Les Misérables (film, 1998)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Les Misérables
Les Misérables film posteri
YönetmenBille August
Yapımcı
SenaristRafael Yglesias
Oyuncular
MüzikBasil Poledouris
Görüntü yönetmeniJörgen Persson
KurguJanus Billeskov-Jansen
DağıtıcıColumbia Pictures
Çıkış tarih(ler)i1 Mayıs 1998 (1998-05-01) (Amerika Birleşik Devletleri)
20 Kasım 1998 (1998-11-20) (Birleşik Krallık)
24 Aralık 1998 (1998-12-24) (Almanya)
Süre134 dakika[1]
Ülke
  • Birleşik Krallık
  • Almanya
  • Amerika Birleşik Devletleri
Dilİngilizce
Hasılat$14.1 milyon[2]

Les Misérables Victor Hugo'nun 1862'de yazdığı aynı adlı romanından uyarlanmış 1998 yapımı filmdir. Yönetmenliğini Bille August yaptığı filmde Liam Neeson, Geoffrey Rush, Uma Thurman ve Claire Danes rol alıyor.

Orijinal romanda olduğu gibi, öykü, polis Müfettişi Javert tarafından takip edilen eski bir mahkûm olan Jean Valjean'ın (ekmek çalmaktan 19 yıl ağır işçiliğin ardından şartlı tahliye edilmiş) yetişkin hayatını anlatıyor. Film, Prag'daki Barrandov Stüdyolarında çekildi.

Konusu[değiştir | kaynağı değiştir]

On dokuz yıl önce sadece ekmek çalmaktan tutuklanan Jean Valjean, Bayan Herberst sayesinde serbest bırakılır. Kimse bir hükümlünün gece kalmasına izin vermediğinde, Piskopos Myriel onu evine davet eder. Valjean, Myriel'e gerçek bir yatakta uyumanın onu yeni bir adam yapacağını açıklar. Geceleyin, gümüş eşyalarını çalarken yakalanan Valjean, Myriel'e vurur ve kaçar. Polis Valjean'ı eşya çalmaktan tutuklayıp Myriel'e geri getirdiğinde, Myriel onlara gümüş eşyanın bir hediye olduğunu söyler ve şamdanlarını da almayı unuttuğu için Valjean'ı azarlar. Myriel daha sonra Valjean'a yeni bir adam olacağını hatırlatır.

Dokuz yıl sonra, Valjean artık zengin bir sanayici ve bir belediye başkanıdır. Valjean'ın fabrikalarından birinde çalışan bekar bir anne olan Fantine, evlilik dışı bir kızı olduğu ortaya çıkınca kovulur. Ancak Valjean, daha önce Valjean'ın tutulduğu hapishanede gardiyan olarak görev yapan Müfettiş Javert'in gelişiyle şok olur. Bay ve Bayan Thénardier'in kızı Cosette'e bakma konusundaki zorbalık taleplerini karşılamak için çaresiz bir paraya ihtiyacı olan Fantine, fuhuşa istemeyerek geri döner. Javert, Belediye Başkanı ve Valjean'ın aynı kişi olduğundan şüphelenmeye başlar. Fantine bazı müşteriler tarafından saldırıya uğrar ve onlara vurduğunda Javert onu dövüp tutuklar ve onu hapse göndermeyi planlar. Valjean belediye başkanı olarak bunu yapma yetkisini gerekçe göstererek, serbest bırakılmasında ısrar eder ve gitmesine izin verir.

Valjean, Fantine'i sağlığına kavuşturur ve ona kızını geri alacağına söz verir. Ancak Thénardier, Fantine'in kızının hasta olduğu iddiasıyla Valjean ve Fantine'den zorla para almaya devam eder. Daha sonra Valjean, başka bir adamın isim benzerliği yüzünden yanlışla tutuklanmak üzere olduğu haberini alır. Valjean, adamın yargılandığı mahkemeye gelir ve kimliğini gerçek Valjean olduğunu açıklar. Valjean daha sonra eve döner ve Fantine'i ölmek üzereyken bulur. Ölmeden önce Valjean, Fantine'e kızını kendisinin gibi büyüteceğine söz verir. Javert, hem onu hem de Fantine'i tutuklamak için Valjean'ın evine gelir, ancak Javert ona hapishaneye gönderileceğini söyleyince Fantine ölür. Öfkeli ve kederli Valjean, Javert'le dövüşür ve onu yere serer, ardından kasabayı terk eder. Valjean sonunda Cosette'i bulur ve ona bakması gereken yozlaşmış hancı olan Thénardier'den kurtarır, ancak aslında Thénardier küçük kızı hizmetkarları olmaya zorlamışlar ve ona çok az değer vermşler ve onu yalnızca para kazanmanın bir yolu olarak görmüşlerdir (Cosette'i henüz ortaya çıkmamış Valjean'a bir çocuk fahişe olarak sunacak kadar ileri gitmilerdir). Hem Valjean hem de Cosette sonunda bir baba ve kız olarak birlikte yeni bir hayata başladıkları, dini bir manastırın bulunduğu Paris'e giderler.

On yıl sonra, manastırdan ayrılırlar ve şimdi on dokuz yaşında olan Cosette, devrimci Marius'a derinden aşık olur. Bu arada Javert, Marius'un ait olduğu örgütü baltalamaya çalışan bir isyancı kılığında aralarına katılır. Sonunda Valjean'ı tutuklama girişimi sırasında, Javert Marius tarafından yakalanır ve idam edilecek bir mahkûm olarak barikatlara getirilir. Cosette ve Marius'un birbirlerini ne kadar sevdiğini öğrenen Valjean, Marius'u Cosette'e dönmeye ikna etmek için barikatlara kendisi gider. Askerler, devrimcilerle ittifak halinde olan genç bir çocuk olan Gavroche'u vurup öldürdüğünde, Valjean, onu idam edebilmesi için Javert'i kendisine teslim ettirmek için Marius üzerindeki etkisini kullanır. Valjean, Javert'i arka sokağa götürür, ancak onu öldürmek yerine serbest bırakır. Marius vurulur ve Valjean onu güvenli bir yere götürmek için kanalizasyona götürür. Javert onları yakalar ama Marius'u bağışlamayı kabul eder. Valjean Marius'u evine götürür ve Cosette'e veda eder. Valjean, Javert'e geri döndüğünde, Javert ona Valjean'ın suç geçmişini şu anki yasal varlığı ve Valjean'ın gösterdiği büyük nezaket, cömertlik ve iyilikle uzlaştıramayacağını söyler. "Kuralların merhametli olmama izin vermemesi üzücü" diyen Javert, sonunda Valjean'ı serbest bırakır, "Hayatımı tek bir kuralı çiğnemeden yaşamaya çalıştım" diyerek kendini Seine nehrine atarak canına kıyar. Valjean, yüzünde bir gülümsemeyle nihayet özgür bir adam olarak boş sokakta yürür.

Oyuncular[değiştir | kaynağı değiştir]

Romandan uyarlama[değiştir | kaynağı değiştir]

Film, İngilizce konuşan bir izleyici tarafından daha kolay anlaşılmalarını sağlamak için ikincil karakterlerin adlarını ve yerlerini değiştirilmiştir. Arras'daki duruşma ve Gavroche'un ölümü de dahil olmak üzere konunun birçok detayı sadık bir şekilde yeniden oluşturulurken, konunun tüm bölümleri ortadan kaldırıldı. Valjean belediye başkanı olarak ona Javert'ten daha sadık bir polis memuru tarafından yardım edilir. Thénardier ailesi sadece Valjean'ın Cosette'i kurtardığında ortaya çıkarlar. Petit Gervais bölümü bulunmamaktadır. Marius'un aile geçmişi yoktur ve öğrenci isyanına liderlik eder. Cosette filmde çok daha bağımsızdır, dış dünyayı deneyimlemek için manastırdan ayrılmayı ister ve Valjean'ın hayatının kontrol etmesine meydan okumaktadır. Valjean geçmişini Marius yerine doğrudan ona anlatır. Film, Javert'in intiharı ile sona erer ve romanın düğün ve Valjean'ın ölümü de dahil olmak üzere genişletilmiş diğer suç hikâyelerine yer vermez.

Gösterime girmesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Eleştiriler[değiştir | kaynağı değiştir]

Sefiller, eleştirmenlerden genel olarak olumlu eleştiriler aldı. Rotten Tomatoes'da film, 43 incelemeye göre ortalama 6,9 / 10 puanla % 74 "Sertifikalı Taze" puanına sahiptir. Sitenin fikir birliği, "Victor Hugo'nun klasik romanının bu zeki, cömertçe hazırlanmış uyarlaması, hikayenin gelişimlerini duygusal etkisini köreltmeden yoğunlaştırıyor" diyor.[3]

Gişe[değiştir | kaynağı değiştir]

Film, açılış haftasonunda He Got Game, City of Angels ve The Big Hit'in arkasında 5.011.840 $ ile dördüncü sırada açıldı;[4] film, yurt içi toplam 14.096.321 $ hasılat yaptı.[5]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "LES MISERABLES (12)". British Board of Film Classification. 14 Mayıs 1998. 14 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2016. 
  2. ^ Les Misérables (1998) 20 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Box Office Mojo
  3. ^ "Les Miserables (1998)". Rotten Tomatoes. Flixster. 2 Eylül 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2016. 
  4. ^ Weekend Box Office Results for May 1-3, 1998 15 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Box Office Mojo
  5. ^ Box Office Mojo'da Les Misérables (1998)

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]