Oswald Mosley
| Sir Oswald Mosley | |
|---|---|
| |
| Lancaster Dükalığı Şansölyesi | |
| Görev süresi 7 Haziran 1929 - 19 Mayıs 1930 | |
| Hükümdar | V. George |
| Yerine geldiği | Ronald McNeill |
| Yerine gelen | Clement Attlee |
| Smethwick Adına Parlamento Üyesi | |
| Görev süresi 21 Aralık 1926 - 7 Ekim 1931 | |
| Yerine geldiği | John Davison |
| Yerine gelen | Roy Wise |
| Harrow Adına Parlamento Üyesi | |
| Görev süresi 14 Aralık 1918 - 9 Ekim 1924 | |
| Yerine geldiği | Harry Mallaby-Deeley |
| Yerine gelen | Isidore Salmon |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | Oswald Ernald Mosley 16 Kasım 1896 Mayfair, Londra, İngiltere |
| Ölüm | 3 Aralık 1980 (84 yaşında) Orsay, Essonne, Fransa |
| Vatandaşlığı |  Birleşik Krallık
|
| Milliyeti | İngiliz |
| Partisi | Britanya Faşistler Birliği (1932–1940) |
| Diğer siyasi bağlantıları |
Muhafazakâr Parti (1918–1922) Bağımsız (1922–1924) İşçi Partisi (1924–1931) Yeni Parti (1931–1932) Birlik Hareketi (1948–1973) Avrupa Ulusal Partisi (1962–1980) |
| Evlilik(ler) | Cynthia Curzon (e. 1920, ö. 1933) Diana Mitford (e. 1936) |
| Çocuk(lar) | Vivien Mosley (1921–2002) Nicholas Mosley (1923–2017) Michael Mosley (1932–2012) Alexander Mosley (1938–2005) Max Mosley (1940–2021) |
| Bitirdiği okul | Winchester Üniversitesi |
| Mesleği | Siyasetçi, Asker, Çiftçi |
| Askerî hizmeti | |
| Bağlılığı | Britanya İmparatorluğu
|
| Branşı | .svg){kind=small} Britanya Ordusu • Kraliyet Uçuş Kolordusu |
| Hizmet yılları | 1914–1918 |
| Rütbesi | Üsteğmen |
| Çatışma/savaşları | I. Dünya Savaşı • İkinci Ypres Muharebesi • Loos Muharebesi [1] |
Sir Oswald Ernald Mosley, 6. Baronet (16 Kasım 1896 – 3 Aralık 1980), 1920'lerde Parlamento Üyesi olarak ün kazanan ve daha sonra 1930'larda ana akım siyasetten hayal kırıklığına uğrayıp, faşizme yönelen ve Britanya Faşistler Birliği'nin (BUF) kurucusu ve lideri olan İngiliz bir politikacıydı.[2][3][4]
West Downs Okulu ve Winchester Koleji'nde eğitim gördü. Ocak 1914'te Sandhurst Kraliyet Askeri Koleji'ne girdi ancak bir öğrenci aleyhine "karışık bir misilleme eylemi" nedeniyle Haziran ayında sınır dışı edildi.
I. Dünya Savaşı'nda Batı Cephesinde savaştı. Savaşın geri kalan kısmını Savaş Gemileri Bakanlığı'ndaki ve Dışişleri Bürosundaki masa işlerinde geçirdi. Askerliğini yaptıktan sonra, 1918-1924 yılları arasında Harrow'dan Parlamentoya seçilen çok genç bir üyeydi. İlk önce Muhafazakâr, daha sonra Bağımsız olarak, İşçi Partisine katıldı. 1926'da Smethwick'den Çalışma Meclisi olarak parlamentoya geri döndü ve 1929-31 Çalışma Hükûmetinde Lancaster Şansölyesi görevini yaptı. Potansiyel bir İşçi Partili Başbakan olarak görüldü, ancak hükûmetin işsizlik politikaları ile anlaşmazlık nedeniyle istifa etti. Sonra Yeni Parti'yi kurdu. 1931'de Smethwick'teki yerini kaybetti. Yeni Parti 1932'de BUF (Blackshirts dahil) ile birleşti.
Mosley 1940 yılında hapse girdi ve BUF yasaklandı. 1943'te serbest bırakıldı ve siyasi olarak faşizmle olan ilişkisi nedeniyle itibarını yitirdi. 1951'de yurt dışına çıktı ve hayatının geri kalan kısmını Fransa'da geçirdi. Savaş sonrası dönemde iki kez parlamentoya girdi ve çok az destek aldı.
Mosley 3 Aralık 1980'de Orsay'daki evinde öldü ve cesedi Paris'teki Père Lachaise Mezarlığı'nda düzenlenen törenle yakıldı ve külleri Orsay'daki gölete serpildi. Oğlu Alexander, çok sayıda taziye mesajı aldıklarını ancak herhangi bir küfürlü söz almadıklarını belirtti. "Bütün bunlar çok uzun zaman önceydi" dedi.[5]
Oswald Mosley'in makaleleri Birmingham Üniversitesi Özel Koleksiyonlarında yer almaktadır.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 25 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2023.
- ^ "Sir Oswald Mosley – Meteoric rise and fall of a controversial politician". The Times. 4 Aralık 1980. s. 19.
- ^ "'Worst' historical Britons list". BBC News. 27 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2020.
- ^ Dorril, Stephen (6 Ekim 2017). Blackshirt: Sir Oswald Mosley and British Fascism. Thistle Publishing. ISBN 978-1-910670-71-2.
- ^ "Sir Oswald Mosley cremated in Paris". The Times. 9 Aralık 1980. s. 6.
