Paula Beer
.jpg)
Paula Beer (d. 23 Şubat 1995,[1] Mainz[2]) Alman aktris. Almanya'da ilk defa Poll (2010) adlı uzun metrajlı filmdeki başrolüyle tanındı. Frantz (2016) ile Venedik Film Festivali'nde Marcello Mastroianni Ödülü'nü kazandı. 2020'de, Undine'deki performansıyla 70. Berlin Uluslararası Film Festivali'nde Berlinale'nin Gümüş Ayı ve Avrupa Film Ödülü'ne layık görüldü.
Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
Eğitim[değiştir | kaynağı değiştir]
Paula Beer, sanatçı bir çiftin tek çocuğu olarak Mainz'da büyüdü.[3] Beer, sekiz yaşındayken tiyatro kursuna gitti ve bu ona oyunculuk sevgisi aşıladı: "Sahneden çok çekindim, ama yine sahnede bir doluluk hissi yaşadım" diyor Beer.[2] Aile 2007'de Berlin'e taşındıktan sonra Montessori tarzı eğitim sağlayan bir okula gitti. On iki yaşından itibaren, dört yıl boyunca Berlin Friedrichstadtpalast'ın (revü tiyatrosunun) gençlik topluluğu ile oyunculuk ve dans deneyimi kazandı.[3] 2013 yılında liseyi bitirdi ve ardından Paris'e taşındı.[3]
Filmde ilk rol[değiştir | kaynağı değiştir]
2009'da, Berlin'deki okulunda on dört yaşında öğrenim görürken, bir oyunculuk menajeri Beer'e menajeri olmayı önerdi ve sonrasında Chris Kraus'un uzun metrajlı filmi Poll (2010) için oyuncu seçmelerine davet edildi. Beer'in çok az oyunculuk deneyimi olmasına rağmen, 2.500'den fazla aday arasından sıyrılmayı başardı ve başrolü aldı.[4] Bu tarihi dramada Beer, 1914 yazında Baltık Devletleri'ndeki aristokrat ailesinin mülküne seyahat eden on dört yaşındaki yarı yetim bir rolde yer alıyor. Filmdeki babası (Edgar Selge) kendini tuhaf anatomik çalışmalara adamıştır, o ise gizlice baktığı yaralı bir Estonyalı anarşiste (Tambet Tuisk) aşık olur. Chris Kraus, Beer'ın - diğer adaylar gibi - teknik veya hız açısından en iyisi olmadığını belirtse de, büyük halası Oda Schaefer'in biyografisine dayanan büyük yeteneğini ve role yaklaşımını övdü.[5] Yönetmen, gerçekliği nedeniyle, roldeki karakter ile aynı yaştaki bir oyuncuyu kadroya almakta ısrar etmişti.[5] 2009 yazında güney Estonya'nın Baltık kıyısında gerçekleşen çekimlerden önce Beer, oyunculuk dersleri aldı ve daha sonra filmde kullanılan rolünün perspektifinden bir günlük yazdı. Poll, Beer'a oldukça olumlu eleştiriler sağladı.[6][7][8]
Film ve televizyonda çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]
2012'de Beer, Marie Noëlles ve Peter Sehr'in sinema yapımı Ludwig II'de Bavyera'da Prenses Sophie'nin yardımcısı rolünde görüldü. Beer ayrıca, Andreas Prochaska'nın 2014 Berlinale'de prömiyeri yapılan “Alpenwestern” Das Sistere Tal'da Sam Riley ve Tobias Moretti ile birlikte başrol oynadı. Kendi ifadesine göre, Beer'in okulu bitirdikten sonra bu kadar kendini şımartabileceği ilk filmdi.[9] Luzi rolü ile Avusturya Film Ödülü'ne aday gösterildi. Volker Schlöndorff'un ilk başta Niels Arestrup ve André Dussollier ile birlikte çektiği Fransız-Alman ortak yapımı Diplomatie de Berlinale'de gösterildi. Ingrid rolü reji masası kurbanı oldu, filmden çıkarıldı. Yine de Beer, Schlöndorff, Arestrup ve Dussollier'den çok şey öğrendiğini belirtti.[2] Ayrıca Fransızcasını geliştirmek için Paris'te filmden sonra bir süre daha kaldı.[9]
2015 yılında Beer, Kai Wessel'in Pampa Blues'unda Sven Gielnik ve Joachim Król ile birlikte televizyon filminde yer aldı. Rolf Lappert'ın aynı adlı gençlik romanının film uyarlamasında, öz babasını bir Swabia taşra lokantasının eksantrik sakinleri arasında bulmak için muhabir gibi davranan canlı Lena karakteri olarak görülüyordu. Aynı yıl Beer, Theresa von Eltz'in 4 Kral'ında Jella Haase, Jannis Niewöhner ve Moritz Leu ile birlikte Noel'i, gönüllü olarak psikiyatride geçiren dört genç insandan birini canlandırdı. Beer, depresif annesinin mülkiyet iddiaları tarafından ezilen Alex rolünü oynadı. Uzman eleştirmenler dört genç oyuncunun[10] oyununu övdü ve 4 Kral, Alman Film Ödülü'nün "En İyi Film" kategorisinde bronz film ödülüne layık görüldü. 2015 yazında Beer, Londra'daki Guildhall Müzik ve Drama Okulu'ndaki Yaz Okulu'nda oyunculuk kursuna katıldı.[11]
.jpg)
2016 yılında; 73. Venedik film festivali'ne davet edilen, François Ozone'un çektiği filmi, "Frantz"'da oynadı. Uluslararası Venedik Film Festivali'nde Beer, bu rolle En İyi Genç Kadın Oyuncu - Marcello Mastroianni Ödülü'nü kazandı. Melodram olarak çoğunlukla ele alınan, siyah ve beyaz filmde, Beer Fransız cephesinde ölen bir Alman askerin nişanlısı olarak görülüyor. Frantz'daki rolünü almasıyla, Beer'in Anna rolünü Almanca ve Fransızca olarak prova etmesi için altı haftası vardı. Çekimler sırasında Beer ve Niney, yabancı dilde sorunlarla birbirlerine destek oldular.[9] Ozon, filmde Almanca ve Fransızca arasında gidip gelen Beer'da yaramaz ve çok melankolik bir şey fark etti. Oyunculuk yelpazesini, güvenilirliğini ve fotojenikliğini övdü: “Yirmi yaşındaydı ama oyunculuğu büyük bir olgunluk gösterdi. Bir kızın masumiyetini ve bir kadının gücünü somutlaştırabilir ”dedi Ozon Beer'ı anlatırken.[12] Beer filmden sonra, Fransızcasının gelişmesi için Marsilya'da bir ay geçirdi.[2] 2017'de, Beer César ve Prix Lumières'de en iyi genç kadın oyuncu için aday gösterildi, hem de Frantz'daki rolüyle Avrupa Film ödülü'nü (en iyi kadın oyuncu) kazandı.
Destansı sanatçı Florian Henckel von Donnersmarck'ın draması Werk ohne Autor'da Paula Beer, (Sebastian Koch'un canlandırdığı) katil jinekolog Carl Seeband'ın kızı ve (Tom Schilling'in canlandırdığı) sanatçı Kurt Barnert'in eşi olan kadın başrol Ellie Seeband rolündeydi. Film, ABD'de Altın Küre ve iki Akademi Ödülü'ne aday gösterildi.
2018'de Beer, - Anna Seghers'ın aynı adlı romanının film uyarlamasında, Christian Petzold'un Berlinale kazanan Transitde Franz Rogowski ile birlikte rol aldı. Ayrıca genç ve hırslı bir yatırım bankacısını (Jana karakteri) başrol olarak oynadığı,Yapımcılığını ZDF ve Arte'nin üstlendiği finansal gerilim dizisi Bad Banks, ilk bölümü de Berlinale'de premierini yaptı.[13] Dizideki Jana Liekam rolü ile, Beer, Alman Oyunculuk Ödülü, Grimme Ödülü, Alman Televizyon Ödülü ve Bambi kazandı. Dizinin ikinci sezonu 2020 baharında devam etti.
Yine Beer, Undine (2020) adlı uzun metrajlı filmde Christian Petzold ve Franz Rogowski ile çalıştı. Bunun için 70. Berlinale'de En İyi Kadın Oyuncu dalında Gümüş Ayı ödülünü aldı. Ayrıca Beer aynı yıl Avrupa Film Ödülü'ne layık görüldü.[14]
Filmografi[değiştir | kaynağı değiştir]
.jpg){kind=spacer}
- 2010: Poll
- 2012: Ludwig II.
- 2013: : Der Geschmack von Apfelkernen
- 2014: Karanlık Vadi
- 2015: Pampa Blues (TV filmi)
- 2015: 4 Kral
- 2016: Frantz
- 2016: Ölümcül Sırlar (TV Filmi)
- 2017: Ölümcül Sırlar - Cape Town'da Avcılık (TV için yapılmış bir film)
- 2017: Prens Aberjaja (kısa film)
- 2018: Transit
- 2018'den beri: Bad Banks (TV Dizisi)
- 2018: Asla Gözlerini Açma
- 2019: Kurdun Çağrısı - Derinlemesine Karar (Le chant du loup)
- 2020: Undine
Radyo oyunları[değiştir | kaynağı değiştir]
- 2012: Emily Brontë : Sturmhöhe (Isabella) - Yönetmen: Kai Grehn (radyo oyunu - NDR / SWR ), Der Hörverlag, ISBN 978-3-86717-931-7
- 2013: EM Cioran : Doğmanın dezavantajı - Yönetmen: Kai Grehn (radyo oyunu - SWR )
- 2014: Marguerite Duras : La Musica (kadın ses) - Yönetmen: Kai Grehn (radyo oyunu - SR / RBB )
- 2014: Walt Whitman : Adem'in Çocukları. Adem'in Çocukları - çeviri ve yön: Kai Grehn (Klangkunst - RB / DKultur / SWR ) sesli kitap Hamburg, ISBN 978-3-89903-914-6
- 2016: Antoine de Saint-Exupéry : Küçük Prens (Gül) - çeviri, uyarlama ve yönetmenlik: Kai Grehn (radyo oyunu - WDR ), sesli kitap Hamburg / Silberfisch, ISBN 978-3-86742-309-0
- 2016: Marguerite Duras : The Lover (Marguerite) - uyarlama ve yönetmenlik: Kai Grehn (seslendirme - SWR ) sesli kitap Hamburg, ISBN 978-3-95713-064-8
Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]
- 2011: Poll Bavyera Film Ödülü (En İyi Genç Kadın Oyuncu)
- 2016: Frantz için Venedik Film Festivali'nde Marcello Mastroianni Ödülü (En İyi Genç Kadın Oyuncu)[15]
- 2018: Bad Banks için En iyi oyuncu kategorisinde Alman Oyunculuk Ödülü[16]
- 2018: Bad Banks için Bambi (Ulusal En İyi Kadın Oyuncu)
- 2019: Bad Banks için B.Z. kültür ödülü
- 2019: Bad Banks Alman Televizyon Ödülü (En İyi Drama Dizisi)
- 2019: Bad Banks için Dizi film kategorisinde Grimme Ödülü
- 2020: 70. Berlin film festivali Gümüş Ayı Undine için Berlinale (En İyi Kadın Oyuncu )
- 2020: Undine Avrupa Film Ödülü (En İyi Kadın Oyuncu )
Buna ek olarak, Beer çeşitli film ve televizyon ödüllerine aday gösterildi:
- 2015: Adaylık - Das finstere Tal için Avusturya Film Ödülü (en iyi kadın oyuncu )
- 2017: Adaylık - Frantz için Lumières Ödülü (En İyi Genç Kadın Oyuncu )
- 2017: Adaylık - Frantz için Avrupa Film Ödülü (En İyi Kadın Oyuncu)
- 2017: Adaylık - Frantz için César (En İyi Genç Kadın Oyuncu )
- 2019: Adaylık - Bad Banks için Altın Kamera (En İyi Kadın Oyuncu)
- 2019: Adaylık - Romy'e Bad Banks ile (En Popüler Kadın Oyuncu Dizisi / Dizisi)
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- IMDb'de Paula Beer
- Ajans profili 23 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- poll-derfilm.de'de röportaj 31 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Paula Beer 2 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. menajerlik ajansının sitesi, erişim tarihi 31 Ekim 2021.
- ^ a b c d Heliot, Armelle (29 Ağustos 2016). "Paula Beer, la belle aux yeux d'or". LEFIGARO (Fransızca). 29 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2021 – Nexis basın veritabanı vasıtasıyla.
- ^ a b c Leinkauf, Maxi (16 Temmuz 2020). "Man wächst nur mit den anderen" [Sadece başkalarıyla büyürsün]. röportaj. der Fritag. 22 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2021.
- ^ "POLL | Ein Film von Chris Kraus | Filmografien Schauspieler". www.poll-derfilm.de (Almanca). 5 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2021.
- ^ a b Klotz, Nina Anika (6 Şubat 2011). "Paula Beer ist seine neue Hannah Herzsprung". morgenpost.de (Almanca). Morgenpost. 31 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2021.
- ^ Wach, Alexandra (Mart 2011). "Kritik - Werk ohne Autor". filmdienst.de (Almanca). 19 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2021.
Großangelegtes Künstlerdrama über drei Jahrzehnte deutscher (Unheils-)Geschichte, das nicht über eine peinlich-brave Soap Opera hinauskommt.
- ^ Rüdiger Suchsland: Nur auf Abruf im Paradies. (Almanca), Frankfurter Allgemeine Zeitung. (2 Kssım 2010), Nr. 255, S. 34.
- ^ Martina Knoben: Das schreckliche Mädchen. (Almanca), Süddeutsche Zeitung, 2 Şubat 2011, S. 13.
- ^ a b c „Frantz: interview-portrait de la révélation Paula Beer“ (Fransızca), AlloCiné. 11 Eylül 2016 (allocine.fr 4 Kasım 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.).
- ^ Kirsten Taylor: 4 Könige. In: film-dienst, 24/2015 (abgerufen via Munzinger Online).
- ^ Vita 19 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. bei agentur-lambsdorff.de (abgerufen am 29. August 2016).
- ^ “Frantz”ın sinemalarda gösterimi hakkında bilgi broşürü, X Verleih.de
- ^ Ströbele, Carolin (28 Şubat 2018). "Dein Selbstwert lässt sich in Zahlen ausdrücken" [Ne kadar ettiğiniz sayılarla ifade edilebilir]. Zeit Online (Almanca). 24 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2021.
- ^ Nominations for the European Film Awards 2020 7 Aralık 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. europeanfilmacademy.org, 10 Kasım 2020 (erişim tarihi 31 Ekim 2021).
- ^ "Paula Beer als beste Nachwuchsdarstellerin ausgezeichnet". FAZ.net. 10 Eylül 2016. 11 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Niklas Cordes (14 Eylül 2018), Deutscher Schauspielpreis: Die Nacht der Gewinner 12 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Almanca), , erişim tarihi 31 Ekim 2021.
