Karl Wilhelm Krause
Karl Wilhelm Krause (5 Mart 1911 – 6 Mayıs 2001) İkinci Dünya Savaşı sırasında SS-Hauptsturmführer (yüzbaşı) rütbesine kadar yükselen bir Waffen-SS subayıydı (SS numarası: 236,858). 1934'ten Eylül 1939'un ortasına kadar Adolf Hitler'in özel uşağı ve korumasıydı. Daha sonra, 12. SS Panzer Tümeni "Hitlerjugend"'de görev yaptı. Krause, Flakpanzer IV Wirbelwind olarak bilinen bir uçaksavar tankı biriminde görev yaptı. Savaşın sonunda Amerikan birliklerine teslim oldu, Haziran 1946'ya kadar tutuklu kaldı.
Erken dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]
Krause, Mart 1911'de Batı Prusya'nın Michelau şehrinde doğdu. 1931'de Reichsmarine'e (Alman donanması) katılmadan önce kabin yapımı ve mimarlık okudu.
Hitler'in uşağı[değiştir | kaynağı değiştir]
1934'te Hitler, Reichsmarine denizcilerinden oluşan bir gruptan Krause'yi özel uşağı ve koruması olarak seçti.[1] Krause'ye SS-Untersturmführer rütbesi verildi, 1. SS Panzer Tümeni "Leibstandarte SS Adolf Hitler"'in (LSSAH) üyesi oldu ve Hitler için özel güvenliğini sağlayan Führerbegleitkommando birimine atandı.[2] Donanmada yedek subay olarak kaldı. Hitler, Krause'ye halka açık yerlerde kendisinin arkasında olduğu ve her yerde onu takip ettiği için "Schatten" (gölge) adını verdi.[1] Hitler, Krause'ye özel emri altında olduğunu ve "ne gördüğünü ve duyduğunu kimsenin bilmemesi gerektiğini" bildirdi.[3] 1935'in başlarında Krause, Hitler'in ek bir uşak olarak seçtiği Heinz Linge'yi eğitti.[4] 1937 Noel Arifesinde, Hitler ve Krause, şehirde bir gece geçirmek için gizlice dışarı çıktılar. Hitler'i kimse tanımadı. Krause, ertesi gün kimseye haber vermeden Hitler'in ilerlemesine izin verdiği için Reichsführer-SS Heinrich Himmler tarafından azarlandı.[1]
Savaştan sonra Krause'nin açıklamaları sayesinde, Hitler'in günlük rutini biliniyordu. Sabahın geç saatlerinde Krause kapıyı çalar ve Hitler'in odasının dışına gazete ve mesajlarını bırakırdı. Gece gömleği ile uyuyan Hitler yıkanır ve tıraş olurdu.[5] Giyindikten sonra Hitler sabah kahvaltısı için yatak odasından çıkardı. Kahvaltıda Hitler genellikle bir elma, peynir, zwieback ekmeği yer ve çay içerdi. Krause sağduyusunun yanı sıra, Hitler'in arzularını ve kaprislerini önceden tahmin ederek ayrıntılara dikkat etmek zorundaydı. Örneğin, Krause Hitler'in gece vakti seyredebilmesi için 5 veya 6 filmi hazırlayacak konuma getirmesi gerekiyordu. Hitler'in en sevdiği aktrisin Greta Garbo olduğunu belirtti ve The Lives of a Bengal Lancer filmini izlemekten keyif aldığını söyledi.[3][6][7]
Eylül 1939'da, bir cephe teftişi sırasında Hitler, Krause'den bir şişe Fachinger maden suyu istedi. Ancak Krause onu getirmeyi unutmuştu. Hitler, yerel Polonya suyunun zehirli olabileceğini düşünerek içmek istememişti. Krause, "yanlışlıkla Fachinger olduğunu belirterek" Hitler'e normal su verdi.[8] Hitler bu gerçeği çabucak anladı ve Krause'u baş uşak olarak görevinden aldı.[8] Böylelikle Heinz Linge, Hitler'in baş özel uşağı olarak Krause'nin yerine geçti.[9]
II. Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]
Krause, Kriegsmarine'e döndü ve Nisan 1940'ta Norveç'in işgaline katıldı.[10] Daha sonra, Reich Şansölyeliğine atanan bir mühimmat subayı olarak tekrar LSSAH'da görev yaptı.[10] Aralık 1943'te, 12. SS Panzer Tümeni Hitlerjugend'e atandı ve SS-Hauptsturmführer rütbesine yükseldi.[6][11] 1944 yazında, yer aldığı uçaksavar birimi 45 müttefik uçağı düşürerek itibar kazandı.[6][11]
Savaş sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]
Krause, Mayıs 1945'te, Kızıl Ordu'dan kaçınmak için batıya kaçtı ve Amerikan birliklerine teslim oldu. Haziran 1946'ya kadar sorguya çekildi ve gözaltına alındı.[6] Daha sonra para cezasına çarptırıldı ve serbest bırakıldı. Bir koruma olarak ve bir SS subayı olarak "orta rütbeli" olmasına rağmen savaş suçlusu olarak görülmedi.
Krause, daha sonra, Almanya'nın merkezinde yaşadı ve garson ve iç mimar olarak çalıştı.[6] Anıları Batı Almanya'da Zehn Jahre Tag und Nacht Kammerdiener bei Hitler ("Hitler Uşağı olarak On Yıl Gün ve Gece"), adıyla yayınlandı.[12]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b c Hamilton 1984, s. 157.
- ^ Hoffmann 2000, s. 56.
- ^ a b DAlmeida 2008, s. 138.
- ^ Linge 2009, s. 11.
- ^ Kershaw 2008, s. 375.
- ^ a b c d e Hamilton 1984, s. 158.
- ^ Toland 1977, s. 411.
- ^ a b Linge 2009, s. 20.
- ^ Joachimsthaler 1999, s. 283.
- ^ a b Ailsby 2003, s. 104.
- ^ a b Ailsby 1997, s. 99.
- ^ Swedish historical author Bengt Liljegren has used a few references of Karause's work, and publishes Krause among his other sources in alphabetical order (at pp. 411-421), in Liljegrens "Adolf Hitler".
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Ailsby, Christopher (1997). SS: Roll of Infamy. Motorbooks Intl. ISBN 0-7603-0409-2.
- Ailsby, Christopher (2003) [1994]. A Collector's Guide To: World War 2 German Medals and Political Awards. Ian Allan Publishing, Inc. ISBN 9780711021464.
- Bishop, Chris (2002). The Encyclopedia of Weapons of WWII: The Comprehensive Guide to Over 1,500 Weapons Systems, Including Tanks, Small Arms, Warplanes, Artillery, Ships, and Submarines. Metrobooks. ISBN 978-1-58663-762-0.
- Chamberlain, Peter (1999). Encyclopedia of German Tanks of World War Two. Cassell. ISBN 978-1854095183.
- DAlmeida, Fabrice (2008). High Society in the Third Reich. Polity Press. ISBN 978-0-7456-4311-3.
- Hamilton, Charles (1984). Leaders & Personalities of the Third Reich, Vol. 1. R. James Bender Publishing. ISBN 0-912138-27-0.
- Hoffmann, Peter (2000) [1979]. Hitler's Personal Security: Protecting the Führer 1921-1945. New York: Da Capo Press. ISBN 978-0-30680-947-7.
- Joachimsthaler, Anton (1999) [1995]. The Last Days of Hitler: The Legends, the Evidence, the Truth. Trans. Helmut Bögler. Londra: Brockhampton Press. ISBN 978-1-86019-902-8.
- Kershaw, Ian (2008). Hitler: A Biography. New York: W. W. Norton & Company. ISBN 0-393-06757-2.
- Linge, Heinz (2009). With Hitler to the End. Frontline Books–Skyhorse Publishing. ISBN 978-1-60239-804-7.
- Toland, John (1977) [1976]. Adolf Hitler: The Definitive Biography. Londra: Book Club Associates.
