Mahir İz
Abdullah Mahir İz (28 Ocak 1895, İstanbul - 9 Temmuz 1974), Türk öğretmen, mutasavvıf.
İlk ve orta eğitimini Osmanlı ülkesinin muhtelif vilayetlerinde tamamladı. İki yıl Vefa Lisesi'nde eğitim gördü, liseyi Ankara'da tamamlayabildi. 59 yıl boyunca öğretmenlik yaptı. Belirli bir süre Büyük Millet Meclisi'nde "zabıt kâtibi", "zabıt mümeyyizi" ve "ikinci grup şefi" gibi sıfatlarla görev aldı. Ferit Kam'dan etkilendi. Cumhuriyetin ilanı sonrasında İstanbul'a geldi. 16 Aralık 1924'te Sultanselim İmam-Hatip Mektebi’nin tarih öğretmenliğine atandı. Kadıköy Orta Mektebi, Fransız Saint Jean D’Arc Okulu, Halıcıoğlu ve Kuleli Askerî liseleri, Üsküdar Paşakapı ve Davutpaşa orta mekteplerinde öğretmenliğe devam ettiği sırada İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'nden mezuniyetini tamamladı. 1938 yılında ise Nişantaşı Erkek Orta Mektebi müdürü oldu. 1960'larda İstanbul Yüksek İslâm Enstitüsü’nde İslâmî edebiyat ve tarih öğretmenliği yaptı. 27 Mayıs Darbesi sonrasında Diyanet İşleri Başkanlığınca alınan kararlarda danışılan bir isimdi, hazırlanan birkaç eserin redaktörlüğünü üstlenmişti. 1965-68 yıllarında Özel Fatih Koleji'nin kurucu müdürü olarak görev aldı. Marmara İlahiyat Fakültesi önünden geçen cadde adı verildi. Vefatı sonrasında Sahrayıcedid Mezarlığı'na defnedildi.[1]
İz, Enderun Kitabevi'nin müdavimlerindendi.[2]
Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]
- Tasavvuf (İstanbul 1969, 2000)
- Din ve Cemiyet (İstanbul 1972)
- Yılların İzi (İstanbul 1975)
- Kısas-ı Enbiyâ (Ahmed Cevdet Paşa'dan sadeleştirme neşri, Ankara 1922)
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Uzun, Mustafa İsmet (2003). "İz, Abdullah Mahir". TDV İslâm Ansiklopedisi. Cilt 23. s. 501-503. 12 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2022.
- ^ Turgay Anar, "Yeni Türk edebiyatında edebiyat mahfilleri", Yayımlanmış Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı, 2011: 293-296.