Köppen iklim sınıflandırması

Köppen iklim sınıflandırması

Köppen iklim sınıflandırması, tüm dünyada en sık kullanılan iklim sınıflandırma yöntemlerinden biridir. Bu yöntem 1900'lü yıllarda Alman klimatolog Wladimir Köppen tarafından ortaya atılmış ve 1918 ile 1936 yılları arasında yine Köppen tarafından büyük ölçüde geliştirilmiştir. Köppen'ın sınıflandırma yönetimine göre bir çevrenin doğal bitki örtüsü, o yörenin iklimini açıklamak için en iyi değerlendirme aracıdır. Bu nedenle Köppen iklim bölgelerini ayırırken bitki örtüsünün dağılışını göz önüne almıştır. Köppen sınıflandırması bir bölgenin yıllık ve aylık sıcaklık ortalaması ile yağış miktarını hesaplayarak iklim bölgelerinin sınırlarını çizer.

Ana bölümler

A grubu iklim bölgeleri

Tropikal iklim bölgesi:

• Tropikal yağmur ormanı iklimi (Örn. Kongo)
• Tropikal muson iklimi (Örn. Hindistan)
• Tropikal nemli iklim ve savan iklimi (Örn. Sudan)

B grubu iklim bölgeleri

Kurak iklim bölgesi:

• Step iklimi (Örn. Orta, Doğu ve Güneydoğu Türkiye)
• Çöl iklimi (Örn. Arabistan)

C grubu iklim bölgeleri

Astropikal iklim bölgesi:

• Akdeniz iklimi (Örn. Batı ve Güney Türkiye, Yunanistan)
• Her mevsim yağışlı astropikal iklim (Örn. Japonya)

D grubu iklim bölgeleri

Karasal iklim bölgesi:

• Denizsel orta iklim (Örn. İngiltere, Kuzey Türkiye)
• Karasal orta iklim (Örn. Rusya)

E grubu iklim bölgeleri

Soğuk iklim bölgesi:

• Tundura iklimi (Örn. Kuzey Sibirya)
• Kutup iklimi (Örn. Antarktika)

Sıcaklık ölçüsü

• i — aşırı sıcak: Ortalama aylık sıcaklık 35 °C ve üstü
• h — çok sıcak: 28 ile 34.9 °C
• a — sıcak: 23 ile 27.9 °C
• b — ılık: 18 ile 22.9 °C
• l — ılıman: 10 ile 17.9 °C
• k — serin: 0.1 ile 9.9 °C
• o — soğuk: −9.9 ile 0 °C
• c — çok soğuk: −24.9 ile −10 °C
• d — aşırı soğuk: −39.9 ile −25 °C
• e — son derece soğuk: −40 °C ve altı