Prusya'nın Main Nehri Harekâtı (1866)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Prusya'nın Main Nehri Harekâtı (1866)
Avusturya-Prusya Savaşı
Tarih1 - 26 Temmuz 1866
(25 gün)
Bölge
Hessen, Baden ve Bavyera
Sonuç Kesin Prusya zaferi
Taraflar
  • Bavyera
  • Württemberg Krallığı Württemberg
  • Hessen Hesse-Kassel
  •  Baden
  • Hesse-Darmstadt
  • Nassau
  •  Avusturya İmparatorluğu
    • Komutanlar ve liderler
    Güçler

    3 tümen:
    50,000 asker, bunların 41,000'i piyade,
    4,000 süvari,

    121 top    		 VII. Kolordu (Bavyera):
    4 tümen ve ihtiyat kolorduları:
    52,000 asker,
    144 top

    VIII. Kolordu:
    4 tümen (Württemberg, Baden, Hesse-Darmstadt, Austria / Nassau / Hesse-Kassel):
    48,000 asker,[1]
    136 top
    Kayıplar
    411 ölü; 2498 yaralı; 153 kayıp[2]

    VII. Kolordu: 339 ölü; 2114 yaralı; 1604 kayıp[3]

    VIII. Kolordu: 402 ölü; 1439 yaralı; 2444 kayıp[4]


    Prusya'nın Main Nehri Harekâtı ya da Main Harekâtı (Almanca: Mainfeldzug), Prusya ordusunun 1866 Avusturya-Prusya Savaşı sırasında Güney Almanya'daki Avusturya müttefiklerine karşı Main nehri bölgesinde gerçekleştirdiği bir harekâttır.

    İlk harekât[değiştir | kaynağı değiştir]

    Prusya birliklerinin büyük bir kısmı Bohemya'ya yürüyüp 3 Temmuz 1866'da Königgrätz'da (Sadova) Avusturya ve Saksonya birliklerini bozguna uğratırken, Prusya birliklerinin bir kısmı da Hannover Krallığı'nı işgal etti. Hannover'in 29 Haziran'da teslim olmasından sonra bu birlikler - Prusya'nın müttefiklerinden oluşan bazı küçük birlikler de dahil olmak üzere - Main Ordusu (Almanca: Mainarmee) adı altında gruplandırıldı ve Avusturya'nın Güney Alman müttefiklerine karşı Main nehrine, güneye doğru, ilerledi.

    Rota[değiştir | kaynağı değiştir]

    Avusturya'nın müttefikleri, Alman Konfederasyonu'nun VII. ve VIII. Federal Kolordularını oluşturmuştu. Her iki kolordu da Hannover'i desteklemek için kuzeye doğru ilerlemişti. Hannover sürpriz bir şekilde teslim olduğunda, Bavyeralılar tarafından kurulan VII. Kolordu Thüringen'de duruyordu. Hessen, Baden ve Württemberg birlikleri tarafından kurulan VIII. Kolordu ise Frankfurt'un kuzeyinde duruyordu. İlk başta Prusyalılar VII. Kolorduya saldırdı. Bavyera birlikleri 4 Temmuz'da Hünfeld ve Dermbach'taki çatışmaları kaybetti ve Frankonya Saale nehrine çekildi. Ancak Prusyalılar Rhön dağlarını hızla geçerek 10 Temmuz'da Kissingen ve Hammelburg savaşında Bavyeralıları yendi.[5][6][7]

    Bavyeralılar Würzburg'a çekilirken, Prusyalılar, Frankfurt'u koruyan VIII. Kolordu'ya karşı batıya yöneldiler. Prusyalılar Spessart'ı geçerek 13 Temmuz'da Laufach/Frohnhofen'de Hessianları, 14 Temmuz'da da Aschaffenburg'da Avusturya ve Hessian birliklerini bozguna uğrattı. Federal birlikler batıya, Main nehrinin sol kıyısına çekilmek zorunda kaldı. Prusyalılar Aschaffenburg'u ele geçirip Main'i geçtikten sonra Frankfurt ve Darmstadt'a giden yol açılmıştı. VIII. Kolordu Frankfurt'u terk etti, Odenwald boyunca güneye ilerledi ve ardından Tauber nehrinde Bavyeralılarla buluşmak üzere doğuya döndü. Prusyalılar 16 Temmuz'da artık savunmasız olan Frankfurt'u işgal etti ve ardından VIII. Kolordu'yu Main'in sol kıyısı boyunca takip etti.[8][9] Hundheim (23 Temmuz), Werbach, Tauberbischofsheim (her ikisi de 24 Temmuz) ve Gerchsheim (25 Temmuz) muharebelerinde VIII. Kolordu Prusyalılar tarafından yenilgiye uğratıldı.[10][11] Prusyalılar 25 Temmuz'da Helmstadt'ta ve ertesi gün Rossbrunn'da Bavyeralılarla tekrar çarpıştılar. Bu çarpışmalar da Prusyalılar tarafından kazanıldı.[12] Müttefik birlikler Würzburg'a çekildi. Prusyalılar onları takip etti ve 26 Temmuz'da Würzburg kalesini bombalamaya başladı. Ancak Prusyalılar ve Avusturyalıların Nikolsburg Mütarekesi'ni aynı gün imzaladıkları haberi Bavyera karargâhına ulaştıktan kısa bir süre sonra bir ateşkes görüşmesi yapıldı. Sonunda Würzburg Prusyalılar tarafından işgal edildi.[13][14][15]

    Ayrı bir harekâtla 2. Prusya ihtiyat kolordusu 23 Temmuz'da kuzeydoğudan Bavyera'ya girdi ve Hof, Bayreuth (28 Temmuz) ve nihayet Nürnberg'i (31 Temmuz) işgal etti.[16][17]

    Prusya zaferinin nedenleri[değiştir | kaynağı değiştir]

    Prusya'nın zaferi, Dreyse tüfeği (Zündnadelgewehr)[18] gibi Prusya silahlarının teknik üstünlüğünden çok, daha iyi bir organizasyonun sonucudur. Prusya Genelkurmay Başkanı Helmut von Moltke, federal birlikler birleşip asker ve teçhizat üstünlüklerini tam olarak kullanamadan onları yenmek için bir saldırı savaşı planlamıştı. Plan başarılı oldu çünkü eğitimsiz federal ordular seferberlik için uzun bir zamana ihtiyaç duyuyordu ve Prusyalılar buna çok iyi hazırlanmıştı. Ayrıca Prusyalılar, federal tarafın sahip olmadığı birleşik bir komutaya sahipti. Resmi olarak VII. Kolordu komutanı Karl von Bayern tüm federal birliklerin başkomutanıydı, ancak VIII. Kolordu komutanı Alexander von Hessen de Frankfurt'taki Federal Kongre'den (Bundestag) ve birlik gönderen eyaletlerin hükûmetlerinden emir alıyordu. Federal birlikler arasındaki iletişim de keşifleri kadar yetersizdi, bu yüzden çoğu zaman inisiyatif kullanarak müdahale etmek zorunda kalıyorlardı.[19]

    Sonuç[değiştir | kaynağı değiştir]

    Alman Konfederasyonu lağvedildi. Prusya Hannover, Nassau, Hessen-Kassel, Frankfurt ile Hessen-Darmstadt ve Bavyera'nın küçük bir bölümünü ilhak etti. Bavyera, Württemberg, Baden ve Hessen-Darmstadt bağımsız kaldı, ancak Prusya ile askeri ittifaklar imzalamak zorunda kaldı. Bavyera'da 1868 yılında köklü bir ordu reformu yapıldı.

    Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

    1. ^ Alexander von Hessen-Darmstadt: Feldzugs-Journal des Oberbefehlshabers des 8ten deutschen Bundes-Armee-Corps im Feldzuge des Jahres 1866 in Westdeutschland, Eduard Zernin, Darmstadt & Leipzig 1867, p. 39 (Stand am 24. Juli 1866) online
    2. ^ Österreichs Kämpfe im Jahre 1866. Nach Feldacten bearbeitet durch das k.k. Generalstabs-Bureau für Kriegsgeschichte. Fünfter Band (Vol. 5), Vienna 1869, chapter: Die Kriegsereignisse in Westdeutschland im Jahre 1866, p. 32-174 (scan p. 206-348) digitalised 12 Mart 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; compiled from the tables of losses
    3. ^ Antheil der königlich bayerischen Armee am Kriege des Jahres 1866, bearbeitet vom Generalquartiermeister-Stabe, München 1868, Beilage III, S. XVIII/XIX digitalised 25 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. This are the official figures. According to recent research, they are incomplete. Considerably higher numbers of victims are assumed in: Walter Hamm: Die Toten der bayerischen Armee des Jahres 1866. In: Dieter Storz, Daniel Hohrath (Ed.): Nord gegen Süd. Der Deutsche Krieg 1866 (= Kataloge des Bayerischen Armeemuseums. Band 13). Bayerisches Armeemuseum, Ingolstadt 2016, 978-3-00-053589-5. p. 77-83. available online 17 Eylül 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
    4. ^ s. Alexander von Hessen
    5. ^ Theodor Fontane: Der deutsche Krieg von 1866. Der Feldzug in West- und Mitteldeutschland. Berlin 1871. pp. 41–154 digitalised
    6. ^ Antheil der königlich bayerischen Armee am Kriege des Jahres 1866. München 1868. p. 26-140 digitalised
    7. ^ s. Embree pp. 89–124.
    8. ^ s. Fontane p. 155-200
    9. ^ s. Embree p.125-154
    10. ^ s. Fontane 201-254
    11. ^ s. Embree p. 154-186
    12. ^ s. Antheil p. 140-159
    13. ^ s. Antheil p. 159-208
    14. ^ s. Fontane p. 255-265
    15. ^ s. Embree 187-194
    16. ^ s. Antheil p. 209-223
    17. ^ s. Fontane p. 266-287
    18. ^ Dieter Storz: Die Bewaffnung. In: Dieter Storz, Daniel Hohrath (Ed.): Nord gegen Süd. Der Deutsche Krieg 1866. p. 47-51
    19. ^ Dieter Storz: Der Feldzug. In: Dieter Storz, Daniel Hohrath (Ed.): Nord gegen Süd. Der Deutsche Krieg 1866. p. 57-59
    "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Prusya%27nın_Main_Nehri_Harekâtı_(1866)&oldid=32593041" sayfasından alınmıştır