Seitnebi Abduramanov

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Seitnebi Abduramanov
Doğum15 Şubat 1914(1914-02-15)
Büyük Karalez, Tavrida Guberniyası, Rus İmparatorluğu
Ölüm15 Aralık 1987 (73 yaşında)
Nemengan, Özbekistan SSC, Sovyetler Birliği
Bağlılığı Sovyetler Birliği
BranşıKızıl Ordu
Hizmet yılları1936–1945
RütbesiKıdemli Çavuş
Komutası1232. Piyade Alayı
Çatışma/savaşlarıII. Dünya Savaşı
Kış Savaşı
Stalingrad Muharebesi
Kursk Muharebesi
Vistül-Oder Taarruzu
Berlin Muharebesi
Ödülleri

Seitnebi Abduramanov (UkraynacaСеїт Небі Абдураманов, 15 Şubat 1914, Bahçesaray - 15 Aralık 1987, Nemengan) Kırım Tatarı asıllı Sovyet asker. II. Dünya Savaşı sırasında Kızıl Ordu'da 1. sınıf Şeref Nişanı ile ödüllendirilen genç bir müfreze komutanıydı. Ancak, savaşın bitiminden kısa bir süre sonra ordudan terhis olan Abduramanov, daha sonra Kırım Tatar etnik kökeni nedeniyle Özbekistan'a sürgüne gönderildi ve yıllarca kendisine tevcih edilen ödülden bihaber yaşadı.[1]

İlk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Seitnebi Abduramanov, 15 Şubat 1914'te Rus İmparatorluğu'nun Tavrida Guberniyası'na bağlı Büyük Karalez kentinde Kırım Tatarı köylü bir ailenin çocuğu olarak doğdu. Yedinci sınıfı bitirdikten sonra 1936'da askere alındı ve kısa süre sonra terhis edildi. Sovyet-Finlandiya Savaşında savaşmak üzere geri çağrılana kadar vergi müfettişi olarak çalıştı. 1941 baharında müfreze komutanı olmak için eğitime gönderildi.[2]

Askerî kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Abduramanov, Nazi Almanya'nın Sovyetler Birliği'ni işgalinden hemen sonra Haziran 1941'de bir topçu birliğinin parçası olarak Güneybatı Cephesinde görevlendirildi. İlk savaşında, piyade birliğine katılmadan önce üç düşman tankını yok etmeyi başardı. Daha sonra 95. Piyade Tümeni'nin bir parçası olarak Stalingrad Muharebesi'ne gönderildi. İki kez yaralandıktan sonra, birimine gönderilmeden önce hastanede dört günden az kaldı, ancak 14 Ekim'de bir traktör fabrikasındaki çatışma sırasında ciddi şekilde yaralandı. İyileştikten sonra, yakın zamanda muhafız unvanını kazanmış olan birimine geri döndü. Abduramanov daha sonra Kursk Muharebesi'ne ve Ukrayna'nın sol yakasındaki çatışmalara katıldı ve burada ciddi şekilde tekrar yaralandı. Hastanede yatarken, köyünden ailesinin partizanlara yardım ettikleri için Naziler tarafından öldürüldüğünü ve evlerinin yakıldığını bildiren bir mektup aldı. Hastaneden taburcu olduktan sonra 1232. Piyade Alayı'na gönderilerek 5. Tüfek Bölüğü komutanlığına atandı. II. Dünya Savaşı sırasında 20 Ekim 1944'te Sovyet askerlerinin düşman kuvvetleri karşında ilerlemesinde çok önemli bir istihbarat sağlayan ve bir düşman askerinin yakalanmasıyla sonuçlanan baskına komuta etti. Bu eylemlerinden dolayı Aralık 1944'te Şeref Nişanı ile ödüllendirildi. Başarılı baskından sonra bir keşif müfrezesine transfer edildi. Burada düşmanın atış noktaları hakkında değerli bilgiler toplamasıyla sonuçlanan başka bir başarılı baskına daha öncülük etti. Abduramanov bu askerî başarısından dolayı Sovyetler Birliği tarafından Askerî Kahramanlık Madalyasına layık görüldü.

Vistül-Oder Taarruzu sırasında bir izci taburuna liderlik etti. 29 Ocak 1945'te Abduramanov ve sekiz izci bir düşman siperine saldırdı. Yedi düşman savaşçısını öldüren ve üçünü de rehin alan tabur, piyadelerin ilerlemesine yardımcı olan bilgileri sağladı. Daha sonraki başka bir olayda, müfrezesi sekiz askeri esir almanın yanı sıra bir hafif makineli tüfek müfrezesini de yok etti. Bu görevdeki eylemleri için 21 Şubat'ta ikinci bir Şeref Nişanı daha aldı. 25 Şubat'ta Kızıl Yıldız Nişanı'na layık görüldükten kısa bir süre sonra, müfreze komutan yardımcısı pozisyonuna terfi ettirildi. Nisan 1945'te 370. Piyade Tümeni'nin bir parçası olarak Berlin'e hareket etti. 26 Nisan'da Berlin'deki çatışmalar sırasında müfrezesinin bir tepeye baskın yapmasına önderlik etti ve bu sırada 18 düşman askerini geri püskürttü. Abduramanov daha sonra, 28 Nisan'da Lippe'ye düzenlenen saldırıdan önce yedi düşman askerini öldürdü, 14'ünü esir olarak aldı. Bu cesaret örneğinden dolayı alay komutanı Abduramanov'u 1. Sınıf Şeref Nişanı'na aday gösterdi. 1946'da Sovyetler Birliği tarafından onaylanarak Seitnebi Abduramanov'a tevcih edilmesine karar verildi.[3]

Sürgün edilmesi ve ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Savaşın sona ermesinin ardından Kasım 1945'te terhis edildi. Kırım Tatarları, yalnızca etnik kökenleri nedeniyle ve savaştaki bireysel katkılarına bakılmaksızın halkın düşmanı olarak kabul edildi. Abduramanov savaştaki başarılarına rağmen yüzbinlerce Kırım Tatarı ile birlikte Özbekistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'ne zorla sürgüne gönderildi. Abduramanov, uzun yıllar boyunca 1. Sınıf Şeref Nişanı aldığından habersiz olarak yaşadı ve madalya kendisine 1968 yılına kadar verilemedi. Günümüzde Özbekistan'ın Kırgızistan sınırı yakınlarındaki Nemengan şehrinde bir fabrikada çalıştı ve hiçbir zaman doğduğu topraklar olan Kırım'a geri dönemedi. Seitnebi Abduramanov 15 Aralık 1987'de Nemengan'da 73 yaşında hayatını kaybetti.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Simferopol bölgesi Zafer Bayramı'nı kutladı!" (PDF). 11 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  2. ^ "Абдураманов Сейт-Неби : Министерство обороны Российской Федерации". encyclopedia.mil.ru. 25 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2021. 
  3. ^ "Абдураманов Сеит Неби". warheroes.ru. 31 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2021.