Sâmânîler: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok
Değişiklik özeti yok
104. satır: 104. satır:
|dipnotlar =
|dipnotlar =
}}
}}
'''Samanîler''' ([[875]]-[[999]]) ([[Farsça]]: '''سامانیان''' Sāmāniyān), [[Orta Asya]] ve doğu [[İran]]'da kurulmuş, adını kurucusu Saman Hüdâ'dan alan bir hanedanlıktır. İslâm ordularının İran'ı ele geçirmesinin ve [[Seferi]] egemenliğinin yıkılmasının ardından [[İran]]'da iktidarı ele geçiren ilk yerli yönetimdir.
'''Samânîler''' ([[875]]-[[999]]) ([[Farsça]]: '''سامانیان''' Sāmāniyān), [[Orta Asya]] ve doğu [[İran]]'da kurulmuş, adını kurucusu Saman Hüdâ'dan alan bir hanedanlıktır. İslâm ordularının İran'ı ele geçirmesinin ve [[Seferi]] egemenliğinin yıkılmasının ardından [[İran]]'da iktidarı ele geçiren ilk yerli yönetimdir.
[[Dosya:Samaniden-Mausoleum 2006.jpg|thumb|160px|İsmail Samanî türbesi (Buhara)]]
[[Dosya:Samaniden-Mausoleum 2006.jpg|thumb|160px|İsmail Samanî türbesi (Buhara)]]



Sayfanın 18.46, 23 Aralık 2012 tarihindeki hâli

Samanîler
سامانیان
Samanîler
819-999
Samanî İmparatorluğu.
Samanî İmparatorluğu.
BaşkentBuhara
Semerkand
Herat
Yaygın dil(ler)Farsça
HükûmetEmirlik
Emir 
• 819-855
Yahya ibn Asad
• 999
Abd al-Malik II
Tarihçe 
• Kuruluşu
819
• Dağılışı
999
Yüzölçümü
• Toplam
2,850,000 km2
Öncüller
Ardıllar
Seferîler
Gazne Devleti
Karahanlılar

Samânîler (875-999) (Farsça: سامانیان Sāmāniyān), Orta Asya ve doğu İran'da kurulmuş, adını kurucusu Saman Hüdâ'dan alan bir hanedanlıktır. İslâm ordularının İran'ı ele geçirmesinin ve Seferi egemenliğinin yıkılmasının ardından İran'da iktidarı ele geçiren ilk yerli yönetimdir.

İsmail Samanî türbesi (Buhara)

Samanîler dönemi Tacik milletinin başlangıcı olarak kabul edilir. Egemenlikleri 102 yıl süren Samanîler topraklarını, Horasan, Taberistan, Kirman, Cürcan, Rey ve Maveraünnehir'e kadar yaymışlardır. Egemenliklerini kabul ettirmek için Sasaniler'in devamıymış gibi davranmışlardır. Başkentleri Buhara, Semerkand ve Herat gibi kentler olmuştur.

Samanîler eski İran Kültürü'nü canlandırmak ile kalmadılar ve İslâmiyet'in yayılması için de büyük çaba sarfettiler. Pers-İran kültürünün tüm etkilerini Orta Asya'ya yaydılar. Sanatta çanak - çömlek yapımında ileri gittiler ve süslemeli yazıları olan eserler verdiler. Toprakları içindeki birçok topluluk İslâmiyet'e girmeye başladı. Tarihçilere göre Samanîlerin gayretleri ile o dönemde yaklaşık 200,000 Türk İslâmiyet'e girdi.[1] Türkler'in İslâma girişi gelecekte bölgeyi egemenlikleri altına alacak olan Gazneliler'in büyük bir hızla güçlenmesine ortam hazırladı. Devletleri 999 yılında Karahanlılar tarafından yıkıldı.

Samanî emirleri

Şablon:İran Tarihi

  1. I. Nasr (864 - 892) (Nasr bin Ahmed)
  2. I. İsmail (892 - 907) (İsmail bin Ahmed)
  3. II. Ahmed (907 - 914) (Ahmed bin İsmail)
  4. II. Nasr (914 - 943) (Said Nasr)
  5. I. Nuh (943 - 954) (Hamid Nuh)
  6. I. Abdül Melik (954 - 961) (Müeyyed Abdül Melik)
  7. I. Mansur (961 - 976) (Mansur bin Nuh)
  8. II. Nuh (976 - 997) (Rıza Nuh)
  9. II. Mansur (997 - 999) (Ebu'l-Haris Mansur)
  10. II. Abdül Melik (999) (Abdülmelik bin Nuh)
  • II. İsmail (Diriltmeye çalıştı) (İsmail el-Muntasır)
900 yılında Avrasya ve Kuzey Afrika
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Saman Hüda
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Esad
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Nuh
 
Ahmed
 
Yahya
 
İlyas
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
I. Nasır
1.(875-892)
 
I. İsmail
2.(892-907)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
II. Ahmed
3.(907-914)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
II. Nasır
4.(914-943)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
I. Nuh
5.(943-954)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
I. Abdül Melik
6.(954-961)
 
 
 
 
 
I. Mansur
7.(961-976)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
II. Nuh
8.(976-997)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
II. Mansur
9.(997-999)
 
II. Abdülmelik
10.(999)
 
İsmail
el-Muntasır
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Notlar

  1. ^ Ibn Athir, Cilt 8, s.396