Kaset

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Kompakt kaset sayfasından yönlendirildi)
Compact Cassette
TDK marka SA90 Tip II Kompakt Kaset
KapasiteEn yaygını taraf başında 30, 45, ve 60 dakika (C60, C90, C120)[1]
GeliştiriciPhilips, 1963
KullanımıSes ve veri depolama (yeri CD tarafından alındı)
Bazı Kasetler

Kaset, bir manyetik analog ses kayıt ortamıdır. Bir kutu içinde iki makaraya sarılı bir manyetik bant, küçük rehber makaralar ve bant yatağından oluşur. İlk kompakt kaset Philips çalışanı olan Hollandalı Lou Ottens tarafından geliştirilmiştir ve 1963'te tanıtılmıştır.[2] Boyutları ortalama olmasına karşın daha iyi ses kalitesi ve anında kayıt gibi özellikleri nedeniyle zaman zaman kompakt kaset olarak anılırlar. Zaman içinde kompakt kasetler, ilk ev bilgisayarları için veri saklamak amacıyla da kullanılmışlardır. 1960'lardan 2000'lerin başına kadar kullanılmış, önce gramafonlarla sonra CD'lerle rekabet etmiştir. Fransızcadan gelen cassette kelimesi küçük kutu anlamına gelmektedir. "Kaset" kelimesi kutu içinde iki makaraya sarılı diğer manyetik bant ortamları (örn. El Caset, mikrokaset, videokaset) için de kullanılır. "Kaset" genel terimi, yaygınlığı nedeniyle normal olarak Kompakt Kaset'e atıfta bulunmak için kullanılır.[3]

Kompakt Kasetler, içeriği önceden kaydedilmiş kaset (Müzik Kaseti, MC) olarak veya tamamen kaydedilebilir "boş" kaset olarak içeren iki biçimde gelir. Her iki formun da iki tarafı vardır.[4]

Kompakt Kasetler, aralarından manyetik malzeme ile kaplanmış, poliester filmin (manyetik bant) geçirildiği ve sarıldığı iki minyatür makaradan oluşur[5]- esasen makaradan makaraya ses bandını minyatürleştirir ve makaralarıyla birlikte küçük bir kutuda birleştirir.[6] Bu makaralar ve ilgili parçaları, en büyük boyutları 10,2 cm x 6,35 cm x 1,27 cm olan koruyucu bir plastik kutunun içinde tutulur. Bant, 3,81 mm (0,15 inç) genişliğindedir. Kaset üzerinde iki stereo çift parça (toplamda dört) veya iki mono ses parçası mevcuttur; bant bir yönde hareket ederken bir stereo çift veya bir monofonik parça çalınır veya kaydedilir ve ikincisi (çift) diğer yönde hareket ederken çalınır veya kaydedilir. Bu geri dönüş, bant sona erdiğinde kasetin manuel olarak çevrilmesiyle veya mekanizma bandın bittiğini algıladığında "auto-reverse" olarak bilinen bant hareketinin ve okuyucunun tersine çevrilmesiyle gerçekleştirilir.[7]

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Öncülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Wollensak taşınabilir makaralı teyp
Kompakt kaset ve RCA bant kartuşu

İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra manyetik bant kayıt teknolojisi dünya çapında yaygınlaştı. Amerika Birleşik Devletleri'nde Ampex, başlangıç ​​​​noktası olarak Almanya'da elde edilen ekipmanı kullanarak kayıt cihazlarının ticarî üretimine başladı. İlk olarak stüdyolarda radyo programlarını kaydetmek için kullanılan kayıt cihazları, kısa sürede okullara ve evlere de girdi. 1953'e gelindiğinde ABD'de 1 milyon evde bant makinesi vardı.[8]

1958'de, dört yıllık geliştirme sürecinin ardından, RCA Victor stereo, çeyrek inçlik, ters çevrilebilir, makaradan makaraya RCA bant kartuşunu piyasaya sürdü.[9][10]

Mono kasetin tanıtımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir kasetin içi

1960'ların başında Philips Eindhoven, makaradan makaraya kayıt cihazlarında kullanılanlara kıyasla daha ince ve daha dar bantlar için bir bant kartuşu tasarlamak üzere iki farklı ekibe görev verdi. 1962'ye gelindiğinde, Philips'in Viyana bölümü, Almanca Einloch-Kassette adı verilen tek delikli bir kaset geliştirdi.[11]

Stereo kasetler[değiştir | kaynağı değiştir]

Önceden kaydedilmiş makara kayıtları ve 8 kanallı kartuş satışlarında olduğu gibi, satışların başlaması yavaştı, ancak 70'lerin başında yerini almadan önce 8 kanallı kartuşlara yetişerek hızla toparlandı. 1968'e gelindiğinde 85 üretici 2,4 milyondan fazla mono ve stereo kasetçalar satmıştı.[12][13] 1960'ların sonunda kaset işinin değeri tahminen 150 milyon dolardı.[12] 1970'lerin başında kompakt kaset makineleri, diğer türdeki bant makinelerini büyük bir farkla geride bırakıyordu.[14]

Müzik kasetlerinin yaygınlaşması[değiştir | kaynağı değiştir]

Boş (henüz kaydedilmemiş) Kompakt Kasetlerin seri üretimi 1964 yılında Almanya'nın Hannover kentinde başladı.[12] Önceden kaydedilmiş müzik/albüm kasetleri (Müzik Kasetleri olarak da bilinir ve daha sonra sadece Musicassettes; kısaca M.C.) 1965'in sonlarında Avrupa'da piyasaya sürüldü. Philips'in ABD'deki bir bağlı kuruluşu olan Mercury Record Company, müzik kasetlerini Temmuz 1966'da ABD'ye tanıttı. İlk tanıtım 49 isimden oluşuyordu.[15]

Bununla birlikte, sistem başlangıçta dikte ve taşınabilir kullanım için tasarlanmıştı ve ilk oynatıcıların ses kalitesi müzik için pek uygun değildi. Bazı eski modellerin de güvenilmez bir mekanik tasarımı vardı.

Kaset kültürü[değiştir | kaynağı değiştir]

Kompakt kasetler sosyal değişim için katalizör görevi gördü. Küçük boyutları, dayanıklılıkları ve kopyalama kolaylıkları, yeraltı rock ve punk müziğinin Demir Perde'nin arkasına taşınmasına yardımcı oldu ve genç nesiller arasında Batı kültürü için bir dayanak noktası oluşturdu.[16] Örneğin Mısır'da kasetler, internet kamuya açık hâle gelmeden önce benzeri görülmemiş sayıda insana kültür yaratma, bilgi yayma ve iktidardaki rejimlere meydan okuma yetkisi verdi.[17]

Bant tipleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaset bantları, manyetik kaplamalı poliester tip plastik filmden yapılmıştır. Orijinal manyetik malzeme ferrik oksitten (Fe
2
O
3
) oluşuyordu.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Museum Of Obsolete Media". 19 Kasım 2015. 3 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2016. 
  2. ^ Dormon, Bob (30 Ağustos 2013). "Are You for Reel? How the Compact Cassette Struck a Chord for Millions". The Register (İngilizce). 2 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2022. 
  3. ^ "How to Identify Your Audio Cassette Tape Formats". digitalcopycat.com. Erişim tarihi: 13 Eylül 2022. 
  4. ^ "Learn about Tabs-In or Tabs-Out Shells and Leaders". nationalaudiocompany.com. 9 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2017. 
  5. ^ Brian, Marshall (April 2000). "How Tape Recorders Work". HowStuffWorks. Erişim tarihi: 10 Ekim 2015. 
  6. ^ "Car Cartridges Come Home", pp.18-22, HiFi / Stereo Review's Tape Recorder Annual 1968, retrieved 22 May 2023. (Detailed diagram of a Fidelipac cartridge on p.20, with comparison to Lear Jet 8-track cartridge and Phillips cassette diagrams on p.21; extensive expert discussion of cassette, and comparisons to competitors, on pp.21-22.)
  7. ^ "Part 7: Cassette for commercial tape records and domestic use". International standard IEC 60094-7: Magnetic tape sound recording and reproducing systems. International Electrotechnical Commission, Geneva. 
  8. ^ "Brew Disk-To-Tape Revolution". Variety. 16 Eylül 1953. s. 1. Erişim tarihi: 6 Ekim 2019. 
  9. ^ "videointerchange.com". videointerchange.com. 7 Ağustos 2010. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2010. 
  10. ^ "dianaschnuth.com". Blog.dianaschnuth.com. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2010. 
  11. ^ Radio Elektronik Schau (Almanca). 41. 1965. 
  12. ^ a b c Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; EncyclopediaPopCulture isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  13. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Hans-Joachim Braun 2002, p.161 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  14. ^ The Dolby stretcher — new boon for tape (PDF). Tape Recording ##11-12, 1970. s. 11. 
  15. ^ "Mercury Issues 49 'Cassettes'". Billboard. 78 (29). Nielsen Business Media, Inc. 16 Temmuz 1966. s. 69. ISSN 0006-2510. 
  16. ^ Robin James (1992). Cassette Mythos. Brooklyn, NY: Autonomedia. ISBN 978-0-936756-69-1. 
  17. ^ Simon, Andrew (2022). Media of the Masses: Cassette Culture in Modern Egypt. Stanford: Stanford University Press. ISBN 978-1-5036-2943-1.