Oktay Dalaysel

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Oktay Dalaysel
Doğum1938
Ölüm28 Kasım 2020 (82 yaşında)
Başladığı yerTürk Türkiye
TarzlarKlasik Batı Müziği
MesleklerKemancı
ÇalgılarKeman
ÇocuklarıEzgi Savaşçı, Pınar Dalaysel Balcı

Oktay Dalaysel, (1938, Yalvaç - 28 Kasım 2020, Ankara), Türk kemancıdır.

Türkiye'nin çoksesli müzik tarihinde önemli yeri olan bir yorumcudur.[1] Kırk beş yıl Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası'nın üyesi olarak keman çaldı.[2] 30 yıl aynı orkestranın 1.başkemancılığını yaptı. Orkestradaki görevinin yanı sıra solistlik ve öğretim üyeliği yapmış; bir keman metodu yazmıştır.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

1938 yılında Yalvaç'ta doğdu. Isparta'da başladığı eğitimine Ankara'daki dayısının yanında devam etti.[3] 1949'da Ankara Devlet Konservatuvarı'na yatılı keman öğrencisi olarak girdi.[3] Berlin Filarmoni Orkestrası başkemancılarından zamanın ünlü hocası Licco Amar'ın keman öğrencisi oldu. 1958 yılında mezun olduktan sonra Amar'ın daveti üzerine Almanya'daki Freiburg Müzik Yüksekokulu'na gitti. Bu kurumda 1959-1962 arasında önce Licco Amar'la, Amar'ın vefatı ardından ise yine Berlin Filarmoni Orkestrası başkemancılarından Ulrich Grechlink ile çalıştı ve ustalık derecesi aldı.[4] Almanya’daki eğitimi sırasında bir yıl Güneybatı Alman Oda Orkestrası (Südwestdeutszche Kammerorchester)'nda çalıştı.[5]

Türkiye'ye döndükten sonra Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası (CSO)'nda kemancılığa başladı.45 yıl orkestrada birinci keman üyeliği yapmanın yanı sıra Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası'nda yapılan sınavla 1968’den itibaren 2.Başkemancı oldu. 1973 yılında dönemin 1.Başkemancısı Ulvi Yücelen'in ayrılması ardından, emekli olana kadar 1. Başkemancı olarak orkestraya liderlik yaptı.[6] 2003 yılında emekli oluncaya kadar kırk beş yıl aynı kurumda görev yaptı ve 1.başkemancılığı emekliliğine kadar 30 yıl sürdürdü.[7]

Orkestra müzisyenliği ile birlikte solistlik kariyerini sürdüren sanatçı; Türkiye, Almanya, Bulgaristan ve Arnavutluk'ta konserler verdi; konçertolar yorumladı.[5] Türkiye'de klasik batı müziğinin benimsenmesi için çalıştı, birçok resital turnesiyle Anadolu'yu gezdi.[3]

Ankara Devlet Konservatuvarı'nda ve Gazi Eğitim Enstitüsü'nde keman dersleri verdi. "Keman İçin Gam Çalışmaları ve Yay Çeşitleri" (1987) adlı bir metot yazdı. Emekli olduktan sonra müzik eğitimi veren kurumlarda kemanın doğuşu, keman çalma sanatı ile ilgili konularda konferans verdi.[8]

1996 yılında "Classical Violin Pieces" isimli cd'si yayımlandı. TRT Radyosunda 1964-1984 yılları arasında yapmış olduğu çeşitli kayıtların bir kısmı ise 2006 yılında 6 cd’lik bir arşivde toplandı.[2]

8. Donizetti Klasik Müzik Ödülleri'nde Yaşam Boyu Başarı Ödülü'ne değer görüldü (2018).[1] 28 Kasım 2020'de Ankara'da öldü. Dalaysel, Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası' nda keman sanatçısı olan Ezgi Savaşçı'nın ve Bursa Bölge Devlet Senfoni Orkestrası' nda keman sanatçısı olan Pınar Dalaysel Balcı'nın babasıdır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b "8. Donizetti Klasik Müzik Ödülleri açıklandı". Andante.com.tr sitesi, 3 Aralık 2018. 12 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2020. 
  2. ^ a b Ali, Filiz. "6 CD'lik Bir Hazine". Milliyet gazetesi, 18 Kasım 2007. 29 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2020. 
  3. ^ a b c Göbel, Hümay. "Müzikte Kalır Ebediyet". Veryansintv.com, 29 Kasım 2020. Erişim tarihi: 30 Kasım 2020. 
  4. ^ Ali, Filiz. "CSO eski Başkemancısı Oktay Dalaysel vefat etti". Sanattanyansimalar.com sitesi, 28 Kasım 2020. 28 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2020. 
  5. ^ a b Kılıçaslan, Ayşe Elif. "Türkiye'de senfonik orkestralarda görev yapan başkemancıların Türk müzik kültürü içindeki yeri". Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü yüksek lisans tezi, 2010. 29 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2020. 
  6. ^ "Keman Dünyamızın Duayeni Oktay Dalaysel Hayatını Kaybetti". Andante dergisi, 29 Kasım 2020. 29 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2020. 
  7. ^ İlyasoğlu, Evin. "15 Allectro". Cumhuriyet gazetesi, 15 Nisan 2005. 29 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2020. 
  8. ^ Torlular, Aycan. "Keman eğitimcilerimizin yöntem-teknik ve dağar ile ilgili kaynaklar açısından keman eğitimine katkılarının değerlendirilmesi". Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü yüksek lisans tezi, 2005. Erişim tarihi: 28 Kasım 2020.