Kegare
Kegare (穢れ・汚れ, kirlilik, pisletme) kirlilik ve pisletmeye işaret eden bir Japonca terimdir; özellikle şintoizm inancında önemli bir yere sahiptir.[1] Kegare'nin tipik nedenleri her türlü ölü bedenle olan etkileşim, doğum (her iki ebeveyn de kirli kabul edilir), hastalık, adet döngüsü,[2] ve tecavüz gibi eylemlerdir. Şintoizm'de kegare birey tarafından düzeltilmesi gereken bir çeşit tsumi'dir (tabu ihlali).[3] Kegare durumundan arınmak için misogi ve harae gibi arınma ritüellerinden geçmek gerekir. Kegare yalnızca bu durumdan etkilenen bireyin üzerinde kötü bir etkiye sahip değildir, aynı zamanda ait olduğu toplum üzerinde de kötü bir etkiye sahip olduğuna inanılır.
Kegare bir ahlaki yargı biçimi değil, ahlak dışı doğal güçlere doğal bir tepkidir. Kirletmenin, örneğin bir suç durumunda olduğu gibi kasıtlı bir eylemden mi yoksa hastalık veya ölüm gibi harici bir olaydan mı kaynaklandığı ikincil öneme sahiptir.[4] Bu nedenle günah eylemi ile aynı şey değildir.
Bir kegare kaynağı olarak ölüm[değiştir | kaynağı değiştir]
Ölümden kaynaklanan kegare durumu hala Japon toplumunda önemli bir güce sahiptir, özellikle budist cenazelerinde.[4] Ölüm ve onunla ilişkisi olan her şey kirliliğin birincil kaynağı olarak görülür.[4]
Bu nedenden dolayı, bir aile, üyelerinden birinin ölümünden sonra, yaz ve kış aylarında, arkadaş ve akrabalarına mevsimlik tebrik kartpostallarını göndermezler ve bunların yerine mazeret mektupları yollarlar. Bir Budist cenazesine katılanlar, ailelerine kegare etkisini bulaştırmamak için evlerine dönmeden önce kendilerini arındırmak için küçük bir torba tuz alırlar.[5]
Ailenin kamisi mümkün olduğunca ölüm, hastalık ve kan ile olan temastan korunmalıdır. Bu durumun yaygın bir sonucu olarak bir ailede geçen yıl içinde bir ölüm meydana gelmişse, Şinto tapınağına yapılan geleneksel yeni yıl ziyaretinden (hatsumōde) vazgeçme alışkanlığıdır.[4]
Şinto rahiplerinden (kannushi) bu tür kegarelerden özellikle kaçınmaya özel dikkat göstermeleri ve ölüm ve hastalıkla doğru bir şekilde başa çıkmak için dikkatli olmaları beklenir. Dinde ölümle olan etkileşimin ne kadar önemli olduğu göz önüne alındığında, bu güçlü ölüm tabusu başından beri kami ibadetinin bir parçası olmamıştır.[4] Ölümün dini ayinlerden dışlanması ilk kez başka bir din olan Budizmin ölüm ritüellerinde sorumluluğu üstlenmesiyle mümkün hale geldi.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Nishioka, Kazuhiko. "Kegare". Encyclopedia of Shinto. Kokugakuin University. 21 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Iwanami Kōjien (広辞苑) Japanese dictionary, 6th Edition (2008), DVD version, "Kegare"
- ^ Iwanami Kōjien (広辞苑) Japanese dictionary, 6th Edition (2008), DVD version, "Tsumi"
- ^ a b c d e Scheid, Bernhard. "Kegare". Religion in Japan (Almanca). University of Vienna. 11 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2010.
- ^ Eyfells, Eyjolfur. "Shinto's spiritual value in the past and present" (PDF). Skemman. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2012.