Yōwa kıtlığı

Yōwa kıtlığı (Japonca: 養和の飢饉, romanize: Yōwa no kikin), Heian Dönemi'nin sonunda Japonya'yı etkileyen bir kıtlıktı. Kıtlığın 1181'de başladığı ve 1182'ye kadar sürdüğü kabul edilmektedir. Adını İmparator Antoku dönemindeki Yōwa döneminden (1181–1182) almıştır. Şogunluk sistemi henüz Japonya'da kurulmamıştı. Kıtlık en çok batı Honshū'da (Kyoto dahil) ve Kyushu adalarında şiddetliydi. Kıtlık birbirini takip eden, zamansız bir kuraklık ve selden kaynaklandı.

Kıtlıkla aynı dönemde, kısmen kıtlığın neden olduğu Genpei Savaşı (1180-1185) da yaşandı. 1181'de, Yamashiro Eyaletindeki Taira klanının açlıktan ölmek üzere olan Kyoto şehrinin ihtiyaçları için yiyecek talepleri onlara halkın desteğine mal olurken, Minamoto no Yoritomo, Kamakura'da bağımsız yönetim için hibe karşılığında açlık çeken eyaletlere pirinç sağladı.

1182'de salgın yiyecek kıtlığının üzerine bindirildiği için kıtlık daha da kötüleşti. Gıda fiyatları öyle seviyelere yükseldi ki, insanın bir günlük hayatta kalabilmesi için gereken gıda miktarına değmeyen işlenmiş kereste yükü. Nehir kıyıları ölenlerle kaplıydı. Kojiki'ye göre, Kyoto'daki ölü sayısı 43200 idi ve türbeler bunalmış, bu da uygunsuz gömmelere neden olmuştu. Birçok ceset çürümeye terk edildi ve şehrin birçok semtinde kötü kokulara neden oldu.