Karaağaçtepe Höyüğü
| Arkeolojik Höyük | |
| Adı: | Karaağaçtepe Höyüğü |
| il: | Çanakkale |
| İlçe: | Eceabat |
| Köy: | Seddülbahir |
| Türü: | Höyük |
| Tahribat: | |
| Tescil durumu: | Tescilli[1] |
| Tescil No ve derece: | 2412 / 1 |
| Tescil tarihi: | 19.04.1992 |
| Araştırma yöntemi: | Kazı |
Karaağaçtepe Höyüğü, Çanakkale il merkezinin güneybatısında, Seddülbahir Köyü'nün yaklaşık olarak 3 km. kuzey-kuzeydoğusunda, Morto Koyu'ndan 1 km. mesafede, Kirte Deresi'nin sağ tarafında yer alan bir höyüktür. Bazı kaynaklarda, Heinrich Schliemann tarafından bu şekilde tanımlanmış olmasına dayanılarak Protesilaos Tümülüsü olarak da görülmektedir. Tepe, 100 metre çapında olup 8 metre yüksekliktedir.[2] Günümüzde sahilden 1 km. kadar içeride olan Höyük'ün iskan edildiği dönemde deniz kenarında olduğu belirtilmektedir.[3]
Kazılar[değiştir | kaynağı değiştir]
Höyük'te ilk kazılar, tümülüs olduğu düşüncesiyle Heinrich Schliemann tarafından 1882 yılında 2,5 metrelik bir yarma şeklinde yapılmıştır. Birinci Dünya Savaşı'nın hemen ardından 1921-23 yıllarında Fransız işgal kuvvetlerinin gözetiminde R. Demangel başkanlığında bir kazı daha yapılmıştır.[2] Ancak çok az çanak çömlek buluntusu yayımlanmış ve İstanbul Arkeoloji Müzesi'ne teslim edilmiştir.[3] Daha sonra 1982 yılında Mehmet Özdoğan başkanlığında Gelibolu Yarımadası Yüzey Araştırmaları sırasında yeniden incelenmiştir. Bir başka yüzey araştırması da 2008 yılında Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi'nden Onur Özbek tarafından yapılmıştır.[2]
Tabakalanma[değiştir | kaynağı değiştir]
Höyük'te 1920'li yılların başında yapılan kazılarda 11,5 metrelik bir kültür dolgusu olduğu görülmüştür. Tabaka olarak en üstteki 1,5 metre kalınlıktaki dolgu Bizans Dönemi'ne tarihlenmektedir. Bunun altındaki birçok yapı katından oluşan dört ana tabaka prehistorik çağlara tarihlenmektedir. En alttaki 1. tabaka Kalkolitik Çağ'a (Kumtepe Ib), 2. tabaka Erken Tunç Çağı I. evreye[4] (Troya I), 3. ve 4. tabakalar ise yine Erken Tunç Çağı'na (Troya II) tarihlenmektedir.[2]
Mehmet Özdoğan, yaklaşık olarak 4,5 metre kalınlıktaki en alt tabakanın (Kalkolitik Çağ) alt kesimlerinde Neolitik Çağ ya da Erken Kalkolitik Çağ yerleşmesinin olabileceğini ileri sürmektedir. Onur Özbek de Höyük'ün eteklerinde Neolitik Çağ çanak çömleğine rastladığını belirtmektedir.[2]
Buluntular[değiştir | kaynağı değiştir]
Mehmet Özdoğan, yürüttüğü yüzey araştırmalarında obsidiyen ve çakmak taşından mikrodilgilere ulaştığını ileri sürmektedir. Bu mikrodilgilerin Neolitik Çağ malzemesi olduğu kabul edilmektedir. Fakat Onur Özbek'in çalışmasında obsidiyen mikrodilgilere ulaşılmamıştır. Ulaşılan mikrodiller, obsidiyene benzeyen siyah jasperdir. Yine de mikrodilgiler, bir Neolitik Çağ yerleşmesine işaret etmekte olup kesin sonuç için Höyük'te yeniden kazı çalışması yapılması gerekmektedir.[2] Onur Özbek alt tabakalarda ele geçen yontmataş ve sürtmetaş malzemenin Hoca Çeşme ve Aşağı Pınar buluntularına benzediğini, bu nedenle Karaağaçtepe alt tabakalarının Orta ya da Geç Neolitik Çağ'a tarihlenebileceğini belirtmektedir.[3]
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Yakın plan kroki
- Fotoğraflar24 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Bazı küçük buluntular (İstanbul Arkeoloji Müzesi)20 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "tay – Yerleşme Ayrıntıları". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2012.
- ^ a b c d e f "TAY – Yerleşme Dönem Ayrıntıları". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2012.
- ^ a b c "Current Archaeology In Turkey". 12 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2012.
- ^ Deniz Sarı, İlk Tunç Çağı ve Orta Tunç Çağı'nda Batı Anadolu'nun Kültürel ve Siyasal Gelişimi Sh.: 140