayının genelinde yer almayan veya az yer bulan Türkçeyle ilgili haberlere yer vermek.
Logo
Yel dergisinin simgesi (logosu), derginin isminden kaynaklanmaktadır. İsimden ortaya çıkan bu şekil ise ilk aşamada yel vurmuş bir dalı anımsatabilir. Esinti ise sağlanmak istenen Türkçe düşüncesinin simgesidir.