The Cruel Sea
| The Cruel Sea | |
| Yönetmen | Charles Frend |
|---|---|
| Yapımcı | Leslie Norman, Norman Priggen, Michael Balcon |
| Senarist | Eric Ambler |
| Hikâye (eser) | Nicholas Monsarrat (Aynı adlı romanından) |
| Oyuncular | Jack Hawkins, Donald Sinden, Denholm Elliott, Virginia McKenna, Stanley Baker |
| Müzik | Alan Rawsthorne |
| Kurgu | Peter Tanner |
| Yapım şirketi | Ealing Studios |
| Dağıtıcı | GDF (UK), Universal-International (US) |
| Cinsi | Sinema Filmi |
| Türü | Savaş, Dram |
| Yapım yılı | 1953 |
| Çıkış tarih(ler)i | 24 Mart 1953 (Birleşik Krallık), 19 Ağustos 1953 (ABD) |
| Süre | 126 dk. |
| Ülke |  Birleşik Krallık |
| Dil | İngilizce |
| Çekim yer(ler)i | Birleşik Krallık |
| Hasılat | $840,000 (UK) $600,000 (US) |
The Cruel Sea, Nicholas Monsarrat'ın aynı adlı romanından uyarlanan 1953 yapımı bir İngiliz savaş filmidir. Filmde Jack Hawkins, Donald Sinden, Denholm Elliott, Stanley Baker, Liam Redmond, Virginia McKenna ve Moira Lister rol aldı. Film, İkinci Dünya Savaşı'nın bitiminden yedi yıl sonra Ealing Studios tarafından yapıldı, yönetmenliğini Charles Frend, yapımcılığını ise Leslie Norman üstlendi .
Film, Kraliyet Donanması ile Almanya'nın denizaltıları arasındaki Atlantik Savaşı'nın koşullarını, İngiliz deniz subaylarının ve konvoy eskortlarında görev yapan denizcilerin bakış açısından anlatıyor. Eski deniz subayı Nicholas Monsarrat'ın 1951 yılında yazdığı aynı adlı en çok satan romanından uyarlanan film, Eric Ambler'in senaryosuyla romanın en korkunç anlarından bazılarını anlatıyor.
Konusu[değiştir | kaynağı değiştir]
1939'un sonlarında, savaş patlak verdiğinde, Teğmen George Ericson Kraliyet Donanması'na geri çağrılmış ve konvoy eskort görevleri için yeni inşa edilmiş Flower sınıfı bir korvet olan HMS Compass Rose'un komutasına verilmiştir. Yardımcıları Lockhart ve Ferraby yeni göreve gelmişler ve denizde fazla deneyimleri yoktur. Yeni üsteğmen James Bennett ( Stanley Baker ), istismarcı bir despottur.
Başlangıçtaki bu dezavantajlara rağmen, geminin mürettabatı zorlu bir deneyim kazanır ve etkili bir savaş birimi haline gelir. İlk başta en büyük düşmanları hava durumudur, çünkü Alman denizaltıları Atlantik'in derinliklerindeki gemilere saldıracak menzilden yoksundur. Fransa'nın Düşüşüyle birlikte Fransız limanları Almanların kullanımına açılmış ve denizaltılar Atlantik'in herhangi bir yerindeki konvoylara saldırabileceklerdir; bu da kötü hava koşullarını konvoyların en büyük avantajı haline getirmektedir. Almanya savaşa İtalya tarafından katılırken, İspanyol diktatör Franco, Mihver denizaltılarının İspanyol limanlarını kullanmasına izin vermektedir. Üsteğmen hastalık nedeniyle karaya çıkarılır, kıdemsiz subaylar ustalaşır ve gemi, çoğu zaman sert havalarda, konvoylara eşlik ederek Atlantik'i birçok kez geçer. Korumakla görevlendirildikleri birçok ticari geminin batmasına ve ticari donanma mürettebatının trajik ölümlerine tanık olurlar. Önemli bir sahne, patlama suda yüzen tüccar denizcileri öldürecek olsa da Ericson'un derin hücum saldırısı düzenleme kararını içermektedir. Bir denizaltının batması da dahil olmak üzere üç yıla yakın hizmet verdikten sonra Compass Rose'un kendisi torpillenir ve mürettebatı gemiyi terk etmek zorunda kalır. Mürettebatın çoğu kaybolmuştur. Birkaç cankurtaran salından birine binen Ericson, birinci teğmeni Lockhart (Donald Sinden) ile birlikte bu çetin sınavdan sağ çıkar ve kalan birkaç mürettebatla (Ferraby dahil) ertesi gün kurtarılırlar.
Ericson komutan olarak terfi ettirilir ve artık terfi ettirilen "Bir Numara" Lockhart ile birlikte, Castle sınıfı yeni bir korvet olan HMS Saltash Castle'ın komutasını alır. Ericson'un denizaltı karşıtı eskort grubuna liderlik etmesiyle, konvoy eskortunun monoton ama hayati görevini sürdürmektedirler. Savaşın sonlarında, Arktik konvoylarında hizmet ederken, Saltash Castle'ın tek "katili" olan U-53 olarak işaretlenmiş başka bir denizaltıyı inatla takip edip batırırlar. Savaş sona erdiğinde gemi, teslim olan bir dizi Alman denizaltısının koruması olarak limana dönerken gösterilmektedir.[1]
Oyuncular[değiştir | kaynağı değiştir]
Önem sırasına göre;
- Jack Hawkins - Komutan Teğmen George Ericson
- Donald Sinden - Yard. Teğmen Keith Lockhart
- John Stratton - Yard. Teğmen Gordon Ferraby
- Denholm Elliott - Yard. Teğmen John Morell
- John Warner - Yard. Teğmen Baker
- Stanley Baker - Teğmen James Bennett
- Bruce Seton - Astsubay Bob Tallow (Coxswain)
- Liam Redmond - Baş Makinist Jim Watts
- Virginia McKenna - İkinci Memur Julie Hallam
- Moira Lister - Bayan Elaine Morell
- June Thorburn -Bayan Doris Ferraby
- Megs Jenkins - Bayan Gladys Bell[2]
Yapım[değiştir | kaynağı değiştir]
Seçmeler[değiştir | kaynağı değiştir]
Kitapta korkak polis memuru Bennett'in rolü bir Avustralyalı olmasına rağmen, İngiliz Donald Sinden, bu rol için seçmelere tabi tutuldu ve Galli Stanley Baker da Lockhart rolü için seçmelere tabi tutuldu.[3] Daha sonra Jack Hawkins'in önerisi üzerine ve daha sonraki denemelerin ardından roller yer değiştirildi.[4]
Gelecekte yönetmenik yapacak Don Sharp'ın filmde küçük bir rolü vardı.[5] Oyunculardan Virginia McKenna kariyerine bu filmde küçük rolüyle başladı[6] ve ilk kocası Denholm Elliott ile bu filmin setinde tanıştı.
Çekimler[değiştir | kaynağı değiştir]
Film, Plymouth Donanma Tersanesi'nde ve Manş Denizi'nde çekildi. Denizcileri suda gösteren sahneler Denham Stüdyoları'ndaki açık hava su tankında çekildi. Diğer çalışmalar Ealing stüdyolarında tamamlandı. Astsubay Tallow'un izinli olarak eve dönüşünü gösteren kısa sahneler Londra, Stepney'de çekildi. Arka plandaki evlerin üzerindeki vinç kolları gerçekte olduğu gibi düzenlendi; rıhtımlar bir milden fazla uzaktaydı.
Lockheart'ı canlandıran Donald Sinden, Compass Rose gemisinin battığı sahneyi çekerken boğulma tehlikesi geçirdi. Jack Hawkins (Ericson'u canlandırıyor) onu Denham'ın açık hava su tankında boğulmaktan kurtarmıştır.
Savaş Gemileri[değiştir | kaynağı değiştir]
Compass Rose, Flower sınıfı korvet HMS Coreopsis (K32) tarafından canlandırılmıştır. Saltash Castle, filmde olduğu gibi Castle sınıfı korvet HMS Portchester Castle, flama F362 tarafından canlandırılmıştır.
Gişe[değiştir | kaynağı değiştir]
1953 yılında İngiliz sinema filmleri arasında en başarılı film oldu ve Jack Hawkins'in İngiliz izleyicileri arasında en popüler yıldız seçilmesine neden oldu.[7]
Bu dönemin çoğu İngiliz savaş filmi, ABD gişesinde kötü performans gösterdi; ancak film bu eğilimi bozan birkaç filmden biriydi.[8] Amerika Birleşik Devletleri'nde 215.000 £ (2013 standartlarına göre yaklaşık 4,9 milyon £) kazandı;[9][10] bu o zamanlar İngiliz filmleri için yüksek bir rakamdı.[11][12]
Film, İngiliz Film Enstitüsü (British Film Institute)'nün En İyi 100 İngiliz Filmi listesinde 75. sırada yer almaktadır.
Filmin romanı, BBC tarafından 2003 yılında Birleşik Krallık'ta yürütülen ve ülkenin en sevilen romanını bulmak için yapılan İngiliz halkının 750.000'den fazla oy kullanarak katıldığı en sevilen kitaplarla ilgili bir anketten çıkan sonuca göre oluşturulan The Big Read listesinde yer almaktadır.
Film Kraliyet Donanması'nda kült bir statüye sahiptir. Mürettebata yeni katılanlara, "Cruel Sea Night" düzenlenir. Cruel Sea Night'te yeni personel can yeleklerini giyerek filmi seyreder ve hortumla üzerlerine su püskürtülür ve "Şnorkeller" diye bağırılır. Bu yolla HMS Compass Rose'un ağır deniz şartlarına maruz kaldığı durum içselleştirilir.Bu Kraliyet Donanması'nın her yeni üyesi için bir giriş törenidir.[13]
Ödüller ve Festivaller[değiştir | kaynağı değiştir]
- Akademi Ödülleri adaylık, 1954
- Bafta ödüllerinde 3 dalda adaylık, 1954[14]
Eleştiriler[değiştir | kaynağı değiştir]
Halliwell's Film Guide, filmi "çok satan bir kitabın temiz bir şekilde üretilmiş ve oynanmış yetkin bir kopyası" olarak tanımlamıştır.[15]
Sunday Times'tan eleştirmen Edward Porter, "Diyalog ve şiddet arındırılmış olabilir ama hikayedeki askerlerin karşılaştığı zorluklardan bazıları güçlü psikolojik korku sahneleridir." olarak ifade etmiştir.[16]
Associated Press'ten Bob Thomas "Denizcilerin karakterleri ve davranışları kurguya uygun bir akıcılıkla anlatılıyor." demiştir.[16]
Ayrıca Bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "THE CRUEL SEA". Australian Women's Weekly. 20 Mayıs 1953. 29 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2024.
- ^ "Full Cast&Crew". IMDb. 12 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2024.
- ^ ""LONDON". Advertiser. 31 Eki 1952. 29 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2024.
- ^ A Touch Of The Memoirs. Donald Sinden (İngilizce). 1982. s. 154.
- ^ Kornits, Dov (27 Temmuz 2019). "Unsung Aussie Filmmakers: Don Sharp – A Top 25". FilmInk (İngilizce). 2 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2024.
- ^ "ON STAGE AND SCREEN". Advertiser. 18 Nis 1953. 11 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2024.
- ^ "From London". Mail. 9 Oca 1954. 29 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2024.
- ^ Variety (Ağustos 1956). Variety (August 1956). Media History Digital Library. Variety Inc. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2024.
- ^ "WHAT'S NEWS IN THE MOVIE WORLD". Sunday Times. 28 Kas 1954. 29 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2024.
- ^ Screen Volume 32 Issue 3.
- ^ Variety (1954). Variety (November 1954). Media History Digital Library. New York, NY: Variety Publishing Company.
- ^ Variety (Mart 1957). Variety (March 1957) (İngilizce). Media History Digital Library. Variety Inc.
- ^ "Snorkers! Good Oh!" (PDF). Navy News. Eylül 2013. 24 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 12 Mayıs 2024.
- ^ "Awards". IMDb. 15 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2024.
- ^ Halliwell's Film Guide. ISBN 0-00-638868-X.
- ^ a b "The Cruel Sea - Movie Reviews | Rotten Tomatoes". www.rottentomatoes.com (İngilizce). 21 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2024.