Tiny Music... Songs from the Vatican Gift Shop

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Tiny Music... Songs from the Vatican Gift Shop
Dosya:Stonetemplepilotstinymusic.jpeg
Stone Temple Pilots studio
YayımlanmaMarch 26, 1996
KaydedilmeOctober 1995 – January 1996
StüdyoWesterly Ranch, Santa Ynez, California
Tarz
Süre41:55
ŞirketAtlantic
YapımcıBrendan O'Brien
Stone Temple Pilots kronolojisi
Purple
(1994) 		No. 4
(1999)

Tiny Music... Songs from the Vatican Gift Shop, Amerikan rock grubu Stone Temple Pilots'ın üçüncü stüdyo albümüdür. Albüm, 26 Mart 1996'da Atlantic Records tarafından yayınlandı. Grup, 1995 yılında kısa bir aradan sonra Santa Ynez, California'da bulunan bir çiftlikte birlikte yaşayarak ve albümü kaydederek tekrar bir araya geldi.[3]

"Tiny Music...", Stone Temple Pilots'ın ilk iki kaydında mevcut olan grunge tarzından uzaklaşıp çeşitli farklı etkileri birleştirdiği bir albümdür. Albüm, 1996'da Billboard 200 listesinde 4 numaraya çıkarak başarılı bir çıkış yaptı, ancak başlangıçta grubun önceki çalışmaları gibi karışık eleştiriler aldı. Ancak yıllar geçtikçe albüm, grubun imajını radikal şekilde yeniden icat etmesi nedeniyle övgü topladı. "Tiny Music...", "Big Bang Baby", "Lady Picture Show" ve "Trippin' on a Hole in a Paper Heart" olmak üzere üç adet bir numaralı Mainstream Rock Tracks listesi hiti çıkardı.

Yapım[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup, iki haftalık kaydedilmiş materyali çöpe atmak zorunda kaldıktan kısa bir süre sonra, 1995'in başlarında, solist Scott Weiland uyuşturucu suçundan tutuklandı ve bir yıl koşullu tahliye cezasına çarptırıldı. Bu olayın ardından, Weiland kendi yan projesi olan "The Magnificent Bastards"ı kurdu ve Tank Girl film müziği için şarkılar kaydetti ve John Lennon'a saygı albümü için kayıtlar yaptı.

Bu süre zarfında, diğer grup üyeleri kendi yan projesini oluşturmaya karar verdiler ve Dave Coutts'un vokalliğiyle Talk Show adlı bir grup kurdular. Stone Temple Pilots, Tiny Music için tekrar kayıt yapmak üzere 1995 sonbaharında bir araya geldiğinde, Robert ve Dean hangi şarkıların Tiny Music şarkıları olması gerektiğini ve hangi şarkıların Talk Show şarkıları olması gerektiğini belirlemek için bir araya geldiler. Dean daha sonra "Robert ve benim yaklaşık 30 şarkımız vardı ve bir gece odada oturup her şarkının yanına işaretleyerek bir liste oluşturduk: Scott, Scott, Dave, Scott, Dave, Dave, Scott.... Gerçekten tuhaf bir durumdu. 'Big Bang Baby' Talk Show grubunun albümünde olabilirdi ve 'Everybody Loves My Car' da Tiny Music albümünde olabilirdi." dedi.[4]

Weiland'ın uyuşturucu kullanımı cezasından sonra da devam etti ve STP, Weiland'ın rehabilitasyona gidebilmesi için 1996-1997 Tiny Music turnelerinin bir kısmını iptal etti.

Müzikal tarz[değiştir | kaynağı değiştir]

Tiny Music, '60'lardaki rock müziği ve The Beatles gibi gruplar tarafından güçlü bir şekilde etkilenen müziklerin yer aldığı, grupların sesinde dramatik bir değişiklik gösteriyor. AllMusic'ten Stephen Thomas Erlewine, albümü eleştirisinde "Tiny Music, grubun güçlere güvenerek dinlenmeyeceğini gösteriyor" ve "STP, hemen erişilebilir çekiciliklerine derinlik katan yeni bir dizi ses ekledi," diyerek albümde keşfedilen shoegaze ve jangle pop gibi türlerin iki örneğini veriyor. Erlewine ayrıca albümün "grubu en melodi ve yaratıcı halinde sergilediğini" yazdı.

Alternative Nation'dan Doug McCausland, "Tiny Music, gerçekten bireysel grup üyelerinin müzikal zevklerini yeni bir sese dönüştürdü: vokal Weiland'ın yeraltı punk ve glam duyarlılığı, gitarist Dean DeLeo'nun 60'ların ve 70'lerin rock müziği kökenleri ve basçı Robert DeLeo'nun caz ve bossa nova gibi türlerle ilgilenmesi" diye belirtti.[5]

Albüm kapağı[değiştir | kaynağı değiştir]

Albüm kapağı, 70'ler tarzı bir LP kapağına benzemek üzere John Eder tarafından tasarlandı ve Weiland'ın fikrine dayanarak bir havuzda bir timsahla duran bir kadın içeriyor. Kapak modeli, sanat yönetmeni John Heiden'in aile dostu Maya Siklai (eski soyadı Goodman) idi. John Eder şöyle söyledi: "Arka plandaki küçük sunak, Scott'ın son dakikada eklemek istediği bir şeydi ve aslında evinde var olan bir şeydi, orada çekim yapmak için gittiğim yerdi."[6]

Eleştiriler[değiştir | kaynağı değiştir]

Rolling Stone dergisi albümü övdü ve grubun bugüne kadar yaptığı en iyi iş olarak gördü. Ancak Weiland'ın uyuşturucu ve yasal sorunlarıyla ilgili yoğun medya ilgisine rağmen, "müziğin tıklım tıklım ve neşeli karakterinden" şaşkınlıklarını ifade ettiler. Dergi ayrıca Şubat 1997 sayısının kapağında STP'ye yer verdi.[7]

Ancak, Entertainment Weekly'den David Browne albüm hakkında daha olumsuz bir eleştiri yazdı ve "hiçbirinin... belirgin bir kişiliği yok" dedi.

Grup fotoğrafçısı John Eder, "Tiny Music" albümünün karışık karşılanması hakkında şunları anlatıyor: "Entertainment Weekly gibi yayın organları tarafından tamamen yerildiğini hatırlıyorum ve eleştirmenin küçük görüntü katlama bölümünde, müzisyenlerin fiziksel görünümlerini bile örnek gösterip alay ettiğini hatırlıyorum - yani gerçekten beden tipleri üzerinden bile eleştiri aldı."

Etkisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Weiland'ın ölümünden sonra, The Smashing Pumpkins'in solisti Billy Corgan, "STP'nin beni bağımlısı yapan üçüncü albümü, glam ve post-punk'ın büyüleyici bir karışımıydı. Scott'a ve gruba, yerli parlaklıklarını değerlendirirken ne kadar yanıldığımı defalarca itiraf ettim. Ve Bowie gibi, Scott'ın tarzı onun müziğini eşsiz ve zor tanımlanabilen bir estetik ses alanına itti. Son olarak, sakar olsa da Scott'ı memnun edeceğini umduğum bir düşüncemi paylaşmak istiyorum. Ve bu, eğer bana kuşağımızın gerçekten büyük seslerinin kim olduğunu sorsanız, Scott Weiland Layne ve Kurt derim" diye konuştu.[8]

The A.V. Club, 2016 yılında Tiny Music'in "yaratıcı hırsında neredeyse şok edici bir sıçrama yaptığını" ve STP'nin eleştiri verdiklerinden daha garip ve daha iyi olduklarını" belirtti.

Pitchfork, 2021'de Tiny Music'in 25. yıldönümü yeniden basımı hakkında olumlu bir inceleme yayınladı ve bunun "öncelikle bir genişleme albümü" olduğunu gözlemledi ve orijinal 1996 incelemelerini kabul etti (yazar Ryan Schreiber, Weiland'ın "kendisini bağlayıp sonsuza dek doğrudan uzaya düşmesini" diledi) [9] gerçekten içler acısı." Dirgen eleştirmeni Marty Sartini Garner ayrıca grubun yeniden basımda yer alan 1997 Panama City Beach konserine övgüde bulundu ve "Stone Temple Pilotlarının canlı bir grup olarak gücünü yakaladığını belirtti."[2]

Ticari başarı[değiştir | kaynağı değiştir]

1996 yılında ABD'de, albüm 162,500 kopya satılarak Billboard 200 albümler listesinde dördüncü sıraya debut yaptı. Bu, önceki albümlere göre önemli bir düşüşdü ve 90'ların ortasında grunge müziğinin gerilemesine bağlanabilir. Turne iptali nedeniyle, Tiny Music aslında beklenen kadar fazla ilgi görmedi. Albüm 2 kez platin sertifikası aldı, ancak STP'nin ilk iki albümü kadar ticari başarıya ulaşmadı.

Parça listesi[değiştir | kaynağı değiştir]

No. Başlık Süre
1. "Press Play" (Instrumental) 1:21
2. "Pop's Love Suicide"   3:43
3. "Tumble in the Rough"   3:18
4. "Big Bang Baby"   3:23
5. "Lady Picture Show"   4:08
6. "And So I Know"   3:57
7. "Trippin' on a Hole in a Paper Heart"   2:57
8. "Art School Girl"   3:35
9. "Adhesive"   5:34
10. "Ride the Cliché"   3:17
11. "Daisy" (Instrumental) 2:18
12. "Seven Caged Tigers"   4:17

Ekip[değiştir | kaynağı değiştir]

Stone Temple Pilots

  • Scott Weiland - baş vokal, "Press Play" de perküsyon
  • Dean DeLeo - "Press Play" ve "Big Bang Baby" de gitar, bas
  • Robert DeLeo - bas, "Press Play", "And So I Know" ve "Daisy" de gitar; "Big Bang Baby" ve "Lady Picture Show" da geri vokal; "And So I Know" da vibrafon ve elektrikli klavsen; "And So I Know" da perküsyon; "And So I Know" da perküsyon
  • Eric Kretz - davul, "Pop's Love Suicideı", "Lady Picture Showi" ve "Art School Girl" nda perküsyon; "Adhesive" da piyano

Teknik ekip

  • Brendan O'Brien - "Press Play" ve "Big Bang Baby" de yapımcı, miksaj, piyano; "Pop's Love Suicide", "Lady Picture Show", "Art School Girl" ve "Seven Caged Tigers" da perküsyon; "Art School Girl" de org ve klavinet
  • Dave Ferguson - "Adhesive" üzerine trompet
  • Nick DiDia - kayıt mühendisi
  • Caram Costanzo - 2. mühendis
  • Chris Goss - ses mühendisi
  • Tracy Chisholm - ses mühendisi
  • Stephen Marcussen - mastering
  • Ron Boustead - dijital kurgu
  • John Eder - fotoğrafçılık
  • John Heiden - sanat yönetmeni

Liste başarıları[değiştir | kaynağı değiştir]

Single'ların liste başarıları[değiştir | kaynağı değiştir]

YılTek Single Mainstream Rock Tracks Modern Rock Tracks CAN Alternative 30
1996 "Big Bang Baby" 1 2 1
"Lady Picture Show" 1 6 2
"Trippin' on a Hole in a Paper Heart" 1 3 1
"Tumble in the Rough" 9 36 23

Satışlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Avustralya: Altın 35.000

Kanada: Platin 100.000

Yeni Zelanda: Altın 7.500

ABD: 2x Platin 2 milyon

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Rolli, Bryan (23 Mart 2021). "Stone Temple Pilots' Tiny Music… Songs from the Vatican Gift Shop Remains a Prized Relic of the Grunge Era". Consequence of Sound. 11 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2021. 
  2. ^ Brendan Manley (25 Mart 2016). "20 Years Ago: Stone Temple Pilots Release 'Tiny Music… Songs From the Vatican Gift Shop'". Diffuser.fm. 27 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2019. 
  3. ^ Erlewine, Stephen Thomas. "Tiny Music...Songs from the Vatican Gift Shop - Stone Temple Pilots | Review". AllMusic. 2 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2017. 
  4. ^ Graff, Gary.
  5. ^ "Stone Temple Pilots' Tiny Music 20". alternativenation.net. 26 Mart 2016. 28 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2016. 
  6. ^ "Stone Temple Pilots Reveal 'Tiny Music Girl' Identity". Alternative Nation. 30 Temmuz 2021. 30 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2023. 
  7. ^ "Allposters". allposters.com. 6 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2008. 
  8. ^ IN HONOUR OF SCOTT WEILAND|http://www.smashingpumpkinsnexus.com/#! 7 Ocak 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  9. ^ "Stone Temple Pilots Tiny Music...Songs From the Vatican Gift Shop [Atlantic]". Pitchfork. 26 Kasım 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  10. ^ "{{{artist}}} – Tiny Music...". Australiancharts.com. Hung Medien.
  11. ^ "{{{artist}}} – Tiny Music..." (Almanca). Austriancharts.at. Hung Medien.
  12. ^ "Top RPM Singles: Issue {{{chartid}}}." RPM. Library and Archives Canada.
  13. ^ "Offiziellecharts.de – {{{artist}}} – Tiny Music..." (Almanca). GfK Entertainment Charts.
  14. ^ "Stone Temple Pilots: Tiny Music..." (Fince). Musiikkituottajat – IFPI Finland. 8 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2021. 
  15. ^ "{{{artist}}} – Tiny Music...". Charts.org.nz. Hung Medien.
  16. ^ "{{{artist}}} – Tiny Music...". Norwegiancharts.com. Hung Medien.
  17. ^ "{{{artist}}} – Tiny Music...". Swedishcharts.com. Hung Medien.
  18. ^ "{{{artist}}} – Tiny Music...". Swisscharts.com. Hung Medien.
  19. ^ "{{{date}}} Top 40 Scottish Albums Archive". Official Charts Company.
  20. ^ "{{{date}}} Top 40 UK Albums Archive". Official Charts Company.
  21. ^ "{{{artist}}} Album & Song Chart History" {{{artist}}} için Billboard 200.
  22. ^ "Top 40 album-, DVD- és válogatáslemez-lista – {{{year}}}. {{{week}}}. hét" (Macarca). MAHASZ. LightMedia.
  23. ^ "Top Selling Albums of 1996". The Official NZ Music Charts. 11 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2021. 
  24. ^ "Top Billboard 200 Albums – Year-End 1996". Billboard. 27 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2021. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Tiny_Music..._Songs_from_the_Vatican_Gift_Shop&oldid=32326450" sayfasından alınmıştır