İçeriğe atla

Son Sesler

Vikipedi, özgür ansiklopedi
06.41, 30 Ekim 2019 tarihinde 178.66.99.51 (mesaj) tarafından oluşturulmuş 21098059 numaralı sürüm (→‎Kaynakça)
Son Sesler
Yönetmenİsmet Arasan
Yapımcıİsmet Arasan
Senaristİsmet Arasan, Cemal Uzunoğlu
TürüBelgesel
RenkRenkli
Yapım yılı1987
Çıkış tarih(ler)i1987
Süre26
ÜlkeTürkiye
DilTürkçe, Ubıhça

Son Sesler İsmet Arasan tarafından 1987 yılında çekilen 26 dakikalık belgesel filmdir.

Konu

Yer: Kafkaslardaki anayurtlarından 1864 yılında Anadolu'ya sürülen Ubıh halkından bir kısmının savruldukları Balıkesir iline bağlı Manyas ilçesinin Hacıosman köyü. Yıl: 1987. Köyün Ubıhça adı, "Lakaşhüe, yani "yürüyen beyaz tavşan!" Ve anadilini konuşabilen son Ubıh Tevfik Esenç'in ürpertici yalnızlığı... Esenç o vakitler 81 yaşında. Bu film; Ubıh halkının trajik kaderini yüreğinde hisseder, onların son seslerini can kulağı ile dinler: "Ansızın hatırlayacağım, son sözlerini tekrarlayacağım... Unutulmasın diye, son sesleri... Çok ölüm gördüm. Uzun bir ömrüm oldu takatim kalmadı. Yüreğim fazla dayanmaz, biliyorum. İçime atsam, olmuyor. Dilime vuruyor. Anadilimde anlatmak istiyorum, unutmayı ve unutulmayı..."[1]

Gösterimleri

Son Sesler filmi birçok devletin ve Unesco dahil uluslararası kurumun arşivine alınmış, televizyonlarda ve kamusal alanlarda gösterilmiş, birçok festivalde Türkiye'yi temsil etmiş, 10. Cinema du Reel Festivali'ne kabul edilen ilk Türk belgeseli olmuştur. İngilizce ve Fransızca versiyonları bulunmaktadır .

Kazandığı Ödüller

  • "Üstün Başarı Ödülü", T.C. Kültür Bakanlığı, 1988
  • "Birincilik Ödülü", Türkiye Toplumsal Tarih ve Araştırmalar Vakfı.

Kaynakça

  1. ^ Filmin tanıtım bülteni. 1987.