Soldin Antlaşması (1309)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
1308'den kısa bir süre sonra Töton Tarikatı devletinin bir parçası olan Pomerelia

Soldin Antlaşması (Almanca: Vertrag von Soldin) 13 Eylül 1309'da Soldin'de (Myślibórz), Brandenburg-Stendal Margravi Waldemar ve Töton Tarikatı tarafından imzalanan Antlaşma.[1]

1308'de Tarikat, Polonya kuvvetlerinin Danzig (Gdańsk) şehrini Brandenburglulardan geri almalarına yardım etmeyi kabul etmişti, bunun karşılığında Tötonlara yakınlardaki bir kalede bir yıllığına garnizon kurmasına izin verildi. Ancak kuşatma sırasında, kalenin Töton Şövalyelerine ödünç verileceği konusunda anlaşmazlıklar çıktı ve şehir ele geçirilip kısa bir süre hapsedildikten sonra Polonyalı birlikler kuşatmadan ayrıldı. Töton Şövalyeleri şehri ele geçirdikten sonra sakinlerini katlettiler ve kasabayı ele geçirdiler.

Ancak Tarikat, Danzig'i elinde bulundurmak için hâlâ herhangi bir yasal dayanağa sahip değildi. Sonuç olarak, bunları Brandenburg'dan ve Pomerelia'nın çoğunun haklarını (Dirschau (Tczew), Schwetz (Świecie) ve hinterlandı) Brandenburg'un Danzig ve çevresindeki bölgelere yönelik ilk iddialarının yasallığının şüpheli olmasına rağmen 10.000 gümüş Mark'a[1] satın aldılar.

Antlaşma daha sonra 1311'de İmparator seçilen Henry VII tarafından onaylandı, ancak Polonyalılar tarafından defalarca sorgulandı ve Leh-Töton savaşları ile sonuçlandı.

1343'te Kalisz Antlaşması'nda, Polonya kralı nihayet toprak değişikliklerini kabul etti.

Bu anlaşma, Töton Tarikatı'na aşağı Vistula'nın kontrolünü, Danzig üzerinden Baltık Denizi'ne doğrudan erişim ve Kutsal Roma İmparatorluğu'na kesintisiz bir yol açtı. Anlaşmanın imzalandığı yıl, Tarikatın genel merkezi Venedik'ten Marienburg'a (Malbork) taşındı.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c Abulafia, David, (Ed.) (1999). The New Cambridge Medieval History, Volume 5, c.1198–c.1300 (İngilizce). Cambridge: Cambridge University Press. s. 752. ISBN 978-1-13905573-4.