SS-Begleitkommando des Führers

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Führerbegleitkommando ve Şubat 1939'da Hitler'e güvenlik sağlayan diğer üniformalı SS adamları

SS-Begleitkommando des Führers (Türkçe: "Führer'in SS refakatçi emri"), aslen 1930'ların başlarında Adolf Hitler'in hayatını korumakla görevli on iki kişilik bir güvenlik ekibinden (SS-Begleitkommando olarak bilinir) oluşturulan sekiz kişilik bir SS ekibiydi. 29 Şubat 1932 tarihinde oluşturdu. Asıl birim sekiz kişiden oluşmaktaydı. Bunlar: Franz Schädle (1906-1945), Bruno Gesche (1905-1967), Erich Kempka (1910-1975), August Körber (1905-?), Adolf Dirr (1907-?), Kurt Gildisch (1899-?), Willy Herzberger (1895-?) ve Bodo Gelzenleuchter (1905-?)'dir. Şahsen Hitler tarafından hepsi onaylandı.

Başka bir koruma birimi, Reichssicherheitsdienst (Reich Güvenlik Servisi; RSD) 1933'te kuruldu ve ertesi yıl Hitler'in Almanya genelinde genel güvenliğini sağlamak için FBK'nın yerini aldı. FBK, RSD'den ayrı bir komuta altında devam etti ve Hitler'e yakın, özel güvenliğini sağladı. İki birlik, özellikle geziler ve halka açık etkinlikler sırasında Hitler'in güvenliği ve korunması için birlikte çalıştı, ancak bu tür etkinliklerde ayrı gruplar halinde hareket ettiler ve ayrı araçlar kullandılar. FBK birimi genişletildiğinde, ek subaylar ve askerler Leibstandarte SS Adolf Hitler'den (LSSAH) seçildi. Bu ek adamların çoğu, Hitler tarafından ıssızken konutları için muhafızlar ve emir erleri, uşaklar, garsonlar ve kuryeler olarak kullanıldı.

FBK, tüm seyahatlerinde Hitler'e eşlik etti ve II. Dünya Savaşı boyunca her zaman farklı Führerhauptquartiere'de (Führer Karargahı; FHQ) hazır bulundu. Görevdeyken, Hitler'in yanında olmasına izin verdiği tek silahlı personel FBK üyeleriydi. Birim, Hitler'in 30 Nisan 1945'te Berlin'deki intiharına kadar özel korumasından sorumlu olmaya devam etti.

Güvenliğe rağmen, Hitler'e karşı en kayda değer suikast girişimi 20 Temmuz 1944'te Kurt İni'nde yapıldı. FBK ya da RSD üyeleriyle hiçbir komplo ya da suikast girişimi ortaya çıkmadı ya da bunlara dahil olmadı. Orijinal FBK üyeleri, Hitler'in eski Nazi Partisi yoldaşlarıydı ve seçilen tüm adamlar ona sadıktı.

1945[değiştir | kaynağı değiştir]

SS-Obersturmbannführer Franz Schädle, Aralık 1944'te Bruno Gesche'nin görevden alınmasından sonra 5 Ocak 1945'te son FBK komutanlığına atandı. Himmler, Gesche'nin sarhoş iken bir yoldaşa ateş etmesi olayından sonra, sert bir şekilde azarlandığı bir rapor yazdı. Gesche dokuz derece düşürüldü ve Waffen-SS'e transfer edildi.

Hitler ve maiyeti, Berlin'in merkezi hükûmet sektöründeki Reich Şansölye bahçesinin altındaki sığınak kompleksine girdi. FBK ve Hitler'in kişisel personelinin geri kalanı Vorbunker ve Führerbunker'e taşındı. Führerbunker'e ana giriş, Vorbunker'den aşağı inen dik açılarla inşa edilmiş bir merdivendendi. Merdivenlerden aşağı bölüme indikten sonra, personelin Führerbunker'in uygun koridoruna geçmesine izin verilmeden önce, RSD ve FBK adamları, kimlik kartlarını ve evrak çantalarını kontrol etmek için bir bekçi odasına yerleştirildi. 23 Nisan 1945'e kadar Schädle, 30 Nisan 1945'teki intiharına kadar Hitler için nöbet tutan yaklaşık 30 birlik üyesine komuta etti. Bu süre zarfında, kalan FBK ve RSD adamları, bölgenin Sovyet Kızıl Ordu topçuları tarafından bombalanması nedeniyle Başbakanlık çatısındaki ve Führerbunker girişlerinin dışındaki "açık nöbetçi karakollarından" çekildiler.

Hitler'in ölümünden sonra, bunu yapabilenlerin merkez hükûmet sektöründen ayrılıp diğer Alman oluşumlarına katılmaları yönünde önceden verilen emirlerin uygulandığı bir brifing konferansı düzenlendi. Plan, Elbe'deki Batı Müttefiklerine teslim olmak veya kuzeydeki Alman Ordusuna katılmak için Berlin'den kaçmaktı. Schädle, FBK ve RSD üyelerini içeren çıkış gruplarından birine katılmadı. Sığınağın usta elektromekaniği Johannes Hentschel'e göre, o zamana kadar Schädle'ın şarapnel yüzünden bacağındaki yara kangren olmuştu. Sadece koltuk değneği kullanarak yavaş bir tempoda yürüyebiliyordu. Schädle, etrafı çevrili Reich Şansölyesi bölgesinden kaçmaya çalışmak yerine tabancayla ağzına ateş ederek intihar etti.

Komutanları[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]