Shuto Otoyolu

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Metropolitan Expressway Company Limited
首都高速道路株式会社
TipKabushiki gaisha
EndüstriUlaşım
Kuruluş1959
Genel merkeziTokyo, Japonya
Hizmet alanlarıTokyo, Kanagawa,
Chiba, Saitama
Önemli kişilerToshitaka Miyata (CEO)
Gelirartış 444.91 milyar JP¥ (2008)
SahibiJaponya hükûmeti (%49,9)
Tokyo Metropoliten Hükûmeti (%26,67)
Çalışan sayısı2.609 (2008)
Web sitesiwww.shutoko.jp

Shuto Otoyolu (Japonca首都高速道路, romanizeShuto Kōsoku Dōro), Japonya'nın Büyük Tokyo bölgesinde bulunan bir paralı otoyol ağıdır. Metropolitan Expressway Company Limited (首都高速道路株式会社, Shuto Kōsoku-dōro Kabushiki-gaisha) tarafından işletilmekte ve bakımı yapılmaktadır.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Shuto Otoyolu ilk olarak 1962'de Tokyo'da trafik akış verimliliğini artırmak, böylece trafik sisteminin işlevselliğini optimize etmek ve iyileştirmek amacıyla Chūō'da Kyobashi Çıkışı ile Minato'da Shibaura Çıkışı arasında inşa edildi. O zamandan beri, Tokyo metropol bölgesinde 280 km'lik otoyol ağı inşa edilmesiyle Shuto Otoyolu'nu Tokyo bölgesinde geniş bir kentsel otoyol ağı haline geldi.

Shuto Otoyolu, 1 Ekim 2005 tarihinde Japonya'nın diğer karayolları gibi özelleştirildi ve şirket günümüz halini aldı.

Yollar[değiştir | kaynağı değiştir]

Shuto Otoyol sistemi haritası
Rainbow Köprüsü
Shibaura Kavşağı

Shuto Otoyolu sistemi 24 yoldan oluşmaktadır:

Çevre yolları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • C1 İç Dairesel Yol
  • C2 Merkez Dairesel Yol
  • Y Yaesu Yolu

Radyal yollar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • No. 1 Ueno Yolu (Edobashi JCT – Iriya)
  • No. 1 Haneda Yolu (Hamazakibashi JCT – Haneda)
  • No. 2 Meguro Yolu (Ichinohashi JCT – Togoshi)
  • No. 3 Shibuya Yolu (Tanimachi JCT – Yoga)
  • No. 4 Shinjuku Yolu (Miyakezaka JCT – Takaido)
  • No. 5 Ikebukuro Yolu (Takebashi JCT – Bijogi JCT)
  • No. 6 Mukojima Yolu (Edobashi JCT – Horikiri JCT)
  • No. 6 Misato Yolu (Kosuge JCT – Misato JCT)
  • No. 7 Komatsugawa Yolu (Ryogoku JCT – Ichinoe)
  • No. 9 Fukagawa Yolu (Hakozaki JCT – Tatsumi JCT)
  • No. 10 Harumi Yolu (Ariake JCT – Harumi)
  • No. 11 Daiba Yolu (Shibaura JCT – Ariake JCT)
  • B Wangan Yolu (Chidori-cho – Sachiura/Namiki)

Kanagawa yolları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • K1 Yokohane Yolu (Haneda – Ishikawa-cho JCT)
  • K2 Mitsuzawa Yolu (Kinko JCT – Mitsuzawa)
  • K3 Kariba Yolu (Honmoku JCT – Kariba)
  • K5 Daikoku Yolu (Namamugi JCT – Daikoku JCT)
  • K6 Kawasaki Yolu (Tonomachi – Kawasaki-Ukishima JCT)
  • K7 Yokohama Kuzey Yolu (Namamugi JCT – Yokohama Kōhoku JCT)
  • K7 Yokohama Kuzeybatı Yolu (Yokohama Kōhoku JCT – Yokohama-Aoba JCT)

Saitama yolları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • S1 Kawaguchi Yolu (Kohoku JCT – Kawaguchi JCT)
  • S2 Saitama Shintoshin Yolu (Yono – Saitama-Minuma)
  • S5 Omiya Yolu (Bijogi JCT – Yono)

Popüler kültür[değiştir | kaynağı değiştir]

Shuto Otoyolu, Japonya'nın diğer otoyolları gibi sokak yarışları ile ünlenmiştir. Özellikle Wangan Yolu, 1990'lı yıllarda çeşitli sokak yarış kulüpleri tarafından hız rekorları için kullanıldı. Bu şöhreti nedeniyle Wangan Midnight, Shutokou Battle ve Shuto Kousoku Trial gibi manga, anime, film ve video oyunu serilerine konu oldu.[1][2][3]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Hot Version Vol. 87 (Wangan Midnight homage)
  2. ^ JDM Option International - Vol 6: 2004 D1 Grand Prix Ebisu (Chiba Footage from Tokyo WANGAN Scene)
  3. ^ JDM Option International - Vol. 7: Super High Speed Drift (Chiba Footage from Tokyo WANGAN Scene)

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]