Vayatski marş

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Vayatski marş
Türkçe: Savaşçıların Yürüyüşü
Ваяцкі марш
Orijinal beste, 1919
GüfteMakar Kraŭcoŭ, 1919
BesteUladzimier Teraŭski, 1919
Kabul tarihi1920 (gayri resmi)
noicon
Marşın enstrümantal kaydı

Vayatski marş (BelarusçaВаяцкі марш; TürkçeSavaşçıların Yürüyüşü), 1918'de var olan kısa ömürlü Belarus Halk Cumhuriyeti için, devletin yıkılmasından sonra bestelenen marş.[1][2] Halen resmen olarak kabul edilmeyen Belarus Demokratik Cumhuriyeti Radası bu marşı kullanmaktadır.

Hakkında[değiştir | kaynağı değiştir]

Şarkının sözleri ilk kez 1919'da Minsk'te yayınlandı. Taraftarlarınca Belarus Halk Cumhuriyeti'nin marşı kabul edilen olan şarkı, yönetim liderleri sürgündeyken 1920'de onaylandı.

Kızıl Ordu'nun Belarus'ya müdahalesi sonrası marş yasaklandı. Sovyetler Birliği döneminde bu marş Sovyet düşmanlığının simgesi kabul edildi, Basında Devlet Sırlarını Koruma Genel Müdürlüğü 3 Kasım 1939'da yayınladığı bildiride bu marşın kullanımının yasak olduğunu yazdı.[3] Günümüzde Belarus Demokratik Cumhuriyeti Radası tarafından resmi marş olarak kabul edilmektedir.[4] Buna karşın bu marşın sözlerini komünist ideolojiye uyarlama girişimleri oldu. 20. yüzyıl boyunca marş Belarus'tan ayrılan antikomünist örgütler tarafından aktif olarak kullanıldı.

Sovyetler Birliği'nin dağılmasının ardından Vayatski marş''ı Belarus Cumhuriyeti Devlet Marşı yapma önerileri ortaya çıktı. Belarus Halk Cumhuriyeti, Pahonya ve beyaz-kırmızı-beyaz bayrak gibi sembollerin devlet simgesi yapılmasına yönelik tartışmalar yaşandı.

Günümüzde Vayatski marş, Belarus muhalefeti arasında belli bir popülariteye sahiptir ve geleneksel olarak mevcut resmi marşının yerine alternatif seçeneklerden biri olarak bahsedilir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Birgerson, Susanne Michele (2002). After the Breakup of a Multi-Ethnic Empire (İngilizce). Praeger/Greenwood. ss. 101. ISBN 0-275-96965-7. 
  2. ^ "National anthems of Great Litva" (İngilizce). Geocities.com. 23 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2019. 
  3. ^ "Национальный архив Республики Беларусь. — Ф. 4п, оп. 1, д. 13584, л. 175, 180". «Восьмое марта. Сборник (на евр. яз.). Составитель Я. Рубенчик. — Белгиз. — Минск. — 1926. В сборнике имеется раздел „Новые времена — новые песни“. На первом месте в этом разделе идет нацдемовский белорусский „гимн“, на втором — „Интернационал“. В этот же раздел входит и бульварная песенка „Кирпичи“ (стр. 52). У составителя пролетарский международный гимн, нацдемовский „гимн“ и бульварная песенка политически равноценны. На стр. 63 — идеализация Троцкого… Пионерские песни. Составлено и редактировано литгруппой „Юнгер Арбейтер“. — Белгиз. — 1927. На первом месте в сборнике помещен нацдемовский „белоруссский гимн“…. Нач. Главлита БССР Фролов» 
  4. ^ "Дзяржаўныя сымбалі Беларускай Народнай Рэспублікі" (Belarusça). Radabnr.org. 30 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2019.