Tekrarlayıcı

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Louis Brandt (1892) tarafından tasarlanan 13 inç (33 cm) saat, dakika tekrarlayıcılı ilk kol saatiydi. Hareket, Audemars Piguet tarafından üretildi.

Tekrarlayıcı, bir düğmeye basılmasıyla saatleri ve genellikle dakikaları çalan mekanik saat veya saat’deki komplikasyon’dur. Sadece saat sayısını vuran basit tekrarlayıcıdan saat, çeyrek saat ve dakika için ayrı ses tonlarını kullanarak zamanı dakikaya kadar vurarak belirten dakika tekrarlayıcı’ya kadar birçok tekrarlayıcı tipi vardır. Karanlıkta zamanın öğrenilmesi için yapay aydınlatmadan önce ortaya çıktılar,[1] ve görme engelli’ler tarafından da kullanıldılar. Artık saat meraklıları tarafından çoğunlukla pahalı bir yenilik olarak değerlendirilir. Tekrarlayıcılar isteğe bağlı olarak değil yalnızca düzenli aralıklarla çalan vurmalı saatlerle karıştırılmamalıdır.

Nasıl çalışırlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Tekrarlayıcı saatlerin genellikle, ucunda saatin yanından çıkıntılı bir düğmesi olan bir kordonu vardı. Kordonu çekmek tekrarlayıcı mekanizmayı çalıştırırdı. Buna çekme tekrarlayıcı deniyordu. Tekrarlayan vagon (ing: carriage) saatlerinin üst kısmında onları etkinleştirmek için bir düğmesi vardır.

İlk saat tekrarlama mekanizmaları, saatin (üst) pandantifine basılarak ve bastırılarak çalıştırıldı. Sonrakiler, kasanın kenarındaki bir sürgü itilerek çalıştırılırdı. Bu, tekrarlayıcıya güç vermek için ayrı bir yayı kurar. Sürgünün serbest bırakılması yayı serbest bırakır ve yay boşalırken kuvveti çınlama dizisi çalarken tekrarlayıcı mekanizmasını da hareket ettirir.

İlk tekrarlayıcılarla ilgili sorun, sürgünün tamamen eğilmeden önce serbest bırakılabilmesi ve tekrarlayıcı dizisinin yalnızca bir kısmını çalmasına neden olmasıydı. 1820 civarında Fransız saatçi Abraham Breguet bunu önleyen güvenilir bir "ya hep ya hiç" mekanizması icat etti ve saat tekrarlayıcılarını çok daha güvenilir ve popüler yaptı.[2]

İlk tekrarlayıcılar, kasanın arkasına takılmış ve üzerine 2 çekicin vurduğu tek çanlıydı. Bu çan, bakır ve kalay karışımı "Zil metali" den yapılmıştır. Daha sonra tekrarlayıcı saatlerde, saat kasasının içine sarılmış uzun sertleştirilmiş çelik tellerden yapılmış gonglar kullanıldı. Tekrarlayıcı mekanizma tarafından çalıştırılan küçük çekiçler, çınlama seslerini çıkarmak için gonga vurur. Dakika tekrarlayıcı gibi bazı karmaşık tekrarlayıcıların, vuruş sırasındaki saatleri, çeyrek saatleri ve dakikaları ayırt etmek için üç farklı ses çıkarması gerekir. Bir saat mekanizmasına üç hantal tel gong sığdırmak zor olduğundan neredeyse tüm tekrarlayıcılar, ortada desteklenen tek bir tel uzunluğunun iki ucundan yapılmış iki gong kullanır ve üçüncü bir ses gerekirse, iki gonga sırayla hızlı bir şekilde, önce yüksek ton ve ardından alçak: "ding-dong" vurarak yapılır.

Tekrarlayıcılar, tekrarlayıcı vuruşlarının hızının değiştirilmesine izin veren mekanizmalıdır. Bir tekrarlayıcı saatin sahibi, bir saatçiden hızı değiştirmesini, daha hızlı veya daha yavaş yapmasını isteyebilir. John Huguenin'in "Etablissage et Repassage des Montres à Répétition" adlı kitabına göre (orijinal baskının 39. sayfası), "Ortalama hızda bir dakikalık tekrarlayıcının 12 saat, üç çeyrek ve on dört dakikayı vurması yaklaşık yirmi saniye alır".

Tipler[değiştir | kaynağı değiştir]

Çeyrek tekrarlayıcı[değiştir | kaynağı değiştir]

Çeyrek tekrarlayıcı saat sayısını ve ardından son saatten bu yana kaç çeyrek saat geçmişse o sayıyı vurur. Mekanizma, farklı tonlarda 2 zil kullanır. Alçak ses tonu genellikle saatleri, yüksek ses tonu ise çeyrek saatleri belirtir. Örnek olarak saat 2:45 ise çeyrek tekrarlayıcı 2 alçak ton ve kısa bir duraklamadan sonra 3 yüksek zil tonunu çalar: "dong, dong, ding, ding, ding". Alternatif olarak, bazıları çeyrek saatleri ayırt etmek için çift ton kullanır: "dong, dong, ding-dong, ding-dong, ding-dong"

Yarım çeyrek tekrarlayıcı[değiştir | kaynağı değiştir]

Yarım çeyrek tekrarlayıcı, zamanı yarım çeyrek saat veya 7+12 dakikalarda çalabilir. Çeyrek tekrarlayıcı gibi saatleri ve sonra çeyrek saatleri vurur, ardından mevcut çeyrek saatin yarısından fazlasının geçip geçmediğini bildirmek için tek bir ton kullanır. Örneğin saat 3:41 ise, mekanizma 3 saati temsil etmek için 3 düşük ton ("dong"), ardından 2 çeyrek saati temsil etmek için 2 dizi tonu ("ding-dong"), ardından üçüncü çeyrek saatin yarısından fazlasının geçtiğini belirtmek için yüksek sesli bir (" ding") tonunu çalar.

Beş dakikalık tekrarlayıcı[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk olarak 1710'da Samuel Watson,[2] tarafından yapılan beş dakikalık tekrarlayıcı, saatleri ve ardından saatten sonraki beş dakikalık periyotları vurur. Mekanizma, saatler için alçak bir ton ve dakikalar için yüksek bir ton kullanır. Örneğin, 2:25 "dong, dong, ding, ding, ding, ding, ding" olarak vurulur.

Dakika tekrarlayıcı[değiştir | kaynağı değiştir]

Dakika tekrarlayıcı, çeyrek tekrarlayıcı gibi çalışır, ayrıca, saat ve çeyrek saat çalındıktan sonra, son çeyrek saatten bu yana geçen dakika sayısı da çalınır. Bu, saatleri, çeyrekleri ve dakikaları ayırt etmek için üç farklı ses gerektirir. Saatler genellikle alçak sesle belirtilir, çeyrekler iki ton ("ding-dong") dizisiyle ve dakikalar yüksek bir tonla çalınır. Örneğin, saat 2:49 ise, dakika tekrarlayıcı 2 saati temsil eden 2 alçak ton, 45 dakikayı temsil eden 3 sıralı ton ve 4 dakikayı temsil eden 4 yüksek ton: "dong, dong, ding-dong, ding-dong", ding-dong, ding, ding, ding, ding" çalar.

Ondalık tekrarlayıcı[değiştir | kaynağı değiştir]

Ondalık tekrarlayıcı, dakika tekrarlayıcı gibi çalışır ancak çeyrek saatleri ve dakikaları çalmak yerine, son saatten sonraki on dakikalık aralıkların sayısını ve ardından dakikaları çalar. Örneğin, saat 2:49 ise, ondalık tekrarlayıcı 2 saati temsil eden 2 alçak ton, 40 dakikayı temsil eden 4 sıra tonu ve 9 dakikayı temsil eden 9 yüksek tonu çalar: "dong, dong, ding-dong, ding-dong", ding-dong, ding-dong, ding, ding, ding, ding, ding, ding, ding, ding, ding". Bu tekrarlayıcılar, ilk olarak 250 yıldan daha uzun bir süre önce yapılmış olmasına rağmen çok nadirdir.

Grand ve petite sonnerie[değiştir | kaynağı değiştir]

Grande sonnerie (Fransızca, 'grand strike' 'büyük vuruş' anlamındadır), tekrarlayıcı ile birleştirilmiş çeyrek (veya dakika) vuruş mekanizmasıdır. Her çeyrek saatte, geçerli saatleri ve saati geçen çeyrekleri çalar. Sonnerie'nin tasarımına bağlı olarak önce saatler veya çeyrekler çalınabilir. Saatin vurması genellikle iki veya daha fazla çanla (iki veya daha fazla çekiçle) yapılır, çeyrek çanlar yüksek ve alçak notaların basit bir kombinasyonu veya Westminster Çanları gibi ayrıntılı melodiler olabilir.

Büyük sonneriler, kendisini çeyreklerde tetikleyen (kullanıcı tarafından aynı anda elle tetiklendiğinde dakika veya çeyrek tekrarlayıcının davranacağı şekilde hareket eden) ve kendi güç kaynaklı (genellikle ikinci bir barel vardır) tekrarlı saatler gibi davranır. Bu, çoğu tekrarlayıcı gibi, büyük soneriler önce saatleri, çeyrekleri vurur ve tekrarlayıcıysa isteğe bağlı olarak çalıştırır. Tekrarlayıcı mekanizma tasarımında yapılmayan ve herhangi bir tekrarlayıcı işlevi olmadan, saatleri saat başında ve çeyrek saatleri çeyrekte vuracak olan petite sonnerie'den daha karmaşıktır.[3] Bazı örneklerde, bir düğmeye basarak saatler vurulabilir.[4]

Modern sonnerie saatleri, her iki tip sonnerie'yi birleştirerek kullanıcının aralarından seçim yapabileceği büyük ve küçük sonnerie seçilebilir modları ve isteğe bağlı dakika veya çeyrek tekrarlayıcısına sahiptir. Bu saatler, ya biri saat yönünde, diğeri saat yönünün tersine çevrilerek kurulan belirgin bir çift barel düzeni ya da hem saatin zaman işleyişi hem de çanın çalması için tek barel kullanılır. Sonnerie'nin tam kurmada vuracağı vuruş sayısı vurma mekanizmasına ve yaya bağlıdır.

Sonnerie, saatlerde farklı şekilde uygulanır. Her çeyrek saatte bir gong ile çeyrek saatlerin sayısını duyulabilir şekilde vurur ve ardından ikinci bir gong ile son saatten bu yana geçen saatlerin sayısını çalar. Örneğin, 3 ağırlıklı bir Viyana regülatör duvar saatinde, 6:15'te yüksek perdeli bir gonga bir kez, ardından daha alçak perdeli gonga altı kez vurulur. Saat 6:30'da yüksek perdeli gonga iki kez, ardından alçak perdeli gonga altı kez vurulur. 6:45'te üç kez yüksek perdeli gongda, ardından altı kez düşük perdeli gongda ve 7:00'de yüksek perdeli gongda dört kez, ardından düşük perdeli gongda yedi kez çalınır. Her on beş dakikada tam zaman, her zaman çan vuruşunu dinleyerek öğrenilir. Bu tür vurmalı saatler çoğunlukla Fransız Carriage Saatleri veya Alman üç ağırlıklı Viyana regülatörleri olarak bulunur. Ayrıca, bir düğmeye basarak veya bir ipin çekilmesiyle tekrar eden bir mekanizmayı etkinleştirerek, isteğe bağlı olarak çeyrekleri ve saatleri çalabilirler.[5][6] Terim bazen sadece çeyrek vuruş mekanizması için hatalı olarak kullanılır.[7]

Aptal tekrarlayıcı[değiştir | kaynağı değiştir]

Toplantı ve konserlerde görme engelliler tarafından sessizce saati söylemek için kullanılan 'aptal' tekrarlayıcı saatler, sesli uyarı yerine titreşim üretiyordu. Çekiç, gong yerine, kasaya bağlı sağlam bir metal bloğa saatlere vurarak elde hissedilebilecek donuk bir "güm" sesi çıkardı.[8] [9]

Audocron[değiştir | kaynağı değiştir]

Ecole Technique de la Vallée de Joux'nun bir öğrencisi, 1930'larda mekanik on dakikalık tekrarlayıcı yaptı. Konuşan saatlerden önce körler için saat olarak tasarlandı ve 1974'te patenti (3,925,777) olan Audocron adlı bu elektronik tekrarlayıcı ABD'de üretildi. Dokunulduğunda saati, sonra daha yüksek tonda - on dakikaları ardından orijinal tonda dakikaları vuruyordu. Gruplar arasında 1+12 saniyelik bir boşluk vardı. ABD'de yaklaşık 18,000 adet yapıldı ve dünya çapında satıldı.

Resimler[değiştir | kaynağı değiştir]

Bibliyoğrafya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Francois Crespe (1804) Essai sur les montres a répétition, JJ Paschoud, Geneva. Available on Google books at https://books.google.com/books?id=PLU-AAAAcAAJ 19 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., also reprinted in 2011 by Origami. English translation: Essay on Repeater Watches 3 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Richard Watkins, Australia.
  • John Huguenin (1897) Etablissage et Repassage des Montres à Répétition, Journal Suisse d'Horlogerie. 48 pages. No drawing. Reprinted 2011 by Origami.
  • Emile James (1899) Traité des Sonneries, Librairie Stapelmohr. 99 pages, 59 drawings. An advertisement for this book appeared on 4 February 1900 issue of the bi-weekly Swiss journal La Fédération Horlogère (page 60). Reprinted 2011 by Origami.
  • C. T. Etchells (1917) Repairing Repeating Watches, Hazlitt & Walker, Chicago. 26 pages, 11 drawings.
  • Ch. Poncet (1938) L'horloger. tome. II. , sonneries d'horloges et de montres. 224 pages.
  • Emanuel Seibel and Orville R. Hagans Ed. (1945) Complicated Watches, The Roberts Publishing Co., Denver Colorado.
  • François Lecoultre (1952), A Guide to Complicated Watches (Les Montres Compliquées), A. Simonin, Neuchâtel, Switzerland.
  • J. H. Francis Wadsworth (1965) A History of Repeating Watches, Offprint from Antiquarian Horology (originally published in parts from September 1965 to June 1966).
  • Manfred Fritz (1991) IWC Grande Complication, Edition Stemmle. 240 pages. Pages 142-176 and 194-201 are about the minute repeater mechanism of the IWC Grande Complication watch.
  • Roy Ehrhardt (1993) European Repeaters & Clock Watches, Book 1, Heart of America Press. 0-913902-72-1. A compilation of repeaters and clock watches found in auction catalogs over the years. 170 pages. A picture and a description of each watch is given. The watches are sorted by functions and brands. The Book 2 has not been released yet.
  • Audemars Piguet (2002 ?) Les Heures Musicales, Audemars Piguet edition. 70 pages with many repeater watches (pocket and wristwatches) made by Audemars Piguet. This is not a commercial catalog.
  • Curtis D. Thomson (2006) Decimal Points, an article about Kari Voutilainen's minute repeater, International Watch (May 2006): pp. 136–140.
  • Ron DeCorte (2007) Exploring the Repeater (DVD and VHS), AWCI editions. Duration : 1 hour 30'.
  • Bob Stuart (2009) The Sound of Minute Repeaters 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Vanity Fair (May 2009). 4 Pages. An audiophile comparison between 8 modern minute repeaters.
  • Richard Watkins (2017) The Repeater 3 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. 100 Pages. A detailed, technical study of repeaters and grande sonnerie watches.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Repeater Clock". Encyclopedia of Antiques. Old and Sold Antique Marketplace. 27 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2008. 
  2. ^ a b "The History of the Repeater Wristwatch". Antique pocket watch collecting for fun and profit. Antique Pocket Watch. 14 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2008. 
  3. ^ "Petite Sonnerie". Glossary. Foundation de la Haute Horlogerie. Erişim tarihi: 20 Nisan 2008.  [ölü/kırık bağlantı]
  4. ^ "Grande Sonnerie". Glossary. Foundation de la Haute Horlogerie. 5 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2008. 
  5. ^ "Grande Sonnerie". Glossary. Foundation de la Haute Horlogerie. 5 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2008. 
  6. ^ "Striking watches". Encyclopaedia. Foundation de la Haute Horlogerie. 8 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2008. 
  7. ^ Maillard, Pierre (13 Nisan 2006). "François-Paul Journe, sovereign timekeeping". Europa Star. 16 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2008. 
  8. ^ Milham 1945, p.246-247
  9. ^ "Dumb Repeater". Encyclopedia of Antiques. Old and Sold Antique Marketplace. 20 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2008.