Carin Göring
Carin Axelina Hulda Göring (d. 21 Ekim 1888, Stockholm – ö. 17 Ekim 1931, Stockholm), Hermann Göring'in İsveçli ilk eşiydi.
Hayatı
1888 yılında Stockholm'de Carin Axelina Hulda Fock olarak doğdu. Babası Baron Carl Fock, Vestfalya'dan göç etmiş bir aileden geliyordu ve İsveç Ordusu'nda bir Albaydı. Annesi, Huldine Fock (kızlık soyadı Beamish; d. 1860) İngiliz-İrlandalı asıllı bir ailedendi. Büyük-büyük dedesi William Beamish, Beamish ve Crawford'un kurucularından biriydi. İngiliz dedesi, İngiltere'nin Coldstream Muhafızları'nda görev yapmıştı. Kız kardeşleri, Fanny von Wilamowitz-Moellendorff (1882-1956), Mary von Rosen (1886 doğumlu), Elsa, ve Lily idi. Kızkardeşi Mary (1886-1967), İsveç Ulusal Sosyalist partisinin Nationalsocialistiska Blocket ("Nasyonal Sosyalist Blok") kurucu üyelerinden biri olan Kont Eric von Rosen (1879-1948) ile evliydi. İsveçli subay olan Baron Niels Gustav von Kantzow ile 1910 yılında evlendikten sonra ismi Carin von Kantzow oldu. Çiftin tek çocuğu Thomas von Kantzow, 1913 yılında doğdu.
1920 yılında, ilk kocasından uzaklaşmış olduğu zamanlar ablası Mary'i ziyareti sırasında Rockelstad Kalesi'nde Hermann Göring ile tanıştı. Göring o zamanlar İsveç'te kısa ömürlü havayolu şirketiSvensk Lufttrafik'de ticari pilot olarak çalışıyordu. Ablasının kocası Kont Eric von Rosen'i Rockelstad Kalesine uçurmuştu. Göring ve Carin tanıştıkları o anda birbirlerine aşık oldular. Bu skandala rağmen Göring Stockholm'de Carin'i görmeye başladı. Carin, Aralık 1922'de von Kantzow'dan boşandı.[1]
3 Ocak 1923 tarihinde evlendikten sonra Goring'in Münih banliyölerinde bir evde yaşadılar. Carin, kocasını takip ederek Nazi Partisi'nin bir üyesi oldu.[2] Kasım 1923 yılında başarısız Birahane darbesinde Hitler'in yanında yürüyen Göring, kasığından kurşun yiyerek yaralandı. Carin kocasıyla beraber Avusturya'ya, daha sonra İtalya'ya kaçtılar.[3] Carin ve Göring'in romantik aşk-hikayesi propaganda makinesi Joseph Goebbels tarafından çiftin popülerliğini artırmak için kullanılanıldı.
Carin Göring o yıllarda Tüberküloz hastalığı yaşadı. Annesi Huldine Fock, 25 Eylül 1931 tarihinde beklenmedik şekilde ölünce, 42 yaşındaki Carin büyük bir şok yaşadı. Sağlığı hala kırılgan olmasına rağmen annesinin cenazesine katılmak için İsveç'e gitti.[4] Ertesi gün Stockholm'de bir kalp krizi geçirdi. Bu olayın üzerine, Göring de karısının yanına gitti. Carin'in 43. doğum gününden dört gün önce, 17 Ekim 1931 tarihinde kalp yetmezliği nedeniyle ölene kadar orada yanında kaldı.[4][5]
Onun ölümü kocası Göring için çok büyük bir darbe oldu. Onun onuruna, 1933'te Carinhall adında bir av köşkü inşa ettirdi. Naaşı Adolf Hitler'inde katıldığı bir cenaze töreniyle, İsveç'teki orijinal mezarından alınarak yeniden Carinhall'e defnedildi. Göring, 1935 yılında ikinci kez evlendikten sonra bile onun anısına bir sunak yaptırdı.
Annesinin ölümünden sonra, Carin'in ablası Fanny, Almanya'da hızla bir Bestseller oldu ve onun bir biyografisini yazdı. 1943'te 900,000 kopya sattı. Sovyet askerleri 1945 yılında Carinhall'e gelmeden önce Göring'in emriyle yıkıldı. Carin'e ait kalıntılar daha sonra Fock ailesi tarafından yakılarak ve İsveç'te yeniden gömüldü. 1991 yılında, kalıntıların Carin Göring'e ait olabileceği tahmin edildi. Tanımlama için İsveç'e gönderildi. Bu yeni kanıtlar, kalıntıların Carin Goring'e ait olduğunu göstermektedir.
Kaynakça
- ^ "Hermann Göring and Carin Göring". Rockelstad Castle. 2009. 17 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2012.
- ^ Find a Grave: Carin Göring[ölü/kırık bağlantı]
- ^ "Biography of Carin Goering with WWII-dated inscription and signature by Nazi Reichmarshal Hermann Goering". History In Ink. 2012. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2012.
- ^ a b Joseph Howard Tyson (21 Eylül 2010). The Surreal Reich. iUniverse. s. 295. ISBN 978-1-4502-4019-2. 14 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2012.
- ^ Riccini, Elisabeth Braw (14 Şubat 2002). "Carin Göring – Nazitysklands svenska ikon". Populär Historia. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2012. (İsveççe)