Robert G. Bergman

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Robert George Bergman
Doğum23 Mayıs 1942 (81 yaşında)
MilliyetABD
ÖdüllerWolf Kimya Ödülleri
Kariyeri
DalıKimya

Robert George Bergman (d. 23 Mayıs 1942), Amerikalı kimyagerdir.

İlk yılları ve eğitimi[değiştir | kaynağı değiştir]

Chicago'da doğan Robert Bergman, Joseph J. ve Stella Bergman, née Horowitz'in oğluydu. 1963'te Carleton Koleji'nden kimya derecesi ile mezun oldu. Jerome A. Berson'ın gözetiminde, 1966'da Wisconsin-Madison Üniversitesi'nden doktora aldı.1966'dan 1967'ye kadar Ronald Breslow'un New York'taki Columbia Üniversitesi'ndeki laboratuvarında doktora sonrası öğrencisiydi.

Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Bergman, Pasadena'da Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü'ne (Caltech) katıldı ve burada Arthur Araştırma Eğitmeni (1967-1969), yardımcı doçent (1969-1971), doçent (1971-1973) ve tam profesör (1973-1977) oldu. 1977-2002 yılları arasında Berkeley, California Üniversitesi'nde kimya profesörüydü ve 1978'den beri Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvarı'nda araştırmacı olarak yer almaktadır. 2002 yılından bu yana Gerald EK Kimya Bölümü Profesörüdür.

Araştırmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Bergman organik kimya alanında çalışmaktadır. Önce Caltech'teki organik reaksiyonların, reaksiyon mekanizmalarını araştırdı. Çok reaktif moleküllerin, örneğin 1,3-diradiklerin ve vinil katyonların temsil edilmesi için yöntemler geliştirdi. 1972'de, cis-1,5-heksadiyne-3-en'nin Bergman siklizasyonu olarak bilinen 1,4-dehidrobenzen diradiklere karşı termal siklizasyonunu keşfetti.[1] Bu reaksiyon 1980'lerde endiin antibiyotiklerin etki şeklini anlamada önemli bir rol oynamıştır. 1970'lerin ortalarından bu yana Bergman, organometalik kimya alanında da çalışmaktadır. Organometalik komplekslerin sentezine ve reaksiyonuna katkıda bulundu ve organometalik bileşikleri metal-oksijen ve metal-azot bağları ile araştırdı. Ayrıca, doymuş bir hidrokarbon (CH aktivasyonu, CH sokması) ilavesinin başarılı olduğu geçiş metallerinin ilk çözünür organometalik komplekslerini keşfetti.[2]

Kişisel hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

17 Haziran 1965'ten beri Bergman Wendy L. Street ile evlidir. David R. ve Michael S. Bergman isminde iki oğulları vardır.

Ödülleri ve onurları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1970-1975: Öğretmen-Akademik Ödülü (Camille ve Henry Dreyfus Vakfı)
  • 1978: Öğrenci Hükûmeti Öğretimde Mükemmellik Ödülü (California Teknoloji Enstitüsü)
  • 1985: Değerli Mezunlar Başarı Ödülü (Carleton College)
  • 1985: John Bailar Madalyası (Illinois Üniversitesi)
  • 1986: Organometalik Kimyada ACS Ödülü (Amerikan Kimya Derneği)
  • 1987: Arthur C. Cope Scholar ödülü (Amerikan Kimya Derneği)
  • 1990: Edgar Fahs Smith Ödülü (Amerikan Kimya Derneği)
  • 1990: Ira Remsen Ödülü (Amerikan Kimya Derneği)[3]
  • 1991: Başarı Ödülü (Ulusal Sağlık Enstitüleri)
  • 1993: Ernest Orlando Lawrence Ödülü (ABD Enerji Bakanlığı )
  • 1995: Carleton Koleji fahri doktora
  • 1996: Arthur C. Cope Ödülü (Amerikan Kimya Derneği)
  • 1999: Kimyasal Öncü Ödülü (Amerikan Kimyacılar Enstitüsü)
  • 2001: Organik Kimyada Öğretim ve Araştırma için Edward Leete Ödülü (Amerikan Kimya Derneği)
  • 2002: Öğretim Ödülü (UC Berkeley Kimya Bölümü)
  • 2003: Fiziksel Organik Kimyada James Flack Norris Ödülü (Amerikan Kimya Derneği)
  • 2003: Monie A.Ferst Ödülü (Sigma Xi )
  • 2004: Teknoloji Transferinde Mükemmellik Ödülü (Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvarı)
  • 2007: Kimyasal Bilimlerde NAS Ödülü (Ulusal Bilimler Akademisi)
  • 2013: Hidrokarbon veya Petrol Kimyasında George A. Olah Ödülü
  • 2014: Welch Kimya Ödülleri
  • 2014: Robert Robinson Ödülü
  • 2017: Kurt Kimya Ödülü

Üyelikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Edebiyat[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Richard R. Jones, Robert G. Bergman: p-Benzyne. Generation as an intermediate in a thermal isomerization reaction and trapping evidence for the 1,4-benzenediyl structure. In: Journal of the American Chemical Society. Volume 94, Nr. 2, 1972, p. 660–661.
  2. ^ A. H. Janowicz und R. G. Bergman: C-H activation in completely saturated hydrocarbons. Direct observation of M + R-H right arrow M(R)(H). In: Journal of the American Chemical Society. Volume 104, 1982, p. 352–354; almost at the same time with J. K. Hoyano und W. A. G. Graham: Oxidative addition of the carbon hydrogen-bonds of neopentane and cyclohexane to a photochemically generated iridium(I) complex. In: Journal of the American Chemical Society. Volume 104, 1982, p. 3723–3725.
  3. ^ "Ira Remsen Award". Maryland Section. 14 Kasım 2018. 14 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2018. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]