İçeriğe atla

Helenleştirme

Vikipedi, özgür ansiklopedi
07.12, 4 Aralık 2020 tarihinde Khutuck Bot (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 24224772 numaralı sürüm (Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir))

Helenleştirme ya daYunanlaşmak Antik Yunanistan kültürü ya da Helen uygarlığının ve daha dar bir anlamıyla, dilinin, özellikle Makedonya'nın Büyük İskender'i zamanında, Yunanistan tarafından fethedilmiş yabancı insanlar üzerinde ya da onun etki alanında tarihsel yayılımıdır. Helenleştirmenin sonucu, Yunan kökeninin ögelerinin yerel ögelerle çeşitli biçimler ve derecelerde karışmış durumuydu. Çağdaş zamanlarda Helenleştirme, çağdaş Yunan kültürü ve Yunanistan'ın budunsal ve kültürel benzeştirmesinin benimsetilmesiyle bağdaştırıldı.[1][2]

Tarihi kullanım

Klasik dönem

Arkaik dönemde Yunan toprakları ve kolonileri gösteren bir harita.

Helenistik dönem

Makedonya Kralı Büyük İskender'in M.Ö. 334-323 yıllarının askeri fetihleriyle kurulan Hellenistik Makedonya İmparatorluğu Haritası.
Nisa'dan Helenistik bir kask giyen bir Parth heykeli başkanı. Parthians hem Achaemenid hem de Helenistik kültürleri kabul etti.

Helenistik dönemde Büyük İskender'in ölümünün ardından, Balkanlar, Karadeniz, Güneydoğu Akdeniz, Anadolu, Ortadoğu Doğu ve Orta Asya boyunca birçok halk ve önemli miktarda Asuri, Yahudi, Mısırlı, Pers, Ermeni ve bir takım diğer etnik gruplar Hellenleşti. Bactria'da (Afganistan'ın kuzeyinde) yaşayan İranlı bir etnik grup olan Baktriyalılar, Greko-Bakteriyel Krallık zamanında Hellenleşmişlerdi ve Hint alt kıtasının (modern Pakistan) kuzeybatı bölgelerindeki Hint-Yunan Krallığı döneminde çeşitli kabileler Hellenize olmuştu. Değişik derecede Hellenleşme yaşayan diğer kabileler arasında Jireček Hattının güneyindeki Trakyalılar, Dardiyanlar, Paeonians ve İliryalılar ve hatta Getae vardı.

Helenistik dönemde Helenleşme, sınırlamaları vardı. Örneğin, Suriye'nin Yunan kültürünün etkilediği alanlar çoğunlukla Yunancanın yaygın şekilde konuşulan Seleukos kentsel merkezlerini içeriyordu. Öte yandan, kırsal kesimlerin çoğu Süryanice konuştuğu ve yerli geleneklerini sürdürdükleri için etkilenmedi.

Ortaçağ

Hellenleşme, Ortaçağ Bizans İmparatorluğu ve Konstantin'in Konstantinopolis'in (Hellenleşmiş Doğu Roma İmparatorluğu) kuruluşunu da ifade edebilir. Üstelik MS 7. yüzyılda İmparator Herakleios (610-641 arası hükümdar) döneminden sonra Yunan kültürünün ve Yunan dilinin önceliğine atıfta bulunmaktadır.

Osmanlı Dönemi

Osmanlı İmparatorluğu döneminde Helenleşme, Yunan kültürünün ve Rum Ortodoks Kilisesinin Balkanlar'daki diğer Hristiyan Ortodoks nüfusları arasında daha yüksek statüsü vardı.

Modern kullanım

1909'da Yunan hükûmeti tarafından atanan bir komisyon, Yunanistan'daki köylerin üçte birinin genellikle Yunanca olmadıkları için adlarının değiştirmesi gerektiğini bildirdi. Bununla birlikte, kuzey Yunanistan'ın bazı kesimlerinde nüfus, Yunanca konuşmuyor ve eski toponym'lerin çoğu, yaşayanlarının çeşitli etnik ve dil kökenlerini yansıtıyordu.

Çağdaş Yunanistan'da toprak isimlerinin değiştirilmesi süreci, Yunanlaşmanın bir süreci olarak tanımlanmıştır. Modern bir kullanım, modern Yunan devletinde ikamet eden dilsel azınlıkların kültürel uyumlaştırılması ve eğitimi "(Yunanistan Cumhuriyeti), yani modern Yunanistan'da azınlık gruplarının Helenleşme eğilimi" izleyen politikalar ile bağlantılıdır. Hellenisation (ya da Helenleşme) terimi, Yunan Makedonya ilinde Makedon dili kullanımına karşı Yunan muhalefeti bağlamında da kullanılmaktadır.

1870'te Yunan hükûmeti, altı yıl önce Yunanistan'a eklenen İyon Adaları'ndaki tüm İtalyan okullarını kaldırdı. Orta Çağ'dan bu yana Corfu'da ikamet eden Corfiot İtalyanlar topluluğunun azalmasına yol açtı; 1940'lara gelindiğinde yalnızca dört yüz Corfiot İtalyan kaldı.

Modern bilim

Ayrıca bkz.

Kaynakça

Alıntılar

  1. ^ Zacharia, Katerina (2008). Hellenisms: Culture, Identity, and Ethnicity from Antiquity to Modernity. Ashgate Publishing, Limited. ISBN 978-0-7546-6525-0. 17 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2013. 
  2. ^ Koliopoulos, John S. (2002). Greece: The Modern Sequel: From 1831 to the Present. Veremis, Thanos M. New York University Press. ISBN 0-8147-4767-1. 22 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2013.