İçeriğe atla

NGC 2023

Koordinat:Sky map 05sa 41d 38,4s; −02º 15' 33″
Vikipedi, özgür ansiklopedi
15.40, 5 Aralık 2020 tarihinde Khutuck Bot (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 24278436 numaralı sürüm (Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir))
NGC 2023
Bulutsu
HUT tarafından elde edilen fotoğrafta NGC 2023'ün güney parçası.
Gözlem verisi (Dönem J2000)
TakımyıldızAvcı
Sağ açıklık (α)05sa 41d 38.4s[1]
Dik açıklık (δ)-02° 15′ 33″[1]
Görünür büyüklük (V)8.0
Görünür boyutlar (V)10′ × 10′[2]
İyonize kaynağı
AdıHD 37903[3]
Sınıfı
B
Özellikler
Uzaklık1600 Iy (450 pc)
Keşif
William Herschel (1785)
Katalog belirtmeleri
LBN 954, VDB 52, RAFGL 806, IRAS 05391-0217
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam
Ayrıca bakınız: Bulutsu listeleri
NGC 2023'ün konumu

NGC 2023 Avcı takımyıldızı yönünde yaklaşık 1600[4] ışık yılı uzaklıkta bulunan bir yansıma bulutsusu. 6 Ocak 1785 tarihinde William Herschel tarafından keşfedilmiştir.

4 ışık yılı genişliğiyle gökyüzünün en geniş ve en parlak floresan moleküler hidrojen kaynağıdır. Floresan moleküler hidrojen, ilk olarak NGC 2023 gözlemleri yoluyla keşfedilmiştir. Bulutsu, gücünü, Orion B içindeki Lynds 1630 moleküler bulutunun (Barnard 33) ön yüzeyini aydınlatan genç yıldızların en parlak üyesi olan B tipi (B1.5) HD 37903'ten almaktadır.

Kaynakça

  1. ^ a b NED (5 Aralık 2010), NED results for object IC 5070, NASA/IPAC EXTRAGALACTIC DATABASE  Tarih değerini gözden geçirin: Tarih ve yıl parametreleri birlikte kullanılmamalı (yardım)
  2. ^ "SEDS". Revised NGC Data for NGC 2023 (İngilizce). Erişim tarihi: 5 Aralık 2010. 
  3. ^ "SIMBAD basic query result". Object query : NGC 2023 (İngilizce). Erişim tarihi: 5 Aralık 2010. 
  4. ^ "Best of AOP: NGC 2023". NGC 2023 (İngilizce). National Optical Astronomy Observatory. 1 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2010. 

Dış bağlantılar