Zayiat

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Normandiya Cephesinde ölen bir Amerikan makineli tüfekçisine ait geçici mezar.

Askeri kullanımda zayiat, askerlerin ya da asker olmayan insanların ölüm, yaralanma, hastalık, ele geçirilme ve kaybolma gibi nedenler dolayı görev yapamaz hale gelmeleridir. Sivil kullanımda ise bir insanın, gerçekleşen bazı olaylar yüzünden ölmesi ve yaralanması için kullanılabilir. Bunun yanında daha genel olarak toplu insan ölümleri ya da yaralanmaları için kullanılır.

Askeri Kullanım[değiştir | kaynağı değiştir]

İsyan Savaşı'nın Tıbbi ve Cerrahi Tarihinden İllüstrasyon (USG Matbaası, 1870-88) - Kalçaların bir kabuk parçasıyla yırtılması - bölüm II, cilt 2 sayfa 430

Askeri kullanımda zayiat görev esnasında ölen, hastalık nedeni ile ölen, yaralanmalar yüzünden görev dışı kalan, psikolojik olarak travma geçiren, savaşta esir düşen, herhangi bir nedenden kaybolan bireyler için kullanılır. Askeri bir terim olarak geçerlilik kazanması bazı kaynaklarca 1513 yılına dayandırılır.

NATO tanımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Askeri organizasyon olan NATO bu terimi şöyle kullanmaktadır:

Zayiat[değiştir | kaynağı değiştir]

Bağlı olduğu birlik ya da organizasyon tarafından, ölü, yaralı, tutuklu, kayıp, ele geçirilmiş ilan edilen bireylerdir.[1]

Savaş Zayiat'ı[değiştir | kaynağı değiştir]

Herhangi bir düşman tarafından görev dışı bırakılmış insanlar için kullanılır. Bu olay bir savaş esnasında gerçekleşebildiği gibi savaş dışı bir görev esnasında da olabilir.[1]

Savaş Zayiat'ı olmayan[değiştir | kaynağı değiştir]

Düşman tarafından değil, farklı nedenlerden dolayı görev dışı kalanlar için kullanılır. Bir anlamda Savaş Zayiatı'nın tam tersidir.

Sivil Kullanım[değiştir | kaynağı değiştir]

Sivil anlamda zayiat ilk olarak 1844'lü yıllarda kullanılmaya başlanmıştır, daha çok doğal afetlerde ya da beşeri afetlerde ölen, kaybolan veya yaralanan insanlar için kullanılır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b "AAP-6, NATO Glossary of terms and definitions" (PDF). 9 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 4 Ekim 2016.